De meeste mensen associëren hun kindertijd met comfort. Met verhaaltjes voor het slapengaan, veilige armen en het gevoel dat ze geliefd zijn, gewoon omdat ze bestaan. Maar niet iedereen groeit zo op. Voor sommigen was hun kindertijd een voortdurende afweging: uitzoeken met welke versie van hun moeder ze te maken zouden krijgen en hoe ze haar konden overleven.
Volgens de Mayo Clinic betekent “emotionele kindermishandeling het kwetsen van het zelfvertrouwen of emotionele welzijn van een kind. Het omvat verbale en emotionele mishandeling, zoals het voortdurend kleineren of uitschelden van een kind, maar ook het isoleren, negeren of afwijzen van een kind.”
En wanneer die mishandeling afkomstig is van je moeder, de enige persoon die onvoorwaardelijk van je zou moeten houden, laat dat een wond achter die voor iedereen zichtbaar is.
Laten we eens kijken naar enkele veelvoorkomende tekenen van emotioneel misbruik.
1. Ze isoleerde je
Als iemand je aardig vond, trok ze hun motieven in twijfel. Als je een hechte vriendschap met iemand opbouwde, vond ze een reden om dat af te keuren. Beetje bij beetje ondermijnde ze je relaties, totdat je het gevoel kreeg dat zij de enige was op wie je echt kon vertrouwen. Dat soort isolatie gebeurde niet zomaar – het was controle, zorgvuldig vermomd als bezorgdheid.
2. Schuldgevoelens waren haar favoriete wapen
Ze hoefde zelden haar stem te verheffen. Een zucht, een teleurgestelde blik of een stille herinnering aan alles wat ze had opgeofferd, was vaak genoeg om je schuldig te laten voelen als je er zelfs maar aan dacht om nee te zeggen. Gehoorzaamheid was niet iets wat ze vroeg – het werd verwacht. Niet uit respect, maar omdat schuldgevoelens het makkelijker maakten om toe te geven. Uiteindelijk hadden haar gevoelens altijd voorrang op die van jou.
3. Je werd voortdurend met anderen vergeleken
Hoe hard je ook je best deed, het voelde nooit genoeg. Er was altijd wel iemand die ze als beter voorstelde – een neef die meer bereikt leek te hebben, een klasgenoot die meer lof kreeg, een buurman die zich precies goed gedroeg. Je werd voortdurend vergeleken, gemeten en tekortgeschoten bevonden. Na verloop van tijd voelde het niet meer als begeleiding, maar als een stille, constante boodschap: wie je bent, is gewoon niet goed genoeg.
4. Je uiterlijk was een grap
Je herinnert je nog hoe ze over je lichaam sprak – of het nu ging om je gewicht, je kleding of je haar, het was nooit goed genoeg. Soms waren haar opmerkingen verpakt in bezorgdheid, andere keren waren ze ronduit wreed. Hoe dan ook, ze bleven hangen. Zelfs nu, als je in de spiegel kijkt, hoor je haar stem – kritisch, afwijzend, nooit tevreden.
5. Ze bagatelliseerde je successen
De meeste moeders stralen als hun kind iets bereikt. Maar bij haar voelde succes nooit veilig. Als je goed nieuws deelde, veranderde ze van onderwerp – of vond ze een manier om het te bagatelliseren. Als je iets won, herinnerde ze je eraan dat je niet naast je schoenen moest gaan lopen. Na verloop van tijd leerde je je prestaties voor jezelf te houden. Vieren voelde als een risico en succes voelde als ontrouw.
6. Ze controleerde de kleinste details van je leven
Ze had overal iets over te zeggen – wat je droeg, met wie je omging, hoe je je leven leidde – en haar woord was geen suggestie, maar het definitieve antwoord. Elke poging om je te verzetten werd beantwoord met stilte, schuldgevoelens of subtiele beschuldigingen. Uiteindelijk stopte je met haar in twijfel te trekken en begon je jezelf in twijfel te trekken. Hoe meer beslissingen zij controleerde, hoe minder je op je eigen oordeel vertrouwde.
7. Liefde was een beloning
Haar genegenheid kwam altijd met voorwaarden. Als je deed wat ze wilde, kon ze warm zijn – zelfs teder. Maar zodra je buiten de lijntjes trad, verdween dat. Soms was dat stilte, soms nauwelijks verholen minachting. Na verloop van tijd leerde je dat liefde niet constant was – je moest het verdienen en het kon zonder waarschuwing worden afgenomen.
8. Je was een teleurstelling
Je kon nooit ontspannen. Of het nu ging om je werk, je mening of je relaties – er was altijd wel een opmerking, een sneer, een opgetrokken wenkbrauw. Je liep als op een slappe koord en probeerde niet teleur te stellen. Zelfs nu nog merk je misschien dat je je schrap zet voor kritiek voordat je een keuze maakt, omdat die stem – haar stem – nog steeds in je hoofd echoot.
Levenslange schade
Volgens Verywell Mind kunnen de gevolgen van emotioneel misbruik “leiden tot permanente veranderingen in de ontwikkeling van het menselijk brein”. Ze leggen verder uit: “Deze veranderingen in de hersenstructuur lijken significant genoeg om mogelijk psychologische en emotionele problemen te veroorzaken op volwassen leeftijd, zoals psychische stoornissen en middelenmisbruik.”
De Mayo Clinic sluit zich aan bij deze langetermijngevolgen en merkt op dat “sommige kinderen de fysieke en psychologische gevolgen van kindermishandeling overwinnen, met name kinderen met een sterke sociale steun en veerkracht die zich kunnen aanpassen en omgaan met slechte ervaringen. Voor veel anderen kan kindermishandeling echter leiden tot fysieke, gedrags-, emotionele of mentale gezondheidsproblemen, zelfs jaren later.”
Als u als kind misbruik heeft meegemaakt, kan counseling u helpen de cyclus te doorbreken en te voorkomen dat u deze patronen doorgeeft aan de volgende generatie.
Kindermishandeling is te voorkomen – en vaak geworteld in pijn die begrepen en genezen kan worden. U hoeft dit niet alleen te doorstaan. Zoek vandaag nog hulp.
Deel dit verhaal, misschien helpt u wel een leven te redden.
LEES MEER
- Gruwelijk materiaal ontdekt na arrestatie van zoon van megakerkpastoor, beschreven als ‘een van de ergste ooit gezien’
- De broer van Jeffrey Epstein doet een gewaagde uitspraak over waarom Trump de dossiers vrijgeeft