Met een spanwijdte bijna zo breed als Tom Cruise groot is, ziet de reusachtige Filipijnse vliegende hond er angstaanjagend uit wanneer hij met gespreide armen door de lucht vliegt. Bovendien benadrukt zijn mager harig lichaam de enormiteit van zijn vleugels. En als hij slaapt, lijkt hij op een vampier, gehuld in zijn rubberachtige zwarte cape.
Vleermuizen “op mensenmaat”
Ondanks zijn imposante omvang is de fruitetende megabat – onderdeel van een inheemse Filipijnse soort – ongevaarlijk. Hij doet geen pogingen om mensen aan te vallen. Jammer genoeg worden ze illegaal gejaagd waardoor ze op de lijst van bedreigde diersoorten staan.
Virale beelden van deze onschuldige, bedreigde wezens wekten zowel belangstelling als angst op. Zoals te voorzien was waren de mensen geschokt door hun omvang en roofzuchtige uiterlijk.
Toen de eerste beelden viraal gingen, werden ze beschreven als vleermuizen “op mensenmaat”. Dit bleek een ongelukkige omschrijving die zowel verwarring als angst veroorzaakte.
Dus, voordat we ons verdiepen in deze unieke wezens, moeten we een paar dingen verduidelijken. Ten eerste zijn ze niet “zo groot als een mens”. Of je moet een zeer ruime interpretatie hanteren en ze vergelijken met een “klein kind”… niet met een volwassen persoon.
Het artikel gaat verder onder de foto:
De reusachtige Filipijnse vliegende hond is een van de grootste vleermuissoorten ter wereld. Dit vleermuizensoort heeft een spanwijdte van ongeveer 1,80 m. Dit kan zijn kleine lijf, tussen 18 en 29 cm lang en ongeveer 1,5 kilo zwaar, gemakkelijk dragen.
Herbivoor
De vijgenliefhebbende vleermuis, met zijn kop gehuld in een harige gouden kroon, is een nachtelijke planteneter. Hij gaat ’s nachts op zoek naar voedsel, voornamelijk wortels, fruit en groenten.
Hoewel er andere soorten vliegende honden bestaan in Azië, Afrika en Australië, komt de Filipijnse vliegende hond (Acerodon jubatus) uitsluitend voor in de jungle van de Filipijnen, waar hij vaak leeft in kolonies van wel 10.000 leden.
Het artikel gaat verder onder de foto:
Overdag sluimert hij, hangend aan zijn geklauwde tenen, hoog in de boomtoppen met een stel vrienden of met zijn kleinere neefjes van de Acerodon familie.
Hun bijdrage tot het ecosysteem
In tegenstelling tot veel andere vleermuizen, vertrouwt de reuze Filipijnse vliegende hond niet op echolocatie. Hij gebruikt liever zijn zicht en reuk om door het luchtruim te navigeren.
Onvermoeibaar in zijn inspanningen om ontbossing tegen te gaan, speelt de vliegende hond een belangrijke rol in het meervoudige bosecosysteem. Door het herverdelen van vijgenzaden nadat hij zich heeft gevoed, draagt hij bij aan de herbebossing in de Filippijnen.
Het artikel gaat verder onder de foto:
Helaas, hoe meer de vleermuizen werken, hoe meer de mens vernietigt.
Bedreigde diersoort
Volgens Bat Conservation International (BCI) is “meer dan 90 procent van de oude bossen op de Filippijnen vernietigd. Hierdoor is de soort volledig verdwenen van meerdere eilanden”.
De vernietiging van zijn natuurlijke habitat en de jacht, voor verkoop, sport en persoonlijke consumptie, zorgen voor een snelle reductie van hun populatie. Deze is tussen 1986 en 2016 met 50 procent gedaald. Sindsdien staat de soort op de lijst van The International Union for Conservation of Nature (IUCN) als bedreigde diersoort.
Het artikel gaat verder onder de foto:
Hoewel de vleermuizen worden beschermd door de Filippijnse wet van 2001 op het behoud en de bescherming van de wilde dieren, wordt de wet niet gehandhaafd.
Hoewel de meeste slaapplaatsen van deze dieren zich in beschermde gebieden bevinden, worden ze nog steeds massaal gedood. Op uiterst wrede en onmenselijke manier schieten jagers de sluimerende dieren neer terwijl ze aan hun slaapplaats hangen. Hierbij raakt een aantal van hen gewond, velen met hun tenen nog aan de tak geklemd, zodat ze niet kunnen vallen terwijl ze gedood worden.
Niet mensenschuw
En hoewel de mens een enorme bedreiging vormt voor de vleermuispopulatie, zijn de filipijnse vliegende honden niet schuw. Ze zijn gemakkelijk te vinden in bossen nabij dorpen of steden. Soms vind je ze neergestreken langs wegen en rondhangend in bevolkte gebieden waar ze zich op hun gemak voelen. Aangezien ze het onderscheid kunnen maken tussen veilige en gevaarlijke gebieden, verhuizen ze naar gebieden die voor mensen ontoegankelijk zijn, zoals hellingen op meer dan 300 m boven de zeespiegel.
Het artikel gaat verder onder de foto:
Deze vleermuizen zijn ook uiterst intelligente wezens, vergelijkbaar met een hond. Uit onderzoeken blijkt dat ze snel leren en een aanzienlijk herinneringsvermogen hebben.
Uit een studie over actieve conditionering blijkt dat met de hand grootgebrachte vliegende honden succesvol werden getraind in het bedienen van hendels in ruil voor een sapje. Nog belangrijker is dat, wanneer de vleermuizen drie en een half jaar later terugkeerden naar de vertrouwde experimentele kamer, zij onmiddellijk de hendels overhaalden, wetende dat zij beloond zouden worden.
Griezelige – of schattige – kenmerken?
Vleermuizen hebben unieke fysieke kenmerken die voor sommige mensen verontrustend of beangstigend kunnen zijn. Hun leerachtige vleugels, scherpe tanden en grote ogen kunnen bijdragen tot een angstig of ongemakkelijk gevoel.
Ze hebben een slechte reputatie als bloeddorstige dieren, maar het is belangrijk op te merken dat slechts 3 van de 1.300 vleermuissoorten bloed drinken. Als je voorbij de eerste schok van zijn griezeligheid kunt komen, zijn de Filipijnse vliegende honden eigenlijk best schattig!
Het is echt triest om te weten dat deze onschuldige en intelligente dieren worden gedood en hun onderkomen verliezen door ontbossing. Als u het ermee eens bent, deel dan dit verhaal en help het bewustzijn te vergroten voor deze bedreigde, ongevaarlijke diersoort!