Sommige levensverhalen zijn ontroerender dan andere. Ze beginnen misschien een beetje duister, maar vaak, dankzij hoop en geloof, gaan ze naar plaatsen die niemand voor mogelijk had gehouden.
Dit is het verhaal van zo’n wonder – en het begint in 1992 in Siberië, Rusland.
De dag was 29 februari 1992. In een klein dorpje nabij de Bratsk, Rusland, werd een meisje geboren. Haar ouders noemden haar Tatiana.
Het meisje had een aangeboren afwijking, fibulaire hemimelia.
Het betekende dat ze geen fibula of kuitbeen had, maar ook geen enkels, hakken en verschillende andere voetgraten. Als zodanig was het hoogst onwaarschijnlijk dat ze ooit zou kunnen lopen.
Beide ouders van Tatiana waren erg jong, slechts 17 of 18 jaar oud, en ze waren ervan overtuigd dat ze niet voor hun pasgeboren dochter konden zorgen.
In plaats daarvan lieten ze het arme meisje achter in een weeshuis in Siberië.
Daar bracht Tatiana de eerste jaren van haar leven door.
Maar op een dag veranderde alles.
Een Amerikaans echtpaar Beth en Steve Long zagen Tatiana in een internationale adoptiedatabase en na te hebben gehoord over haar tragische geschiedenis besloot ze te handelen.
Ze reisden naar de andere kant van de wereld en adopteerden het 13 maanden oude meisje.
Ze brachten haar naar Baltimore, Maryland, waar het meisje nu een nieuw huis, een nieuw leven en een liefhebbend gezin kreeg.
Ze kreeg de naam Jessica en kreeg onmiddellijk de best mogelijke zorg.
Vijf maanden later, toen Jessica 18 maanden oud was, werden allebei haar benen geamputeerd – en ze leerde lopen op prothetische benen.
Jessica beheerste het al snel.
Haar competitieve ingesteldheid was sterk, en ondanks haar fysieke beperkingen, ontwikkelde Jessica een interesse in sport.
Ze leerde zwemmen in het zwembad van haar grootouders.
Zwemmen werd al snel Jessica’s passie.
Ze maakte gestage vorderingen en in 2004 werd ze de jongste Amerikaan die deelnam aan de Paralympics, die dat jaar in Athene, Griekenland werd gehouden.
Ondanks dat ze jonger was dan de andere concurrenten, won ze drie gouden medailles!
Het succes van Jessica Long stopte hier niet. Ze haalde medailles in, brak wereldrecords en werd al snel een van ’s werelds beste zwemmers.
In 2012, toen Jessica deelnam aan de Paralympics in Londen, zagen Natalia en Oleg Valtysheva haar vanuit hun huis in Rusland meedoen.
Maar ze wisten niet dat de superster van het zwemmen hun dochter was.
Dat stond op het punt te veranderen.
Na Jessica’s succes in Londen hoorden Russische journalisten van haar verhaal. Ze wisten dat Jessica graag haar geboortefamilie wilde ontmoeten en begon onmiddellijk met het speurwerk om ze te lokaliseren.
Het bleek al snel dat Jessica’s ouders in Bratsk wonen. Er werd contact met hen gemaakt en ze spraken af om Jessica te ontmoeten.
Twintig jaar na het afscheid werd Jessica herenigd met haar moeder, vader en drie broers en zussen.
Het was een emotionele ontmoeting die niemand ooit zal vergeten.
“Ontmoette mijn Russische familie. Ik hou meer van ze dan woorden kunnen zeggen. Mijn hart is zo vol, “schreef Jessica Long op Twitter.
Ooit was het ondenkbaar dat Jessica enorme successen in het zwembad zou vieren – maar de vastberaden zwemmer tartte alle verwachtingen.
Ze heeft bewezen dat niets onmogelijk is en haar leven is rond door haar hereniging met haar familie.
“Het is een reis die ik nooit zal vergeten. Deze foto zegt het al … Ik hou gewoon van haar, “schreef Jessica Long op Facebook.
Hoop is het laatste wat sterft, zoals bewezen door de ongelooflijke Jessica Long. Vergeet niet om haar verhaal te delen met je vrienden op Facebook!