Helaas tonen statistieken aan dat eetstoornissen nog steeds overheersend zijn bij vrouwen over de hele wereld. Hoeveel mensen precies worden getroffen, is een gok, omdat talloze patiënten geen hulp zoeken en dus niet worden vermeld.
Maar als je in de buurt bent van iemand die aan een eetstoornis lijdt, zult je het je waarschijnlijk vroeg of laat realiseren. En als iemand van wie je houdt aan zo’n probleem lijdt, kan het heel moeilijk zijn.
De Australische tiener Gemma Walker leed al jaren aan anorexia. Haar ouders keken hulpeloos toe hoe het lichaam van hun dochter verdorde, gevangen in de greep van anorexia.
Op een gegeven moment ging het zo slecht dat Gemma’s vader, Steve, elke ochtend de kamer van zijn dochter binnensloop om er zeker van te zijn dat ze nog ademde.
“Sommige nachten zaten we gewoon op de vloer bij haar bed, alleen om bij haar te zijn, er was niets anders dat we konden doen,” zegt Steve.
(Waarschuwing: schokkende afbeeldingen hieronder).
Toen Gemma 14 werd, woog ze slechts 27 kilo. Haar ouders, die zich al lang bewust waren van de ernst van haar ziekte, brachten haar uiteindelijk naar het ziekenhuis.
De diagnose van de artsen was duidelijk: als haar toestand niet onmiddellijk veranderde, zou haar leven worden bedreigd. De artsen voorspelden zelfs dat ze nog maar 48 uur te leven had.
‘Ik voelde me verdoofd, de dagen verschilden niet van elkaar en ik hoopte elke dag te overlijden, in de hoop dat ik vredig rustig zou slapen. Mijn familie en ik stonden klaar om afscheid te nemen, “vertelde Gemma aan de British Daily Mail.
Maar het was Gemma`s tijd nog niet. Ze bleef in plaats daarvan een paar weken in het ziekenhuis.
En er zouden nog veel meer spoedeisende hulp zijn tijdens de zeven jaar dat Gemma worstelde met haar eetstoornissen. Tweemaal werd ze ook opgenomen op de psychiatrische afdeling.
Toch weigerde ze te eten.
Ze probeerde artsen voor de gek te houden door gewichten onder haar kleren te verbergen terwijl ze op de weegschaal stond. En al snel deed zich een andere klassieke uitkomst van anorexia voor: Gemma begon haar polsen te snijden. Ze wilde haar leven beëindigen.
Haar vader herinnert zich die moeilijke jaren met veel pijn:
“Zeven jaar is lang om je baby te zien lijden, een lange tijd om je kind gevoelloos te zien, zonder stem, zonder persoonlijkheid – gewoon een lichaam”, zegt hij.
Maar uiteindelijk gaf ze iets toe, althans dat was wat de familie geloofde.
Gemma begon opnieuw te eten, maar al snel werd duidelijk dat ze voor het andere uiterste had gekozen. Ze kreeg eetbuien – af en toe consumeerde ze 6.500 calorieën in slechts 20 minuten – en wekte braken op.
Ze ging van helemaal niets eten – naar boulimia.
“Mijn herstel was erg traumatisch”, zei ze.
In het begin dachten mensen dat Gemma verbeterde omdat ze wat meer gewicht had en er gezonder uitzag.
Maar haar boulimia duurde bijna 18 maanden. Gemma ging van obsessieve en strikte beperkingen tot volledig verlies van controle.
Gedurende die tijd verdrievoudigde haar gewicht. Maar langzaam, met de hulp van haar geliefden, slaagde ze erin echte stappen te maken naar een gezonder leven.
Vroeger had Gemma’s vader gesuggereerd dat ze een afscheidsbrief aan haar anorexia zou schrijven.
Zes jaar lang bleef de brief van Gemma weggestopt in een la totdat ze eindelijk klaar was om los te laten.
Naast de enorme steun die ze van haar familie kreeg, schrijft Gemma haar genezing toe aan haar vriend, die volgens haar haar daarbij heeft gesteund:
“Mijn partner is een ongelooflijke steun geweest en is eerlijk gezegd de reden dat ik nog leef”, zegt ze.
https://www.instagram.com/p/BCZeJpeI3kw/
Gemma heeft nu haar vonk van leven terug gekregen en zegt dat ze de ziekte achter zich heeft gelaten. Eindelijk zet ze haar eerste stappen in de richting van een nieuw, gezonder hoofdstuk in het leven.
‘Ik ben de gelukkigste die ik ooit ben geweest, het is zo’n geweldig, surrealistisch gevoel’, zegt ze.
Om te vieren dat zes maanden verstreken sinds ze haar nieuwe leven begon, postte ze enkele foto’s van haarzelf online, en onthulde haar ongelooflijke transformatie.
Een geweldige manier om haar zelfvertrouwen te versterken, maar ook om anderen in vergelijkbare situaties te laten zien dat er altijd een uitweg is.
Gemma heeft ook haar eigen huidverzorgingsmerk gelanceerd. Met haar hernieuwde energie ontdekte Gemma dat ze haar eigen bedrijf wilde starten en nu hoopt ze een carrière in de cosmetica-industrie na te streven.
Goed gedaan, Gemma!
Alleen al door naar de voor- en na foto’s te kijken, begrijp je het zware gevecht dat Gemma vocht..
Het is verschrikkelijk dat het zo ver is gegaan – maar haar reis is ook een duidelijk voorbeeld van de vastberadenheid die we in ons hebben – dat het mogelijk is om dingen te veranderen.
Gemma is nu een inspiratie voor anderen die nog steeds worstelen om zichzelf te bevrijden van de vreselijke greep van eetstoornissen – en dat doet ze met trots.
Deel alsjeblieft het verhaal van Gemma als je het ermee eens bent dat haar gevecht inspirerend was en het verdient om verder verspreid te worden!