Geschiedenis kan soms saai en vooral droog zijn, maar soms worden ongelofelijke ontdekkingen gedaan die ons uiterst fascineren. Dit is zo’n ontdekking.
Nabij een klein beekje in Schotland, verborgen in de mooie groene heuvels, is er een waterbron verstopt. Op het eerste zicht misschien niet zo speciaal, maar eens je binnen stapt, zal je snel verrast zijn door wat je ziet.
Bijna 1000 jaar geleden was dit een belangrijke plaats, maar het ging verloren en werd begraven onder het zand. Niemand had een idee dat deze plek ooit bestond, maar toen een vreselijke storm doorheen de Orkney eilanden raasde in 1850, werd een ongelofelijk geheim onthuld.
Aan de Orkney eilanden in Schotland, verborgen tussen de mossige en groene heuvels, ligt een geheim dat ouder is dan de piramides in Egypte.
Op het eerste zicht lijkt het niet echt op de echte wereld, maar feit is dat deze plek ronduit uniek is.
Net nabij de groene heuvels is er een erg oud ondergrondse stad, perfect bewaard. De prehistorische nederzetting heet Skara Brae.
Rond 1850 ondergingen de Orkney eilanden een hevige storm die extreem veel schade toebracht aan de regio en meer dan 200 mensen dood achterliet. Maar naast slecht nieuws, is er ook goed nieuws. Want toen de storm voorbij was geraasd, ontdekten de boeren een nederzetting in het zand.
De nederzetting bestond uit acht stenen huizen en het wordt geschat dat ze tussen 3180 en 2500 voor Christus werden bewoond. Skara Brae is dus een van de oudste landbouwnederzettingen in Groot-Brittannië.
Skara Brae kreeg de bijnaam “Scotland’s Pompei” omwille van het feit dat de overblijfselen zo mooi intact gebleven zijn.
Omdat het omliggende zand en de architectuur van de gebouwen goed beschermd zijn van de koude, zijn zowel de gebouwen als wat ze bewaren, opmerkelijk mooi intact gebleven doorheen de eeuwen.
Archeologen schatten dat er ongeveer 50 tot 100 mensen in het dorpje woonden. Eenmaal de nederzetting werd gebouwd, waren de huisjes nog 1500 meter van de zee verwijderd.
Rond de huizen liggen geschikte weilanden voor de nederzetting. Nu heeft de zee zich uitgestrekt tot nabij het dorpje, en zo eveneens een prachtig zicht gecreëerd.
Toen de nederzetting op zijn grootst was, waren de zeven of acht huizen verbonden met een ondergrondse tunnel. Elke woonst kon afgesloten worden met een stenen deur.
In elke kamer is er altijd een bed die groter is dan de andere, maar niemand weet precies waarom. Elke kamer heeft ook lockers, tafels, zitplaatsen en opbergvakken. Deze opbergvakken werden waterdicht gebouwd, wat aangeeft dat ze er misschien levende vissen in bewaarden, om later dan op te eten.
Een van de woningen verschilt van de anderen. Hier hebben de archeologen geen bedden of meubilair gevonden. Het huis diende waarschijnlijk als werkplaats.
In het dorp was er ook een riolering en elk huis had zijn eigen, simpel toilet.
Skara Brae was een gemeenschap vol families. De constructies van de huizen zijn redelijk gelijk, wat de onderzoekers deed beseffen dat deze gemeenschap vrij gelijk was, zonder enig autoritair leiderschap.
Sommigen zijn van mening dat de bewoners poeten waren, een groep mensen van onbekende origine die zich vestigden in Oost- en Noord-Schotland tijdens de laatste periode van de Steentijd. Maar archeologische ontdekkingen hebben aangetoond dat de mensen die hier woonden veel ouder moeten geweest zijn.
Er werden een aantal enigmatische ontdekkingen gedaan op de site. Naast vele andere dingen, ook een gebeeldhouwde stenen bal. Niemand weet echt wat de betekenis ervan is.
Niemand weet waarom het dorp werd verlaten. Maar rond 2500 voor Christus veranderde het klimaat waardoor het weer kouder en vochtiger werd in de Orkney eilanden. Er bestaan vele theorieeen die beweren dat Skara Brae een tragisch lot heeft ondergaan. De meest plausibele theorie is dat er een gewelddadige storm was.
Een samenzweringstheorie van onder andere Christopher Knight en Robert Lomas, verklaart dat Stonehenge tezelfdertijd werd achtergelaten…
Wat heeft de toekomst dus in petto voor Skara Brae? Hoewel de nederzetting bijna 2 kilometer van het strand gebouwd werd, is de dreiging van de zee veel waarschijnlijker geworden de afgelopen eeuwen. Sinds 1926 worden de huisjes beschermd door een betonnen muur, om de aanstormende zee en de harde herfststormen te verdragen.
Er gaan ideeen de ronde over het bouwen van een kunstmatig strand met stenen blokken en een golfbreker om het dorp, Skara Brae, en vele andere historische monumenten te beschermen die het risico hebben van verwoesting. Maar tot op heden is er nog niets gebeurd.
Toeristen kunnen deze fascinerende plek blijven bezoeken, maar de vraag is voor hoe lang nog?
Ik hoop echt dat de Schotse overheid alles doet wat het kan om dit fascinerend landschap te beschermen.
Ik wil zeker en vast deze plek eens met mijn eigen ogen gezien hebben!
Zorg ervoor dat dit kleine stukje menselijke geschiedenis gedeeld wordt met al je vrienden, zodat meer mensen leren over deze geweldige ontdekking!
Gepubliceerd door Newsner. Klik aub op vind ik leuk.