Wat betreft beroepen waarin men zich volledig geeft aan anderen, springen er maar weinig zo in het oog als dat van verpleegkundige. Een job die meer dan full-time is.
Want verpleegsters zijn er om voor ons te zorgen wanneer we ziek, herstellend, gewond of stervend zijn. Ze zijn er tijdens onze moeilijkste momenten en moeten er altijd staan met een dappere persoonlijkheid en moed. Dat verdient respect.
Phillip Urtz, uit New York, kan hiervan meespreken, want zijn vrouw Jessica is verpleegster die bijna elke dag van haar leven voor anderen zorgt. Phillip ziet haar wanneer ze thuiskomt, hij ziet wat de job van zijn vrouw vergt, elke dag, en het uitgeputte gevoel die de vrouw ervaart door haar job.
Desalniettemin is Jessica geen vrouw die klaagt. Zoals Phillip vertelde in een open brief op Facebook, is de job van zijn vrouw, haar leven. En haar routine zou zelfs bij de sterkste mensen ondraaglijk zijn.
Op een avond had Jessica 14 uren gewerkt, ze ging naar huis en probeerde wat te rusten. Na een gewone boterham te eten als avondeten, ging ze naar bed om de volgende dag met dezelfde passie naar haar werk te gaan.
Terwijl zijn vrouw lag te slapen, besluit Phillip om iets te doen om haar toewijding te eren. Hij schreef dan een lang Facebookbericht over Jessica’s dagelijkse routine, en sindsdien ging het bericht viraal.
Phillip’s bericht
“Dit is mijn vrouw Jessica, aan het eten na een werkdag van 14 uur. Ze komt thuis van haar werk, heeft net tijd genoeg om te eten en daarna in bed te kruipen om wat te slapen voor de volgende shift,” schrijft hij op Facebook.
“Ze staat vroeg op om zich klaar te maken voor school. Ze wordt niet graag gestoord in de ochtend en dat respecteer ik. Ze gaat zich douchen, doet haar haar, maakt haar lunch, geeft de hond en ik een zoen en vertrekt.”
“Op haar werkt zorgt ze voor mensen die die de slechtste dag van hun leven beleven. Hartaanvallen, auto-ongelukken, breuken, hersenschade en nog veel meer. Ze zorgt voor moeders, vaders, zussen, broers, vrienden en families. Het maakt niet uit wat er is gebeurd. Ze zal voor je zorgen.”
“Ze werkt tot lunchpauze en heeft nauwelijks tijd om te zitten. Ze komt thuis na 14 uur, doet haar schoenen uit waarmee ze door tranen en bloed heeft gegaan, en wil gewoon neerzitten. Ik vraag haar niet hoe haar dag is geweest want ze praat niet graag over haar werk wanneer ze thuis is, en dat begrijp ik.”
“Maar als ze wil praten, dan luister ik. Soms komt ze blij thuis en soms komt ze droevig thuis. Maar ongeacht hoe ze zich voelt, ze is altijd op tijd voor haar volgende werkdag.”
“Ik hou van haar met heel mijn hart. Mijn vrouw is mijn heldin. Mijn vrouw is een top verpleegster.”
We weten dat Phillip zijn brief mensen tot tranen toe heeft bewogen, en wij denken dat het bij jullie niet anders zal zijn, nietwaar?
Vind jij ook dat verpleegsters al het respect ter wereld verdienen voor hun werk? Deel dan dit artikel op Facebook!