Emu was een hond die het grootste deel van zijn leven doorbracht op straat.
Hij was vuil en mager en je kon de hopeloosheid zien in zijn ogen.
Toen hij naar de dierenarts werd gebracht, zouden ze hem een dodelijk spuitje geven, maar de dierenarts besliste op het laatste nippertje om hem toch niet om te brengen.
De arts behandelde oude hond met veel liefde en voorzichtigheid, zodat hij alsnog kon genezen.
Daarna namen ze contact op met een Zuid-Afrikaanse non-profit organisatie die mishandelde honden uit hun benarde situaties helpt. Zo kon euthanasie voorkomen worden.
Enkele medewerkers beslisten daarna om Emu naar een adoptie-evenement te brengen.
Toen de grote dag werd aangebroken, zat een zenuwachtige Emu samen met andere honden, terwijl mogelijke adopteerders kwamen kijken welke hond ze zouden adopteren.
Ze bleven de hele dag bij Emu, zodat Emu zich kon aanpassen aan zijn nieuwe baasjes en zich veilig kon voelen om met hen naar huis te gaan.
Naast een nieuw leven kreeg hij ook een nieuwe naam: Nutzie. Het is zo mooi om te zien hoe deze hond zich na twee maanden al helemaal terug de oude voelt. Een groot verschil met toen hij een arme straathond was.
Nutzie heeft ook een broertje, Sahara, en de twee zijn onafscheidelijk. Nutzie heeft nu eindelijk het leven waarvan hij heeft gedroomd.
Als we kijken naar de voor – en na foto’s van Nutzi, kan ik nauwelijks geloven dat het om dezelfde hond gaat. Hij ziet er zoveel jonger uit.
Wie weet of Nutzi vandaag nog zou leven, als het niet was geweest voor deze familie.
Deel dit als je akkoord bent!