Fotograaf GMB Akash uit Bangladesh fotografeert de dagelijkse levens van mensen in zijn land. Hij creëert prachtige portretten van hun verhalen. Hij ontving al meer dan 100 internationale prijzen en zijn foto’s werden al gepubliceerd in internationaal erkende publicaties zoals National Geographic, Vogue, Time en Der Spiegel.
Dit is het verhaal van een vader. Een vader die nooit de kans heeft gehad om naar school te gaan. Elke dag was een strijd om genoeg geld te verdienen om zijn dochters de kans te geven om naar school te gaan.
Hier is het hartverscheurende verhaal:
Ik heb m’n dochters nooit verteld wat mijn job was. Ik wilde hen niet in verlegenheid brengen door mij. Toen mijn jongste dochter me vroeg wat ik deed, vertelde ik haar twijfelachtig dat ik een arbeider was.
Voor ik elke dag thuis kwam, ging ik me wassen in openbare toiletten zodat ze geen idee hadden van het werk dat ik deed. Ik wilde mijn dochters naar school sturen, om hen op te voeden. Ik wilde dat ze net als andere mensen een gevoel van waardigheid hadden. Ik wilde dat niemand op hen zou neerkijken, zoals iedereen bij mij deed. Mensen vernederden me altijd.
Ik investeerde elke cent van mijn inkomen in de opleiding van mijn dochters. Ik kocht nooit een nieuw hemd. Daarentegen gebruikte ik het geld om boeken voor hen te kopen. Respect is alles wat ik van hen verwachtte. Ik was een schoonmaker.
De dag voor de einddatum van mijn dochter haar inschrijving, kon ik het inschrijvingsgeld niet ophoesten. Ik kon niet gaan werken die dag. Ik zat naast het afval, en probeerde mijn tranen te bedwingen.
Al mijn collega’s keken naar me maar niemand kwam tegen me praten. Ik voelde me een mislukkeling en mijn hart brak. Ik had geen idee wat ik tegen m’n dochter kon zeggen over het inschrijvingsgeld wanneer ik thuis zou komen.
Ik werd arm geboren. Ik geloofde dat niets goed kon gebeuren met een arm persoon. Na het werk kwamen alle schoonmakers naar mij, zaten naast me neer en vroegen me of ik hen beschouwde als broers. Voor ik kon antwoorden, stonden ze hun inkomen van de dag af.
Toen ik hen probeerde te weigeren, confronteerden ze me door te zeggen, “We zullen vandaag misschien verhongeren, maar je dochter moet naar school gaan.” Ik kon hen niet beantwoorden. Die dag nam ik geen douche, maar ging ik naar huis als een schoonmaker.
Mijn dochter zal binnenkort afstuderen aan de universiteit. Drie van hen laten me niet meer gaan werken. Ze heeft een part-time job en drie van hen geven bijlessen. Maar vaak neemt ze me mee naar mijn werkplaats, en brengt ze samen met mij eten naar mijn collega’s.
Ze lachen en vragen haar waarom ze hen zo vaak eten komt brengen. Mijn dochter vertelde hen, “Jullie hebben allemaal verhongerd die dag zodat ik kon zijn wie ik vandaag ben, bid voor me dat ik jullie allemaal kan eten geven, elke dag.”
Nu voel ik me geen arme man. Wie zo’n kinderen heeft, hoe kan die nu arm zijn!
– Idris.
Bekijk Idris’ originele verhaal op de GMB Akash Facebookpagina:
I never told my children what my job was. I never wanted them to feel ashamed because of me. When my youngest daughter…
Posted by GMB Akash on Saturday, May 6, 2017
Het is soms gemakkelijk om alle opofferingen te vergeten die ouders voor hun kinderen doen.
Voel je vrij om dit ongelofelijke verhaal te delen met je Facebook-vrienden, als je ook vindt dat deze vader een held is, en zijn dochter een prachtige persoon!