Toen het lichaam van Mehmet naar de begraafplaats werd gebracht, weigerde Cesur zijn zijde te verlaten, en bleef trouw naast hem.
Hij leidde de stoet naar de begraafplaats, waar Mehmet zijn laatste rustplaats vond.
Ali nam Cesur naar huis. De volgende dag merkte Ali dat Cesur elke morgen wegrende als hij naar zijn werk ging.
Ali besloot Cesur op een dag te volgen. Hij was natuurlijk heel erg benieuwd waar hij elke dag heen ging.
Ali was stomverbaasd toen hij zag waar Cesur hem heen leidde: naar zijn vaders graf.
Cesur ging een tijdje naast het graf zitten. De beheerder van de begraafplaats vertelde Ali dat hij de hond elke morgen zag. Ali was diepgeraakt, en moest huilen toen hij erachter kwam.
Vanaf dat moment ging hij elke dag wandelen met Cesur om zijn vader gezelschap te houden.
¨Cesur was altijd al een nobel dier,¨ zegt Ali. ¨Hij zal altijd bij me blijven.¨
Rust zacht, Mehmet! Ik ben blij om te zien dat zowel Ali als Cesur zijn herinnering levend houden en hem elke dag bezoeken.
Cesur is zo´n slimme en lieve hond! Deel dit mooie verhaal als je het daarmee eens bent!