Het verhaal van de kleine Brenna is een verhaal over het overwinnen van obstakels – en is ook een herinnering aan hoe de liefde van een ouder onvoorwaardelijk is.
Er zijn moeders en vaders die hun kinderen opgeven – alleen maar omdat ze er anders uitzien.
Daarom is het zo belangrijk dat we inspirerende verhalen onder de aandacht brengen, verhalen waarin ouders en kinderen laten zien dat geen enkele uitdaging te groot is, zolang je maar bij elkaar blijft.
Het is ook een belangrijke les voor ieder van ons die ooit iemand heeft beoordeeld op basis van hun uiterlijk.
Courtney en Evan Westlake leefden gelukkig met hun zoon Connor toen ze ontdekten dat Courtney weer zwanger was.
Natuurlijk was het stel heel blij toen ze zich realiseerden dat ze hun gezin zouden gaan uitbreiden.
Net als alle andere aanstaande ouders keken ze uit naar hun eerste echo.
Elke keer dat ze het ziekenhuis verlieten, verzekerden de artsen hen dat alles er geweldig uitzag met hun opgroeiende kind.
Een paar maanden na de zwangerschap kwamen Courtney en Evan erachter dat ze een meisje verwachtten: Connor zou een klein zusje krijgen!
Het paar was dolgelukkig en begon zich alles voor te stellen wat een klein meisje hun familie zou brengen.
“Ik zal moeten leren haar te vlechten,” lachte pa Evan.
De grote dag kwam slechts een paar weken voor oudejaarsavond. Het kleine meisje werd geboren, maar alle plannen van het paar om het kleine meisje in haar nieuwe huis te introduceren, waren verpletterd.
Hun dochter Brenna werd geboren bedekt met dikke witte schubben. Ze bewoog niet, had een extreem hoge lichaamstemperatuur en haar hele lichaam was bedekt met zweren.
Brenna had onmiddellijk intensieve zorg nodig, anders zou ze het niet overleven.
Courtney en Evan konden hun dochter pas twee weken na haar geboorte voor het eerst vasthouden.
Ze ontdekten dat Brenna was geboren met een ernstige erfelijke ziekte genaamd Harlequin ichthyosis. De ziekte zorgt ervoor dat het lichaam van Brenna de huid 10 keer te snel maakt.
Het veroorzaakt roodheid over haar hele lichaam en beïnvloedt ook haar ogen, mond, neus en oren.
De ziekte is niet te behandelen en is vaak dodelijk.
Met alle fysieke uitdagingen die gepaard gaan met Harlekin ichthyosis, wisten de ouders dat ze een moeilijke weg voor de boeg hadden.
Courtney komt vaak vreemdelingen tegen die wijzen, luide opmerkingen maken of ongevoelige vragen stellen als ze met Brenna op pad is.
Het maakt haar verdrietig. Ze kan begrijpen dat kinderen nieuwsgierig zijn naar Brenna, omdat ze zo’n unieke verschijning heeft.
Maar wat Courtney echt dwars zit, zijn de reacties die ze van veel ouders krijgt. Ze trekken hun kinderen weg uit de buurt van Brenna zodra ze haar zien en vertellen hun kinderen om te zwijgen wanneer ze dicht bij haar komen.
Courtney zou liever zien dat ouders naar haar toe komen en met haar en Brenna praten, in plaats van weg te kijken en de speeltuin te verlaten.
Tegelijkertijd is Brenna een trots en zelfverzekerd klein meisje, dat niemand in de steek laat. Ze heeft vertrouwen in zichzelf, dankzij alle steun van haar familie.
Vooral van grote broer Connor, die zijn kleine zus echt aanbidt.
“Waarom proberen ouders te vermijden om met mensen te praten die er anders uitzien? Waar zijn ze bang voor? Ze kunnen gewoon naar me toe komen en vragen hoe oud Brenna is, “zegt Courney en vervolgt:
“Als hun kind vraagt waarom Brenna zo rood en gezwollen is, waarom kunnen ze dan niet gewoon eerlijk zijn en zeggen:” Ik weet het niet, maar het maakt niet uit hoe we eruit zien. We zijn allemaal uniek ‘? ”
Ondanks hun uitdagende dagen zijn Evan, Courtney en Connor trots op hun kleine overlever – met een goede reden.
Elke avond baadt pater Evan zijn dochter, die elke dag zorgvuldig en methodisch moet gebeuren.
Dezelfde man die een grap maakte over het vlechten van het haar van haar dochter masseert haar nu heel voorzichtig maar gestaag met een doek om de schilferige huid weg te wassen.
De ziekte betekent ook dat Brenna niet veel haar heeft, maar elke dag kamt haar vader zorgvuldig het haar dat ze heeft.
En op de meeste manieren is Brenna net als elk ander kind. Ze houdt van haar familie, speelt en luistert naar verhaaltjes voor het slapengaan met haar vader en grote broer.
Haar ouders zijn ervan overtuigd dat Brenna kan doen wat ze wil in het leven, ook al is het leven niet precies zoals gepland.
Courtney schrijft nu regelmatig over het leven van haar familie op haar blog, Blessed by Brenna, en ze heeft ook een boek geschreven, A Different Beautiful, dat in augustus 2016 werd gepubliceerd.
De familie hoopt dat hun open en emotionele verhaal anderen kan helpen mensen die er anders uitzien te begrijpen en waarderen. En is Brenna niet mooi zoals ze is?
Deel Brenna’s inspirerende verhaal om mensen bewust te maken van haar ziekte. Samen kunnen we ervoor zorgen dat alle kinderen een gelukkige opvoeding hebben, vrij van vooroordelen.