Opgroeien in een veilig en liefdevol thuis is voor veel kinderen verre van vanzelfsprekend. De kinderen die dat niet hebben, hebben vaak maar één wens: zich ergens geliefd voelen. Het is precies deze benadering die Kevin en Dominique Gill ertoe bracht pleegkinderen in hun huis op te nemen.
Maar toen ze een 10-jarige jongen in huis namen die niemand wilde, veranderde hun hele leven.
Het was in 2018 dat Dominique en Kevin Gill ermee instemden om pleegouders te worden van een 10 jaar oude weesjongen, Andrew.
Introvert en agressief
Andrew had geen contact met zijn biologische ouders, en gedurende zijn hele jeugd had hij tussen tijdelijke huizen geschommeld die door de sociale diensten voor hem waren geregeld.
Het feit dat Andrew geen veilige plek had of iets om “thuis” te noemen, had de tienjarige introvert gemaakt. Omdat hij zich tegen niemand wilde openstellen.
Verschillende mensen die de jongen ontmoetten hadden de indruk dat hij emotioneel koud was.
Andrew werd door de sociale dienst omschreven als “temperamentvol”, omdat hij snel boos kon worden.
Dit werd door velen gezien als een reden om geen contact met hem te maken. Maar Dominique en Kevin streefden ernaar de jongen onder controle te krijgen. Ze hebben altijd geloofd dat veiligheid en liefde, van kinderen goede mensen maken.
Andrew trok tijdelijk als pleegkind in bij het echtpaar in hun villa in Nashville, Tennessee. Hij zou daar blijven tot de sociale dienst een gezin bereid vond om hem te adopteren.
Dat was echter gemakkelijker gezegd dan gedaan, want niemand wil Andrew, en pleegzorg was slechts een tijdelijke oplossing. Net als al die andere keren.
“Hij wilde niet praten”
Kevin en Dominique vertellen aan radiozender WBIR Channel 10 dat Andrew zich terugtrok en sociale contacten vermeed in de eerste dagen. Hij wilde alleen maar in zijn kamer zitten en computerspelletjes spelen. Hij was vaak boos en had driftbuien.
“Tijdens zijn eerste week bij ons, zat hij in zijn kamer met de deur dicht en keek naar oude foto’s. Hij wilde niet praten,” vertelden Andrews pleegouders ons in hun interview.
De weken gingen voorbij en Dominique, Kevin en hun kinderen hadden het moeilijk met de onrustige Andrew, die met niemand leek te praten. Maar het sympathieke koppel weigerde op te geven. Zelfs als Andrew boos was, zouden ze hem met liefde beantwoorden.
Begon grote veranderingen te zien
Uiteindelijk leek Andrew het te snappen en werd hij rustiger.
De biologische zoon van het pleegpaar voelde aanvankelijk geen affiniteit met Andrew, maar net als zijn ouders vindt ook hij dat iedereen een kans verdient.
Het werd al snel duidelijk dat de twee jongens veel gemeen hadden, en toen Andrew eindelijk besefte dat deze familie hem goed zou behandelen en om hem gaf, stopte al zijn agressieve en onrustige gedrag.
De jongens begonnen te spelen alsof ze beste vrienden waren, en ook de biologische zoon van het echtpaar bloeide op.
Niemand wilde hem adopteren
De sociale dienst vond dat Andrew klaar was om bij een adoptiegezin te gaan wonen.
“Onze aanpak was dat we hem zouden helpen tot hij zijn definitieve thuis gevonden had,” legt Dominique uit.
Andrew, die voor het eerst in zijn leven geborgenheid vond, maakte zich klaar om weer te verhuizen.
“Maar toen de tweede adoptie niet doorging, besefte ik dat God Andrew niet voor niets in ons leven had gebracht. God zorgde ervoor dat de adoptie niet lukte, zodat hij bij ons terug kon komen,” zegt Dominique.
Het echtpaar besloot Andrew te vragen deel uit te maken van hun gezin, en het antwoord was een volmondig “ja”.
Hoor de familie hieronder praten over de jongen die hun leven veranderde.
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.
