Katie was een zeer gevoelige tiener op de middelbare school en droomde er constant van om een vriendje te hebben. Maar toen ze dat eindelijk had, gebeurde er iets dat haar leven onherroepelijk zou veranderen: ze ontdekte een SMS-bericht van een ander meisje in de mobiele telefoon van haar vriend.
Door de breuk voelde ze dat haar leven was beëindigd en ze maakte al snel een impulsieve beslissing waar ze de rest van haar leven spijt van zou krijgen.
We weten dat het niet verstandig is om belangrijke beslissingen te nemen als je verdrietig of emotioneel bent, maar dat is precies wat er gebeurde in Katies’ geval.
Na haar liefdesverdriet, voelde Katie dat haar leven gewoon niet meer de moeite waard was om te leven. Ze snelde naar het huis van haar broer, pakte een pistool en schoot zichzelf in het gezicht. Ze was er zeker van dat het schot haar het leven zou kosten.
Maar iemand of iets leek die dag over haar te waken, en op miraculeuze wijze heeft ze het overleefd. Niettemin had ze ook bijna haar hele gezicht eraf geschoten.
In een emotioneel interview met de BBC herinnerde Katie’s vader zich wat de dokters zeiden toen ze naar het ziekenhuis werd gebracht.
“Ze zal nooit meer eten, ze zal nooit meer drinken, ze zal zichzelf nooit meer kunnen wassen, ze zal nooit meer praten, ze zal een kasplantje zijn, ze zal voor de rest van haar leven in een instelling moeten doorbrengen.”
Alleen de gedachte dat Katie de rest van haar leven in een vegetatieve staat zou leven, was ondraaglijk voor haar familie.
Maar het ergste was de wetenschap dat Katie dit haarzelf had aangedaan.
“Ik had een volledige herinnering aan wat ik had gedaan. Ik dacht: ‘Hoe heb ik dit mezelf aangedaan?’ Maar nog belangrijker: ‘Hoe heb ik dit mijn familie aangedaan?’ ‘, Zei Katie.
Maandenlang wist niemand hoe het zou aflopen. Zou Katie ooit het ziekenhuis kunnen verlaten? Zou ze de rest van haar leven hulp nodig hebben? En hoe zou ze eruitzien?
Dankzij een geweldig team van artsen kreeg Katie een tweede kans: dankzij de mogelijkheid om een gloednieuw gezicht te verplanten. Katie wist niet precies hoe ze over het idee dacht, maar ze had niet veel keus.
“Er was een kans om mijn leven en mijn gezicht terug te krijgen. In het begin was het een heel moeilijke beslissing omdat ik wist dat iemand zou moeten overlijden om dat gezicht te krijgen, “zei ze.
Maar hoe meer ze erover nadacht, hoe meer Katie het idee van een nieuw gezicht begon te accepteren.
Drie jaar en 22 voorbereidende operaties later, was het eindelijk tijd voor de complexe transplantatie.
Elf artsen werkten meer dan 30 uur om het gezicht van Adrea Schneider naar Katie te verplaatsen. Het resultaat was beter dan waar ze ooit op had gehoopt.
Bekijk de onderstaande video om het ongelooflijke werk van de artsen voor jezelf te zien.
Ik denk dat Katie haar actie de rest van haar leven zal betreuren. Maar ze had een tweede kans op leven, iets dat niemand voor mogelijk had gehouden.
Deel Katie’s verhaal met je vrienden, het kan een goede wake-up call zijn voor iemand die zich niet lekker voelt en destructieve ideeën heeft.
Ik denk dat dit verhaal ons helpt onze levens een beetje meer te waarderen. Helaas focussen we ons teveel op wat we niet hebben, in plaats van wat we wel hebben.