Verschillende families hadden Ivor teruggebracht. Het arme hondje had de meeste jaren van zijn leven in asielen en adoptiecentra doorgebracht.
Maar toen ze hem voor de zesde keer terugbrachten, vermoedde het personeel van RSPCA dat er iets meer aan de hand moest zijn.
Ze testten het gehoor van de kleine hond en begrepen meteen waarom al zijn vorige eigenaren zo gefrustreerd waren: Ivo hoorde absoluut niets. De arme hond was potdoof.
Geen enkele van zijn vorige baasjes wist dat Ivor doof was. Het personeel besloot daarop om het hondje “gebarentaal” te leren.
En hij leerde snel. De vrijwilligers leerden hem om hen te benaderen, en daarna leerden ze hem verschillende commando’s.
Daarna was het hondje klaar om opnieuw geadopteerd te worden. Op een dag stapte een meisje binnen, Ellie Bromilow. Al snel bleek ze zeer lief en geïnteresseerd te zijn.
En ja hoor, de liefde was wederzijds. Ze besloot om Ivor te adopteren.
RSPCA had Ivor geleerd hoe hij gebarentaal moest volgen. En Ellie Bromilow wilde eveneens weten hoe ze gebarentaal kon gebruiken bij het hondje. De vrijwilligers vertelden haar dat al zijn vorige baasjes het hondje terugbrachten.
“Hij leerde commando’s zoals ‘zit’ en ‘kom’, maar nu luistert hij ook wanneer je dingen zegt zoals ‘lig’, ‘blijf’ en ‘draai om’, vertelde Ellie aan Metro.
Uiteindelijk bleek Ivor een zeer intelligente hond te zijn, hij moest alleen op de juiste manier opgeleid worden.
En omwille van zijn gehoorproblemen zijn zijn andere zintuigen veel beter ontwikkeld.
Hij houdt ervan om zijn verfijnde reukzin te gebruiken om eten te vinden die zijn baasje verstopt heeft in huis.
“Hoewel andere honden bepaalde dingen niet opmerken, zijn mijn ogen getraind om te observeren. Zelfs wanneer ik slaap zie ik alles. Ik voel de trillingen van deuren en stappen en ik kan ham ruiken van kilometers ver,” schreven ze op Ivor’s eigen Facebookpagina.
Ivor is ook een expert in iets. Slapen!
Hij ligt graag op bed na een dag vol avontuur. Wat een geweldige hond, toch?
Maar wanneer hij niet slaapt of met zijn baasje gaat wandelen, communiceert hij graag met haar. Iets wat hij vroeger nooit kon.
Nu “luistert” hij en ziet alles.
“We praten de hele tijd met hem”, aldus zijn baasje.
Een dove hond in huis hebben vergt heel wat aandacht van een baasje. Iets wat Ellie ongetwijfeld heeft.
We wensen Ellie en Ivor het allerbeste. Wat ben ik blij dat dit lieve hondje eindelijk een thuis heeft gevonden waar hij begrepen wordt.