“Mijn vrouw lag in het ziekenhuis na een bijzonder ernstige medische ingreep, en na enkele dagen leek het erop dat ze niet verbeterde. De prognose was niet goed. Ze kon spreken, maar was niet in staat om te eten of te drinken, en was volledig afhankelijk van zware medicatie. Op een zeldzaam moment van samenhangende spraak, overtuigde ze me om de hond binnen te smokkelen in haar kamer, zodat ze haar ‘nog een laatste keer’ kon zien.”
“Onze hond, Bella, is een Australische herder van maar liefst 22 kg, en het toeval wilt dat ze gemakkelijk paste in een normale reiskoffer. Ik stopte haar in de koffer, met de rits open, en reed haar tot aan het ziekenhuis. Toen we toekwamen, ‘legde ik uit’ aan de hond dat ik de rits snel zou openmaken en dat ze haar moeder kon zien.”
“Gek genoeg gaf ze geen kik, ze blafte niet, maakte geen kabaal en weende niet. Toen ik voorbij de verpleegsters wandelde vertelde ik dat ik wat spullen meenam om mijn vrouw wat te helpen. ‘Geen probleem’, zeiden ze.
“Toen we de kamer binnenkwamen, was mijn vrouw aan het slapen. Ik deed de koffer open, en Bella sprong onmiddellijk op bed, en lag langs haar zij. Slim genoeg, om te liggen langs de draden en de intraveneus. Ze plaatste haar zodanig dat ze in de ogen van mijn vrouw kon kijken, en was muisstil, tot 20 minuutjes later, mijn vrouw wakker werd van de pijn.”
“Bella begon haar onmiddellijk te likken, en zuchtte zachtjes, alsof ze wist dat blaffen haar zou verklikken. Mijn vrouw knuffelde onze hond een uur lang, en lachte constant. Een verpleegster ontdekte ons, maar was zo ontroerd dat ze beloofde het niet verder te vertellen. Toen mijn vrouw eindelijk terug ging slapen, stopte ik Bella terug in de koffer en ze gaf opnieuw geen kik.”
“Mijn lieve vrouw stierf enkele dagen later, en wanneer ik nu gelijk welke koffer neem, denkt Bella dat we haar opnieuw zullen zien.”
We zijn zo blij dat deze man zijn vrouw haar lieve Bella nog een laatste keer kon zien voor ze stierf. Iedereen zou het recht moeten hebben om een laatste wens te hebben, zonder stiekem gedoe!
Deel aub dit ontroerende verhaal met iedereen die je kent, om het belang van huisdieren in ons leven te begrijpen!