In november 2009 stierf de 26-jarige John Edward Jones op een van de meest gruwelijke manieren die men zich kan voorstellen; een tragedie die grottenonderzoekers al bijna 16 jaar achtervolgt.
Jones, een student geneeskunde en vader van één kind, bracht zijn vrije tijd graag door met het verkennen van nauwe grottenstelsels. Maar een tocht naar de Nutty Putty Cave in Utah met zijn broer Josh en een groep vrienden eindigde in een ramp toen hij een verkeerde afslag nam en in een niet in kaart gebrachte, claustrofobische gang terechtkwam die slechts 25 cm hoog en 45 cm breed was.
De ruimte was zo krap dat Jones met zijn hoofd vast kwam te zitten en zich niet kon omdraaien of bevrijden. Zijn broer klauterde terug naar de oppervlakte om alarm te slaan, waarna een grootschalige reddingsoperatie van meer dan 27 uur werd gestart.
Tientallen reddingswerkers werkten in ploegen om hem te bevrijden, waarbij ze te kampen hadden met de krappe omstandigheden en de ongemakkelijke houding van zijn lichaam. Maar naarmate de tijd verstreek, werd de situatie van Jones steeds kritieker. Door urenlang ondersteboven vast te zitten, stroomde het bloed naar zijn hoofd en werd zijn hart zwaar belast.
Brandon Kowallis, een collega-speleoloog en YouTuber die aan de reddingsoperatie deelnam, was de laatste die Jones nog in leven zag. Kowallis schreef over de beproeving dat John in en uit bewustzijn raakte en moeite had met ademhalen. Reddingswerkers brachten een radio naar beneden zodat hij met zijn familie kon praten, meldde Metro.
“Ik denk dat het zijn vader, moeder en vrouw waren die met hem spraken”, herinnerde Kowallis zich. “Ze zeiden dat ze van hem hielden en voor hem baden. Zijn vader gaf hem een zegen. Zijn vrouw zei dat ze een gevoel van vrede had, dat alles goed zou komen.”
Niet lang na dat gesprek kropen Kowallis en een andere redder, Debbie, naar beneden om te kijken hoe het met John ging. Wat ze zagen was verschrikkelijk. Naast zijn moeizame, gorgelende ademhaling trilden zijn benen hevig, een teken dat zijn toestand snel verslechterde.
Kowallis zei dat het er “erg somber” uitzag en dat er weinig hoop was op een succesvolle redding. Pogingen om hem in een horizontale positie te brengen mislukten. “Het leek erop dat hij in zijn huidige positie nog maar een halve meter omhoog kon worden getild”, legde hij uit aan LadBible. “Zijn voeten zouden het plafond raken, er was geen ruimte om te manoeuvreren.”
Uiteindelijk reageerde Jones niet meer en bezweek hij aan een hartstilstand en verstikking in de smalle schacht.
De autoriteiten achtten het te gevaarlijk om zijn lichaam te bergen. In plaats daarvan sloten ze de doorgang af met explosieven, waardoor Nutty Putty Cave een permanente begraafplaats werd.
Tegenwoordig staat er een gedenkplaat bij de ingang van de grot – een sombere herinnering aan een tragische dag die de speleologiegemeenschap voorgoed heeft veranderd.
LEES MEER
- Acht jongens gered in Thailand – na wekenlang vast te zitten in grot
- 17 bloemen die eigenlijk op iets heel anders lijken