Als er een iets duidelijk is geworden de afgelopen weken, dan is het dat de Verenigde Staten een gigantisch probleem heeft met racisme.
De dood van George Floyd, die na de dood van Ahmed Arber en Breonna Taylor kwam, was een schokkende wake-up call in de manier hoe de Verenigde Staten werkt als natie.
En toch is en blijft racisme tegenover zwarte mensen een eeuwenoud, onopgelost, probleem. De gedachte dat racisme niet langer een diepgeworteld maatschappelijk probleem is, is niet alleen naïef. Het is gewoon dom.
Een man die dit in levenden lijve heeft ondervonden, is Marcus Bradley. Marcus is trots op wat hij doet in zijn job als pakjesbezorger en neemt zijn werk ernstig. Hij doet het al meer dan 10 jaar in het dorpje Danville, in Virginia.
Maar op een dag, ergens in 2015, moest Marcus een bepaalde levering in twee keer uitvoeren. De eerste keer leverde hij een grote lading aan het bestemde huis, waarna hij terugkeerde naar de winkel om de resterende voorraad te leveren. Verschillende bronnen meldden dit.
Maar onderweg naar de winkel kreeg Marcus een telefoontje van zijn baas. Hij kreeg te horen dat hij niet hoefde terug te keren naar het huis voor de tweede levering. Toen Marcus vroeg waarom, kreeg hij een schokkend antwoord te horen.
“Ik vroeg hem waarom ik niet mocht. Hij antwoordde, omdat je zwart bent, en ze willen je niet aan hun huis.”
Alex Brooke, een collega van Marcus, zat in de bestelwagen met hem toen hij het nieuws hoorde. Ook Alex was sprakeloos na wat hij hoorde. Niet alleen door de racistische klant, maar ook doordat zijn baas instemde met het verzoek van de klant.
“Ik vind het niet kunnen dat een bedrijf waarvoor we werken, ingaat op de wensen van deze vrouw,” zegt Alex.
Toen de collega’s terug in de winkel waren, spraken ze hun manager aan. Maar Marcus werd meteen vervangen door een blanke koerier voor de tweede levering.
Alex werd kwaad. Hij weigerde om terug te rijden naar het huis zonder Marcus. Zijn baas werd op zijn beurt ook kwaad, en verving ze meteen allebei met andere chauffeurs.
Marcus was boos, teleurgesteld en in shock. Hij dacht dat zijn baas hem zou beschermen tegen racisme en vooroordelen. Hij was verkeerd.
Een lokaal team journalisten onderzocht de zaak, melden bronnen. Ze interviewden de vrouw die had geklaagd over Marcus, maar die verdedigde haar beslissing om Marcus te discrimineren.
“Ik voel me hier helemaal niet slecht over,” verklaarde ze.
Na het voorval, gaf Lowe, het bedrijf in kwestie, een verklaring:
“Onder geen omstandigheden zou een discriminerend verzoek van een klant mogen worden toegestaan, omdat het indruist tegen ons diversiteits – en inclusiebeleid. Het verzoek moest geweigerd worden.”
Bronnen melden dat de manager niet langer werkzaam is in het bedrijf, en dat is volgens mij het minste dat ze konden doen om Marcus’ rechten en integriteit te beschermen.
Dit verhaal is dan wel niet nieuw, maar het is en blijft belangrijk om te weten wat er zich momenteel afspeelt in de Verenigde Staten.
Het idee dat racisme nog steeds leeft en opnieuw “populair” is, maakt me gewoon misselijk. Dat iemand vernederd en gediscrimineerd kan worden door zijn of haar huidskleur zou de maatschappij in diepe verlegenheid moeten brengen.
Het moet nu stoppen. Er moet een moment plaatsvinden waarin iedereen die weigert iets te ondernemen tegen racisme, ter verantwoording moet worden geroepen.
Deel dit artikel op Facebook als je Black Lives Matter steunt en als je vindt dat mensen als deze vrouw geen plaats hebben in de moderne maatschappij.