Verslaafde vader laat dochter adopteren: 24 jaar later toont zijn collega het ondenkbare

Will Russell was zelf niet meer dan een kind toen hij vader van een dochter werd.

Op dat moment was zijn leven een ramp. Volgens Will zelf was hij een wrak dat drugs gebruikte.

Hij maakte de moeilijke beslissing om zijn dochter op te geven voor adoptie vlak na haar geboorte. Het was de enige kans voor haar om een beter leven te leiden, zei Will.

Na zich door een alcoholverslaving en andere demonen te hebben gevochten, kreeg Will een baan bij de lokale kerk.

Hij begon te werken als pastor en meldde zich ook aan als vrijwilliger bij de Phoenix Rescue Mission, een organisatie die mensen helpt.

Langzaam maar zeker kreeg hij een voltijd baan binnen de organisatie – maar hij had zich niet kunnen voorbereiden op waar dat hem heen zou leiden…

Vele jaren gingen voorbij en Wills verleden leek al ver achter hem te liggen.

Maar natuurlijk was Will nooit het kleine meisje vergeten dat hij had weggegeven. Hij had geen idee dat dit kleine meisje, die 24 was geworden, ook aan hem dacht.

Amy Roberson had zich altijd afgevraagd hoe haar biologische familie zou zijn. Zoals veel geadopteerde kinderen voelde het alsof ze geen wortels had. Uiteindelijk besloot ze op zoek te gaan.

Dankzij sociale media wist ze het nummer van een van haar broers te vinden. En zo kreeg ze het nummer van Will.

Ze was erg nerveus voordat ze hem belde. Amy had geen idee hoe haar biologische vader zou reageren. Misschien wilde hij haar niet kennen? Wist hij wel dat ze bestond?

Uiteindelijk belde ze Will op.

”Er was veel voor nodig om dat belletje te plegen,¨ vertelt Amy. ¨Ik was zo nerveus, maar het was zeker iets dat ik van mezelf moest doen.¨

Het blijkt dat er geen reden was om nerveus te zijn. Toen Will de telefoon opnam was hij verrast, maar ook dolblij dat Amy hem gevonden had.

¨Ik had gehoopt en gebeden dat ze in mijn leven zou komen. Toen ik dat telefoontje kreeg was het alsof God mijn gebeden beantwoordde,¨ zegt hij.

Will en Amy besloten zo snel mogelijk samen te komen. Ze gingen samen ontbijten en realiseerden zich toen iets waar ze hard om moesten lachen.

Het bleek dat Will en Amy collega´s waren.

Ze waren amper van de eerste schok bekomen toen ze erachter kwamen dat ze al maanden aan elkaar zijde werkten. En geen van beiden wist wie de ander was!

Nu proberen Will en Amy de verloren tijd in te halen. Ze zijn er dankbaar voor het geschenk dat ze hebben gekregen – eindelijk te kunnen samenkomen.

Natuurlijk kost het tijd een relatie op te bouwen, maar aangezien ze allebei hun harten op de juiste plek hebben weet ik zeker dat ze in de toekomst een sterke band zullen hebben.

Vond je het ook een mooi verhaal om te lezen? Deel deze hereniging dan op Facebook!