Familieleden en dichte vrienden rouwden om de man, net als Sadie. Tijdens de tien dagen voor de begrafenis, at Sadie nauwelijks en kon ze niet alleen slapen, zei May.
Deel van de familie
Toen de dag eindelijk aangekomen was, ging zijn weduwe eindelijk de kapel binnen met Sadie de hond, die ze als deel van de familie beschouwen.
May legt uit: “De hond was even belangrijk als een kind of geliefde, dus was het belangrijk om dit toe te staan.”
“Toen Sadie de kist benaderde, kon je de emotie voelen en horen doorheen de hele zaal. Niemand kon het droog houden. Het was een bijzonder emotioneel moment die ons kippenvel bezorgde.”
Diegenen onder jullie die ook een hond hebben of gehad hebben, zullen begrijpen dat de band tussen een mens en dier enorm is. Zo een dierbare connectie… het hoeft geen wonder te zijn dat Sadie kapot was van het verlies van haar baasje. Net zoals alle andere familieleden.
Het is zo mooi dat de familie verder kon met hun gebaar en Sadie toelieten om haar eigenaar een laatste keer te zien! Pet af voor het funerarium om dit toe te laten.
Rust in vrede.