In juni 2022 genoot Addison Bethea van de zomerdagen voor ze haar laatste jaar op de middelbare school begon. Ze was in Florida waar ze samen met haar broer in ondiep water aan het zwemmen was. Opeens werd ze aangevallen door een haai die haar been afrukte.
LEES MEER:
Een jaar later liep de veerkrachtige 18-jarige met haar prothesebeen over het rugbyveld tijdens haar diploma-uitreiking. Later keerde ze terug naar de plek waar ze was aangevallen en ging zwemmen.
Na haar laatste studiejaar, dat werd gekenmerkt door trauma’s en verschillende successen, deelde de pas afgestudeerde onverwacht en opwindend nieuws met haar volgers!
Lees verder voor meer nieuws over deze inspirerende jongedame!
Eind juni 2022 ankerden Addison Bethea en haar halfbroer Rhett Willingham hun bootje bij een grote, met gras begroeide zandbank voor de kust van Keaton Beach, Noord-Florida.
Ze waren aan het vissen in het troebele water, ongeveer 1,8 meter diep, toen Addison voelde dat iets aan haar been trok.
In de BBC-documentaire Why Sharks Attack, zei de jonge vrouw dat ze zich de details “levendig” herinnerde.
‘Ik dacht dat het Rhett was maar het was een haai’
“Toen het zich aan me vastklampte en me onder mijn kuit trok, dat herinner ik me nog,” zei Addison, eraan toevoegend dat ze geen pijn voelde tot ze probeerde de enorme kaken van haar been af te wrikken. “Ik dacht dat het Rhett was, want ik voelde geen pijn of zo. Maar toen het beest me begon door elkaar te schudden, wist ik dat het iets anders was. Het begon in mijn rechterdij te bijten en ik stak in zijn oog om het beest van me af te krijgen. Vervolgens begon de haai weg te zwemmen met mij nog steeds in zijn muil.”
Addison was geenzins van plan om de bijna 1,80 meter lange haai de strijd zonder slag of stoot te laten winnen.
Maar het grote wezen overmeesterde haar.
Toen ze zich realiseerde dat ze hulpeloos was, gilde ze en Rhett, een brandweerman en medisch spoedhulpverlener, reageerde meteen.
Het artikel gaat verder onder de foto:
Rhett: haar redder in nood
“Mijn broer was degene die me hoorde schreeuwen… en toen hij zich omdraaide, werd ik onder water getrokken door de haai,” vertelde ze. “Ik kwam weer boven en schreeuwde om hulp. Het is net alsof je in een droom zit en je probeert te schreeuwen maar het voelt alsof er niets uitkomt. Zo voelde ik me op dat moment, dus ik schreeuwde zo hard ik kon.”
Rhett, 23, legt in de documentaire uit dat hij de haai in het water zag spartelen met zijn zusje in zijn bek geklemd. Hij sloeg hem meerdere keren en toen de haai Addison eindelijk losliet, kon hij haar in de boot heisen.
“Ik hoorde Addison schreeuwen, ze kwam boven water en ik zag meteen die staart, die heen en weer sloeg,” zei Rhett. “Ik pakte haar vast en begon op de haai te slaan om hem weg te krijgen.”
Het artikel gaat verder onder de foto:
Een nabijgelegen schipper hoorde dat er iets aan de hand was en snelde te hulp. Broer en zus werden aan wal gebracht waar hulpverleners op hun wachtten.
Op beelden van een bodycam van de politie is te zien hoe Rhett op de boot de torniquet die hij voor zijn zus had gemaakt stevig vasthoudt
De haai hapte het grootste deel van Addison’s rechterbeen af
“Godverdomme,” zegt hij tegen de hulpverleners die ter plaatse kwamen. “Dat is verdomd mijn zus… Het was enorm, ik moest het beest letterlijk van haar af wrikken.” In de clip is te zien hoe Addison hulpeloos op de boot ligt, eerst hijgend en dan hartverscheurende kreten “help me” slaakt.
