Aanvallen door dieren zijn voor de meesten van ons geen dagelijkse zorg, maar kunnen zeer traumatische gebeurtenissen zijn met ernstige, langdurige gevolgen.
Als mensen staan we bovenaan elke voedselketen die je maar kunt bedenken, maar onze fysieke beperkingen worden duidelijk zichtbaar op het moment dat we ons ergens in de wildernis bevinden zonder de juiste gereedschappen, instrumenten of wapens.
Vraag dat maar aan Jeremy Evans, die het bos in Alberta, Canada, introk om op rammen te jagen. Hij vond iets dat aanzienlijk groter en gevaarlijker was, wat resulteerde in een incident dat hem bijna het leven kostte.
Het was op 24 augustus 2017 dat onderhoudssupervisor Jeremy Evans de Rockies van Alberta, Canada, introk. Gecamoufleerd tussen de bomen zag hij door zijn verrekijker een dikhoornram.
Al snel zag Jeremy “een klein bruin ding” vlak voor hem rennen, “op minder dan drie meter afstand”. Hij realiseerde zich al snel dat het een grizzlybeerwelpje was.
“Ik wist precies wat het was. Ik had gewoon het gevoel dat… ik wist dat ik in de problemen zat”, legde hij uit, volgens Noiser.
“Bij grizzlyberen rennen de welpen meestal rond, terwijl de moeder hen volgt. Ik wist dus dat de moeder in de buurt was en dat er problemen zouden komen.”
Jeremy, een ervaren jager die het terrein goed kende, greep onmiddellijk naar zijn rugzak om zijn berenspray te pakken. Maar voordat hij die tevoorschijn kon halen, kwam de moederbeer plotseling uit het struikgewas tevoorschijn.
“Toen ik me omdraaide om te kijken, stond hun moeder […] ongeveer een meter van me vandaan”, vertelde hij aan Noiser. “Haar rechtervoorpoot was gestrekt. Ik kon haar klauwen zien. Ik kon het wit van haar ogen zien en de linkerkant van haar bek stond een beetje open. Ze kwam met volle kracht op me af…”
Jeremy gooide zijn fiets naar haar toe, waardoor hij tijd won om naar een nabijgelegen boom te rennen. Hij begon te klimmen, maar de beer deed een tweede aanval en sloeg haar klauwen om zijn been terwijl hij aan een tak bungelde.
Wat volgde was een brute aanval waarbij Jeremy ernstig gewond raakte.
“Mijn linkeroog hing uit de oogkas. Het keek naar beneden. Om echt te kunnen zien, moest ik mijn oog omhoog brengen of mijn hoofd ver naar achteren buigen”, vertelde hij aan de Daily Mail.
“Ik herinner me dat ik aan mijn gezicht voelde en dat niets meer hetzelfde aanvoelde. Mijn kaak hing aan de linkerkant naar beneden en al mijn tanden waren bloot.”
De schade aan Jeremy’s gezicht was zo ernstig dat hij stukjes vlees van de grond moest rapen nadat de beer was vertrokken.
“Ik herinner me dat ik rond de berghelling rommelde en een groot stuk vlees vond. Ik kon de haren voelen, en het was een deel van mijn rechterkant van mijn hoofdhuid.”
Overtuigd dat hij zou sterven aan zijn verwondingen, besloot Jeremy een einde aan zijn leven te maken in plaats van langzaam dood te bloeden. Volgens de Daily Mail richtte hij zijn geweer op zichzelf en haalde de trekker over.
Maar het geweer ging niet af.
“Dat maakte me een beetje bang”, legde hij uit. “Toen besloot ik dat ik zou proberen het te overleven.”
Toen hij aan zijn terugtocht begon, struikelde Jeremy en rolde hij 60 meter naar beneden, naar de bodem van een rotsachtige beek.
Stap voor stap, met veel pijn, wist hij uiteindelijk een kampeerplaats te vinden, maar daar was niemand. Hij haalde zijn telefoon tevoorschijn en besloot berichten aan zijn vrouw te schrijven voor het geval hij zou overlijden.
“Wie dit ook vindt, laat mijn vrouw alsjeblieft weten dat ik heb geprobeerd om het te redden”, luidde een van de berichten, gedeeld met UNILAD. “Maar er is [geen] kans, die beer heeft me echt [f***ed].”
In een tweede sms schreef hij: “Ik ben er vrij zeker van dat dit het einde is. Ik ben erg moe en ik voel dat ik flauw ga vallen. Als dat gebeurt, word ik niet meer wakker.”
Wonder boven wonder bereikte hij uiteindelijk zijn auto en reed hij 22 km om hulp te halen. In totaal onderging hij vijf grote operaties en nog eens 15 kleine ingrepen, en bracht hij vijf weken door in het ziekenhuis.
Volgens de Mail heeft Jeremy nog steeds beperkte functionaliteit op sommige gebieden, kan hij zijn ogen niet volledig sluiten en heeft hij geen traankanalen meer.
Niet alleen dat, maar hij lijdt ook al jaren aan PTSS als gevolg van de aanval, met episodes die vaak worden getriggerd door dingen als het geluid van brekend ijs en de geur van bloed.
Ondanks dit alles blijft Jeremy een fervent jager. Hij reist nu de wereld rond als motiverend spreker en heeft een boek geschreven – Mauled– waarin hij zijn overleving beschrijft.
LEES MEER
- IJsbeer valt vrouw aan die in verblijf sprong in Berlijnse dierentuin
- 30 jaar lang leefde deze beer in een kooi – kijk in haar ogen als de hekken opengaan