Zwart koppel adopteert 3 witte kinderen en deelt hun reis: “Families hoeven niet overeen te komen”

Sadie en Jarvis Sampson probeerden jarenlang zwanger te worden. Ze probeerden alles, maar gingen ervan uit dat ze ooit alleen maar een oom en tante zouden zijn. Maar toen ze een bepaald berichtje kregen, veranderde hun hele leven van de ene dag op de anderen.

Het stel probeerde al zwanger te worden sinds ze in januari 2018 trouwden. Maar toen dat niet op natuurlijke wijze gebeurde, probeerden ze van alles.

“Ovulatietesten, prenatale vitamines, apps die de menstruatiecyclus bijhouden, vruchtbaarheidsmonitors,” vertelde de moeder aan Love What Matters.

“We probeerden zelfs het ongevraagde advies van vrienden, familie en vreemden. Veertien maanden lang hebben we geprobeerd, gebeden en gewacht. Maand na maand. Negatieve zwangerschapstest na negatieve test. Het leek erop dat we hulp nodig zouden hebben om zwanger te worden. We hebben er zelfs met artsen over gesproken.”

Artsen leken het koppel niet veel hulp te bieden. Ze zeiden allemaal dat Sadie moest afvallen en dan zou ze zwanger worden, dus zonder verder advies onderging ze een maagoperatie en viel 28 pond af.

Sadie’s OBGYN deelde haar blijdschap over het gewichtsverlies en vertelde Sadie hoe trots ze op haar was.

“Ze vertelde me dat als ik niet binnen zes maanden zwanger zou zijn, ze me zou doorverwijzen naar een vruchtbaarheidsspecialist, omdat ze me de vruchtbaarheidsmedicatie niet kon voorschrijven,” zei Sadie. “Ik was daar heel blij mee. Eindelijk kregen we iets anders dan een nee! We kregen een ‘nu even niet’, en we waren dolblij.”

Maar helaas raakte het stel niet zwanger zoals ze hadden gedacht nadat Sadie was afgevallen en ze het gevoel hadden dat ze weer terug waren waar ze begonnen waren.

“Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik geboren was om moeder te worden,’ zei Sadie. “Mijn chirurg had zoveel tijd genomen om me te waarschuwen over hoe vruchtbaar ik zou zijn na de operatie, maar ik was nog steeds niet zwanger. Dus gaven we het op. We beseften dat we alleen voorbestemd waren om tante en oom te zijn voor onze nichtjes, en peetouders voor onze peetdochters.”

Net toen het stel had besloten om hun hartverscheurende pogingen om zwanger te worden op te geven, kreeg Sadie een sms’je van haar vriendin met de vraag of ze een baby wilde adopteren van een stel dat ze kende.

Het koppel aarzelde eerst omdat ze op dat moment van een maatschappelijk werker te horen kregen dat ze voor de baby moesten zorgen terwijl de moeder behandeling zocht. Het stel was bang dat ze te gehecht aan de baby zouden raken. Maar kort daarna veranderde dat verhaal.

“De biologische moeder besloot dat jullie het kind moesten adopteren,” zei de maatschappelijk werkster.

“‘Hemeltjelief!!,’ zei ik hardop,” herinnerde Sadie zich van het moment dat ze ontdekte dat ze moeder zou worden.

“We gingen van het moment dat we geen kinderen hadden, naar de mogelijkheid om er een te adopteren, naar ‘Jullie zijn ouders,’ van de ene op de andere dag. Ik luisterde naar de maatschappelijk werkster terwijl ze sprak, nog steeds vol ongeloof. Ik hing op en belde mijn man! Schat! Ze willen dat we de baby adopteren! Ze willen dat we ouders worden,’ schreeuwde ik. ‘Wacht! ECHT?! Ik dacht dat ze alleen maar wilden dat we hem als pleegouders nemen,’ zei hij. Nee! Ze willen dat we zijn vader en moeder worden,’ zei ik.”

Het stel had een weekend om het schokkende nieuws te verwerken, maar ook om zich voor te bereiden voor het geval de moeder van gedachten zou veranderen.

Het was maandag en het stel kreeg niet alleen te horen dat de moeder nog steeds wilde dat ze de baby zouden adopteren, maar ook dat ze een onafhankelijke adoptie wilde doen en bereid was om die dag te tekenen.

Hun zoontje werd geboren na 33 weken, zeven weken te vroeg. Hij woog 7,5 kg. “Hij paste letterlijk in een van de handen van mijn man,” schreef Sadie.

“Hij was zo klein, gewikkeld in een witte deken, met roze en blauwe strepen,” voegde Sadie eraan toe. “Hij had een sonde in zijn neus, omdat hij niet zelf kon eten omdat hij te vroeg was. Maar wat was hij schattig!!!”

Het koppel deelde hun nieuws op sociale media en werd aangemoedigd om een register aan te maken. Ze maakten een lijst van 72 items en na slechts drie dagen waren er al 55 voor hen gekocht.

De adoptie van Ezra Lee werd in oktober 2020 afgerond en het stel liet de schattigste foto’s maken van hen als een gezin met T-shirts waarop stond “families hoeven niet bij elkaar te passen”.

In 2021 werden Sadie en Jarvis ouders van tweelingmeisjes Journee en Destinee via embryodonatie. Trouw blijvend aan hun familiemotto “Families hoeven niet bij elkaar te passen”, werd het zwarte koppel ouders van drie witte kinderen, een jongen en twee meisjes.

Voor iedereen die oordeelt over dit prachtige gezin hebben ze maar één antwoord: hun gezin is gebouwd op de sterkste fundering ooit: liefde.

Zo’n inspirerend verhaal van een prachtige familie waar de wereld veel van te leren heeft. Deel het alsjeblieft verder.

Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.

Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.

Mobiele versie afsluiten