Op het eerste gezicht leek het nog of de destijds 3-jarige Nolan een kleine verkoudheid had. Maar lang nadat het over had moeten zijn, werd de situatie alleen maar erger.
Maar uiteindelijk kregen de ouders van de jongen, Ruth en Jonathan Scully, het nieuws dat de grootste nachtmerrie van elke ouder is: Nolan had rhabdomyosarcoma, een zeldzame en zeer agressieve vorm van kanker.
18 maanden lang vocht Nolan om de ziekte te overwinnen.
Hij was sterk, dapper en bleef positief. Maar in februari 2017 was het einde toch in zicht voor de dappere jongen.
Slechts vier jaar oud en Noland stierf in de armen van zijn moeder.
Het was echter niet de lange strijd die Nolan leverde met zijn ziekte waarover zijn moeder schreef in een hartverscheurende Facebookpost. Ze vertelt in haar bericht over de laatste dagen van haar zoon.
Nolan´s dokters hadden verteld dat het niet langer mogelijk was om de ziekte van de jongen te behandelen en dat het enige wat ze nog konden doen was het naderende einde van Nolan zo zacht mogelijk te laten verlopen.
Tijdens de laatste rit naar het ziekenhuis samen beleefde Ruth Scully een moment met haar zoon dat ze nooit zou vergeten.
Ruth Scully schreef op Facebook het volgende:
Ik zat naast hem in de auto en legde mijn hoofd tegen het zijne aan en had het volgende gesprek:
Ik: ´Ademen doet pijn he, kleine man?´
Nolan: ´Nouuuu, een beetje…´
Ik: ´Je hebt veel pijn he, schatje?´
Nolan: (terwijl hij naar de grond keek) ´Eigenlijk wel.´
Me: ´Liefje, deze kanker is verschrikkelijk. Je hoeft binnenkort niet meer te vechten.´
Nolan: (Pure blijdschap) HOEF IK NIET MEER??!! Maar ik wil best doorgaan voor jou, mam!!
Ik: Maar schat!! Is dat wat je altijd hebt gedaan?? Voor mij vechten??
Nolan: Ja logisch toch!!
Ik: Nolan Ray, wat hoort mama te doen?
Nolan: ´Voor mij zorgen!´ (Met een grote grijns)
Ik: ´Schat, ik kan dat hier niet meer doen. De enige manier waarop ik nog voor je kan zorgen, is in de hemel.´(Terwijl mijn hart breekt)
Nolan:´Dus ik ga naar de hemel en ga daar met je spelen! Je komt wel, toch?´
Ik: ´Absoluut! Zo makkelijk kom je niet van mama af!´
Nolan: ´Dankje, mama!! Ik ga met Hunter en Brylee en Henry spelen!!´
De dagen daarop sliep Nolan vrijwel constant.
Zijn ouders besloten om hem naar huis te brengen en daar een laatste nacht met hem thuis door te brengen. Maar terwijl zijn ouders aan het inpakken waren, pakte Nolan opeens de hand van zijn moeder en zei dat het prima was om in het ziekenhuis te blijven.
´Mijn vierjarige held probeerde er voor te zorgen dat alles zo makkelijk mogelijk ging voor mij,´ schreef Ruth Scully op Facebook.
Ze gaat door:
Om ongeveer 9 uur ´s avonds waren we YouTube in bed aan het kijken (Peppa Pig om precies te zijn) en ik vroeg Nolan of ik kon gaan douchen, aangezien ik hem eigenlijk niet mocht alleen laten en ik hem constant aan mijn zijde moest hebben.
Hij zei: ´Okeee dan, mam. Vraag of oom Chris hier kan komen en ik draai me om zodat ik naar je kan blijven kijken.
Ik stond in de deuropening van de badkamer, draaide me naar hem en zei: ´Kijk maar naar me, schat. Ik ben klaar in twee seconden.´
Hij glimlachte naar me. Ik deed de badkamerdeur dicht. Ze zeiden dat op het moment dat de deur dicht ging, hij zijn ogen sloot en in een diepe slaap viel, beginnend aan zijn laatste reis.
Toen ik de badkamerdeur open deed, stond iedereen om hem heen en ze draaiden zich allemaal naar mij om en keken mij aan met tranen in hun ogen.
Ze zeiden, ´Ruth, hij is in een diepe slaap. Hij voelt niks meer.´ Zijn ademhaling was heel zwak. Zijn rechterlong was ingezakt en zijn zuurstof was bijna weg.
Ik rende naar hem toe en sprong in zijn bed en legde mijn hand op de rechterkant van zijn gezicht. Toen vond er een wonder plaats dat ik nooit meer zal vergeten…
Mijn engel haalde één laatste keer adem, opende zijn ogen, glimlachte naar me en zei, ´Ik hou van je, mam,´ terwijl hij zijn hoofd naar mij toe draaide, en om 11.54 ´s avonds overleed Nolan Scully terwijl ik zachtjes “You are My Sunshine” in zijn oor zong.
De jongen werd nog één laatste keer wakker, verzamelde zijn laatste krachten en zei tegen zijn moeder dat hij van haar hield. Een emotioneel verhaal dat al miljoenen mensen over de hele wereld geraakt heeft.
Vergeet nooit aan je moeder te vertellen hoeveel je van haar houdt. Als je ook zo geraakt werd door dit verhaal, deel het dan en help mee deze boodschap te verspreiden!