We komen allemaal moeilijkheden tegen in ons leven, sommige ernstig, sommige minder ernstig. Wat meestal het belangrijkst is, is de moed en vastberadenheid waarmee we deze moeilijkheden het hoofd bieden, en het belang om te onthouden dat het nooit te laat is om dingen om te draaien.
Ginny Burton weet daar het een en ander van, geloof me. Haar ongelooflijke verhaal van ontbering en uiteindelijke triomf werd onlangs gepubliceerd door Local12 News, en dat zorgt voor veel leesplezier.
Volgens Eric Johnson van Local12 kwam hij Ginny enkele jaren geleden voor het eerst tegen, terwijl hij onderzoek deed naar de epidemie van dakloosheid die Seattle en zoveel andere plaatsen in de Verenigde Staten in zijn greep had.
“Ik liep een mannenopvangcentrum binnen, Lazarus Day Center genaamd, gerund door Catholic Community Services”, schreef Eric. “Ik weet niet waar ik naar op zoek was. Ik wilde gewoon met iemand praten en iets leren”.
“Ik stelde mezelf voor aan een vrouw die daar werkte. Ze had lang haar en leek moe. Ze werd in ongeveer vijf verschillende richtingen getrokken en leek een beetje achterdochtig, maar ze stapte naar buiten en praatte een paar minuten met me.
Het artikel gaat verder onder de foto.
Die vrouw bleek Ginny Burton te zijn. Volgens Local12 ontmoette Eric Ginny twee jaar later opnieuw, nadat hij Lazarus had gebeld om te zien of ze daar nog werkte.
LEES MEER: Cayla Wilson: Tragisch verhaal toont ondenkbare gevolgen van rijden met drugs
“Toen ze belde, zei ik: ‘Ik weet niet waarom, maar ik denk dat ik nog een keer met je moet praten…'”, schreef Eric.
Op dat moment legde ze haar levensverhaal uit, waaronder het hebben van een moeder die een drugsverslaafde en een dealer was die aan een psychische aandoening leed. Haar vader werd ondertussen naar de gevangenis gestuurd toen ze nog maar vier was na het plegen van een reeks gewapende overvallen.
Als gevolg van haar moeilijke jeugd rookte Ginny op zesjarige leeftijd marihuana. Toen ze 12 was, liet haar moeder haar kennismaken met meth en toen ze 14 was, rookte ze crack.
Het artikel gaat verder onder de foto.
Nadat ze naar verluidt op 16-jarige leeftijd was verkracht, probeerde ze op 17-jarige leeftijd voor het eerst zelfmoord te plegen. Twee kinderen en een gewelddadig huwelijk later raakte Ginny verslaafd aan heroïne toen ze 23 was.
Ginny vertelde Local12: “Ik ben die persoon. Ik heb 17 veroordelingen voor misdrijven. Ik ben de persoon die je altijd naar je tas deed grijpen als ik langs je liep. Ik ben de persoon die willekeurig iemand in het openbaar zou aanvallen. Ik was geen hartelijk persoon. Iedereen was slachtoffer en iedereen was prooi.”
Wat betreft haar leven op straat, dat bestond uit het beroven van Mexicaanse drugsdealers door ze onder schot te houden, samen met een mannelijke handlanger, vervolgde ze:
“Als je op straat vastzit en je stinkt naar uitwerpselen en je hebt je eeuwig niet gedoucht en je kunt tijdens werktijd geen sociale dienst bereiken omdat je het te druk hebt met het voeden van je verslaving, en je verslaving is groter dan jij… en je hebt je integriteit een aantal keren keer op keer aangetast, en je begint het slachtoffer te worden van de mensen op straat… je bent hopeloos.”
“Je kunt je leven niet uitstaan. Je bent liever dood dan levend. Ik bracht het grootste deel van mijn verslaving door met het wensen dat iemand me gewoon uit de weg zou rimen.
Realiserend dat ze op een verschrikkelijk pad was, probeerde Ginny schoon te worden en op het rechte pad aan te sturen, maar ze was verdwaald in een onbreekbare cyclus van verslaving. Haar laatste trip naar de gevangenis was in 2008, waar ze 33 maanden opgesloten zat.
Nadat ze zes maanden lang clean was gebleven nadat ze vrijkwam, viel ze uiteindelijk terug. Vervolgens werd ze op 5 december 2012 voor de laatste keer gearresteerd.
“Ik zat in een gestolen auto”, vertelde ze aan Local12.
“Een hele trage. Ik stopte en een agent deed de lichten aan om me aan de kant te zetten voor een lamp die kapot was. Ik vertrok en hij achtervolgde me. Ik botste bijna tegen een boom voor een flatgebouw. En dat was het. dat was het einde.”
Alleen, het was niet het einde. In ieder geval niet het einde van alle hoop.
Nadat ze had gesmeekt om in het Drug Diversion Court-programma te worden geplaatst, onderging Ginny revalidatie en behandeling, waar ze in staat was om clean te worden en het deze keer te blijven.
Vastbesloten om het onrecht uit haar verleden recht te zetten, nam Ginny zeven jaar lang maatschappelijk werk op zich voor het Post Prison Education Program. Daar kreeg ze het idee en de inspiratie om naar school te gaan.
Ze zei: “Het deed me beseffen hoeveel tijd ik in mijn leven had verspild. En ik erkende ook dat ik eigenlijk goed was in leren, iets waar ik van genoot.”
Nadat ze lessen had gevolgd aan het South Seattle College, zou Ginny zich gaan aanmelden bij de Universiteit van Washington. In 2019 ontving ze een Martin Honor Scholarship voor die universiteit.
Op 47-jarige leeftijd studeerde Ginny politieke wetenschappen en ze blonk uit.
Onlangs heeft ze twee foto’s naast elkaar geüpload om twee buitengewoon verschillende periodes in haar leven te markeren. Een ervan, een mugshot uit de gevangenis van King County in 2005, toont haar op haar laagste punt. De andere toont haar stralend met haar afstudeerpet.
Ze schreef: “Vandaag heb ik het gevoel van onzekerheid over mijn leeftijd, de lijnen in mijn gezicht, mijn genetica, mijn mislukkingen en het bedriegersyndroom losgelaten om te erkennen dat wat er ook gebeurt, als ik nog adem, ik alles kan doen waar ik mijn zinnen op zet. Afstuderen op 48-jarige leeftijd aan de afdeling Politicologie aan de Universiteit van Washington Seattle is een echte prestatie voor deze voormalige opgever.”
Na het lezen van het verhaal van deze vrouw over de laagste dieptepunten en de ultieme verlossing, kan men gewoon niet anders dan geïnspireerd raken.
Wat Ginny betreft, ze vertelde aan Eric Johnson van Local12: “Mijn verhaal is geen ongeluk.
“Ik denk dat het voor iedereen gebruikt kan worden. Misschien kan ik een soort rattenvanger zijn, om mensen te helpen hun eigen leven weer op orde te krijgen. Dat is waar ik om geef. Er zijn dagen dat ik zou willen dat ik hier gewoon weg kon glippen, met een tuin, en een klein café kon openen. Maar in werkelijkheid weet ik dat het mijn taak is om hoop te blijven creëren.”
Wat een adembenemend mooi verhaal. Goed gedaan, Ginny, je bent een lichtend voorbeeld voor anderen die met tegenspoed te maken krijgen.
Laat alsjeblieft een reactie achter op onze Facebook-pagina als je ook vindt dat Ginny geprezen moet worden voor haar inspanningen.
Deel ondertussen dit artikel om ervoor te zorgen dat meer mensen over haar leven horen.
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.
