Wanneer de zomer aanbreekt, en de hitte een probleem wordt, weten we allemaal hoe belangrijk het is om gehydrateerd en koel te blijven.
Natuurlijk is het voor sommige beroepen (bijvoorbeeld werknemers die buiten moeten werken), niet altijd mogelijk om de aanbevolen hoeveelheden water te drinken, of in de schaduw te blijven.
Charlie Poveromo uit New Jersey had gezien hoe plaatselijke sanitaire werkers zweten en zwoegen in de intense zomerhitte en besloot dat hij niet kon toekijken; hij moest er iets aan doen.
Charlie wist dat bouwvakkers en mensen met gelijkaardige beroepen het moeilijk hadden om gehydrateerd en koel te blijven.
“Hij kwam de keuken ingerend, pakte een heleboel plastic bekers en onze grote kan water en zorgde ervoor dat iedereen zoveel kreeg als ze wilden,” herinnert zijn vrouw Velvet zich.
Maar op een zomer in 2018 was de koeler er niet….
Charlie en Velvet waren 37 jaar getrouwd, maar Charlie was helaas overleden aan een hartaanval drie maanden voordat de zomer aanbrak, vertelde Velvet aan NorthJersey.com.
“Toen het weer warm begon te worden, dacht ik: ‘Oh, mijn God, de flessen water.'”
Ondanks haar verdriet vond ze de waterkoeler en ging ze naar de winkel om waterflessen in te slaan, vastbesloten om de traditie die haar lieve man had achtergelaten, in ere te houden.
De arbeiders merkten de koelbox op. Toen ze dichterbij kwamen zagen ze ook een briefje dat Velvet voor hen had geschreven. Daarin legde ze haar situatie uit, en ze had er ook prentjes van Charlie’s overlijden naast gelegd.
“Voor het geval je het nog niet wist, mijn man Charlie, is op 10 maart op 57-jarige leeftijd plotseling overleden. Ik zal mijn best doen om te blijven zorgen voor flessen water,” stond er op het briefje.
Wat de werknemers deden na het lezen van Velvet’s briefje was totaal onverwacht. Bewust van hoe pijnlijk het voor Velvet moet zijn geweest om hen te blijven trakteren op ijskoud water, lieten de arbeiders haar weten hoe dankbaar ze waren voor Charlie’s vrijgevigheid en dat ze besloten had zijn traditie voort te zetten.
“Ik hoorde het typische geluid van de vuilniswagen die zachtjes tot stilstand kwam. Toen ik me omdraaide, zag ik hoe elke man uit de vrachtwagen stapte, ook de chauffeur. Ze stonden in een rechte lijn bij elkaar en begroetten ons huis. Op dat moment stroomden de tranen uit mijn ogen en begon mijn lichaam te beven. Ze stapten een voor een naar me toe, pakten mijn hand vast, omhelsden me en zeiden hoezeer het hen speet. Ze zeiden dat niemand ooit zo attent en dankbaar was geweest als mijn man. Toen namen ze langzaam, een voor een, een of twee flesjes water, klommen weer op de vrachtwagen en lieten een luide sirene horen toen ze wegreden.”
Ook al is Charlie er niet meer, Velvet weet dat hij over haar waakt en is blij dat ze zo’n aardige en gulle traditie voor anderen voortzet. Deel dit prachtige en inspirerende verhaal alstublieft met anderen.
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.