Het was vier uur ’s ochtends en Alexander Bekasov reed naar huis van zijn werk in Odessa, Oekraïne.
Hij was geschokt toen hij een jongetje op straat helemaal alleen zag. En de situatie bleek veel erger te zijn dan hij ooit had kunnen voorstellen.
Alexander rolde het raampje van zijn auto af en vroeg de jongen, die niet meer dan drie jaar oud kon zijn, wat hij daar aan het doen was.
Toen hij geen antwoord kreeg, stapte Alexander uit en ging naar de jongen toe. En pas toen zag hij hoe slecht de situatie werkelijk was.
De jongen was bedekt met blauwe plekken en krassen en had een bloedige doek over zijn voorhoofd.
Alexander belde onmiddellijk de politie. En zelfs toen de politie op het toneel verscheen, konden ze de jongen maar één woord laten zeggen.
De jongen vertelde de politie dat zijn naam Vova was (afkorting voor Vladimir).
De politie bracht de kleine jongen rechtstreeks naar het ziekenhuis.
De jongen was koud en uitgeput, en toen de artsen de bloedige doek van zijn hoofd verwijderden, zagen ze een grote wond die eruitzag alsof iemand geprobeerd had een stuk uit zijn voorhoofd te snijden.
De doktoren probeerden hem aan het praten te krijgen, maar hij wilde nog steeds geen woord uitbrengen.
Ze gingen ervan uit dat Vova was misbruikt en probeerden hem zover te krijgen dat hij hun vertelde wat er was gebeurd. Maar de jongen kon zich niets herinneren – zelfs de naam van zijn moeder niet.
Vova kon met zichzelf spelen, dus hij was waarschijnlijk opgegroeid in een gezin, maar zijn herinneringen leken te zijn onderdrukt of weggevaagd.
Zijn verhaal verspreidde zich snel in de media en veel mensen doneerden geld voor zijn ziekenhuisrekeningen en gaven hem ook kleding, speelgoed en luiers.
Tv-nieuwsprogramma’s in zowel Rusland als Oekraïne hebben het verleden van de jongen onderzocht, maar ze kwamen met lege handen terug.
Vova is niet geregistreerd als vermist of vermeld in een database.
Na vier maanden liet het ziekenhuis Vova gaan en overhandigde hem aan de autoriteiten, die hem ter adoptie aanbood.
Acht families toonden interesse in de jongen en na een langdurig proces adopteerde een van hen hem.
In overleg met psychologen besloot Vova’s nieuwe familie om zijn identiteit geheim te houden, zodat hij aan verdere berichtgeving in de media kon ontsnappen, zich kon herstellen van het trauma dat hij heeft meegemaakt en zijn nieuwe familie kon leren kennen.
De politie blijft onderzoeken wat er met Vova is gebeurd. Ondertussen kan de jongen van het leven genieten met zijn nieuwe familie.
https://www.youtube.com/watch?v=sLr7pwAYY3w
Ik hoop dat Vova vanaf nu een gelukkig leven leidt en geniet van het leven met zijn nieuwe familie.
Elk kind verdient het om op te groeien met liefde en aandacht. Deel als je het ermee eens bent.