Het artikel gaat verder onder de foto:
En haar grote broer antwoordde rustig: “Addison we raken je niet kwijt. Kijk me aan, Addison.”
Addison werd naar een ziekenhuis in Tallahassee overgevlogen, waar ze zes operaties onderging. Dokters konden haar rechterdij grotendeels reconstrueren, maar haar been werd net boven de knie geamputeerd. Hierdoor kon ze later een prothese gebruiken.
Het artikel gaat verder onder de foto:
‘Vandaag wordt een goede dag’
De zomer voor haar laatste schooljaar bracht ze door in het ziekenhuis en was gefocust om positief te blijven. Addison zei: “Wat mijn vader altijd tegen me zei in het ziekenhuis [was], ‘Vandaag wordt een goede dag,’. Ook al is het geen perfecte dag, zoek gewoon één goed ding uit je dag om je op de been te houden… wees dankbaar.”
Addison stelde doelen voor zichzelf en haar eerste doel was te kunnen stappen en daarna zelfstandig op het schoolbal van de middelbare school te lopen.
“Tijdens ‘homecoming’week loop je in mooie jurken over het rugbyveld,” zei ze. “Dat is iets wat ik altijd graag heb gedaan, samen met de optocht. En ik wilde dat een nog een keer kunnen doen voor het laatste schooljaar.”
De voormalige cheerleader, die vroeger atletisch en actief was, zei dat haar hobby’s haar herstel hielpen. Addison paste zich snel aan haar prothesebeen aan en keerde in september terug naar school, slechts drie maanden na de aanval.
Het artikel gaat verder onder de foto:
Met haar prothesebeen over het veld
Addison vervulde haar droom om met haar prothesebeen over het rugbyveld te lopen.
“Het was anders, maar ik kon het. Ik liep perfect normaal over het veld met mijn prothese, zonder krukken of wat dan ook,” zei Addison, die ook nog een laatste rugbywedstrijd als cheerleader aanmoedigde.
Addison schrapte dingen van haar lijstje en liep helemaal zelfstandig naar haar diploma-uitreiking in mei 2023. Op 1 juli ging ze zwemmen met haar broer – die ze haar “held” noemt – op precies dezelfde plek waar ze was aangevallen.
“Ik voelde me volkomen veilig. Het voelde heel normaal. Ik werd er niet verdrietig van of zo. Ik werd niet emotioneel. Het was net alsof ik terugging naar mijn normale routine.”
Kort na haar afstuderen onthulde Addison dat ze een onverwachte mijlpaal had bereikt.
Het artikel gaat verder onder de foto:
Ze kwam erachter dat zij en haar middelbare schoolliefde zwanger zijn en in december hun eerste kindje verwachten.
Groot nieuws
“Het was zeker niet iets wat ik gepland had, maar zoals ik al zei, God werkt op mysterieuze manieren”, zei Addison. “Misschien is het gewoon tijd om moeder te worden. Ik ben erg opgewonden… Het is gek om een gloednieuw leven op de wereld te zetten, terwijl het mijne bijna weg was. Het is een beetje gek hoe dat in zijn werk gaat.”
Naast een toekomstige moeder heeft Addison ook de missie op zich genomen dat zich mensen veilig voelen in het water te houden en niet bang.
“Je kunt niet boos zijn op de oceaan als je in [haaien]gebied bent. Ze weten wat ze doen. Ze weten wat ze willen eten. Daar moet je gewoon rekening mee houden,” zei ze.
LEES MEER:
Addison Bethea is een geweldig voorbeeld van kracht en doorzettingsvermogen en we zijn zo blij dat we haar verhaal kunnen delen! We kijken ernaar uit om meer te horen over haar leven als moeder en hoe ze de gemeenschap blijft inspireren.
Deel dit verhaal en laat mensen kennismaken met deze ongelooflijke jonge vrouw!