Na een strijd van 8 jaar was Judith Nwokocha dolblij toen ze ontdekte dat ze zwanger was.
De 38-jarige (in Nigeria geboren) fotografe uit Calgary raakte zwanger van haar man, die ook zwart is, via IVF. Later ontdekte ze dat ze eigenlijk zwanger was van een tweeling.
Naarmate haar zwangerschap vorderde, bleef een van haar baby’s achter in de groei en werd ze gewaarschuwd dat haar baby mogelijk het syndroom van Down had.
Met 37 weken werd Judith ingeleid en haar tweeling werd ter wereld gebracht via een keizersnede.
Ze beviel van haar zoontje, Kamsi, met een gewicht van 6,1 pond, maar was begrijpelijkerwijs bezorgd toen haar dochter Kachi arriveerde met een gewicht van slechts 2,7 kilo.
Maar dit was niet haar enige zorg, want bij haar dochtertje werd ook albinisme vastgesteld, wat de productie van melanine aantast. Het pigment dat huid, haar en ogen kleurt.
Toen ze haar prachtige baby’s kreeg overhandigd, vertelde Judith dat ze geschokt was toen ze hen zag en aanvankelijk dacht ze dat ze de verkeerde baby had gekregen.
“De eerste keer dat ik haar zag, vroeg ik me af of de verpleegster me mijn baby had gegeven, of die van iemand anders. Ik wachtte een paar seconden tot iemand me zou vertellen dat er een verwisseling was, maar het enige wat ik van de verpleegster hoorde was hoe mooi ze was.”
Judith was bezorgd over de groei van haar dochter toen ze haar droeg, maar ze had nooit gedacht dat ze van een witte baby zou bevallen.
Judith schreef: “Ik was nogal verrast door hoe wit ze was.” Een paar dagen na de geboorte van de tweeling vertelden de artsen Judith dat Kachi albinisme had.
De moeder van twee kinderen was in eerste instantie bezorgd voor Kachi en hoe mensen op haar zouden reageren, maar waren ook bezorgd over haar gezondheid nadat ze te horen had gekregen dat Kachi voor de rest van haar leven slechtziend zou zijn.
“Ik hield van mijn prinsesje zoals elke moeder van haar baby zou houden, maar maakte me zorgen over haar toestand,” schreef ze in een Love What Matters essay.
“Geleidelijk aan veranderde de bezorgdheid in verdriet en begon ik God in twijfel te trekken, me afvragend waarom hij me in zo’n situatie zou plaatsen. Ik maakte me zorgen over haar toekomst, hoe de maatschappij haar zou behandelen, hoe ze geaccepteerd zou worden…
“Ik was jaloers op andere zwarte baby’s en dacht: ‘Waarom ik? Waarom was ik degene die een albino baby kreeg? Hoe heb ik een zwarte en een witte tweeling gekregen?”
Ze zei zelfs dat zij en haar man naar therapie moesten om te leren omgaan met de aandoening van Kachi. Tegen de tijd dat de tweeling 1 was, zei Judith dat ze had geleerd om voorbij de negativiteit te kijken.
“Ik begon de schoonheid in haar toestand te zien. Ik begon haar gouden haar te bewonderen, haar bruine ogen, haar roze lippen en alles aan haar.
“Ik merkte hoe aantrekkelijk ze was voor mensen als ik ze mee uit nam. Mensen bewonderden haar veel en zij is meestal degene die alle aandacht krijgt.”
Zoals alle tweelingen hebben broer en zus een speciale band en merken ze niet dat er iets anders is.
Judith zegt dat ze er nu aan werkt om haar dochter er altijd aan te herinneren hoe bijzonder ze is.
“Ik vertel haar altijd hoe mooi ze is, want dat is ze echt. Ik zou haar conditie voor geen miljoen dollar willen ruilen, want ze is in alle opzichten perfect voor me,” zei ze.
“Albinisme mag dan wel zijn uitdagingen hebben, maar ik leer haar om sterk te zijn en alles te overwinnen wat op haar pad komt. Ik laat de schoonheid van albinisme zien door constant foto’s van haar en tweelingbroer te maken.
“Ik weet niet zeker of ze zich nu bewust is van haar uniek zijn, maar uiteindelijk zal ze het weten en is het mijn verantwoordelijkheid om haar op te voeden en haar te leren van zichzelf te houden, wat er ook gebeurt.”
Wat een prachtige baby’s, die gevierd worden voor hun verschillen. Ze zijn zo speciaal. Deel dit alstublieft als je hiermee akkoord bent.
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.