Soms twijfelde ze – maar op 23 december 2022 veranderde alles.
Na jaren worstelen met onvruchtbaarheid werd Stephanie eindelijk zwanger.
Het positieve nieuws was echter nog maar het begin van een ongelooflijk emotionele rollercoaster…
Velen beschouwen kinderen krijgen en een gezin stichten als vanzelfsprekend. Natuurlijk willen mensen hun nalatenschap doorgeven en hun kroost zien opgroeien.
Helaas blijven sommige koppels, ondanks hun sterke wens om ouders te worden, kinderloos. De emotionele tol van het ondergaan van herhaalde teleurstellingen is moeilijk te bevatten. Alleen degenen die het zelf hebben meegemaakt, kunnen het echt begrijpen.
Als iemand al kinderen heeft, is het perspectief misschien anders – geen biologische kinderen kunnen krijgen voelt niet als het einde van de wereld. Maar dat is natuurlijk makkelijk gezegd als je zelf al kinderen hebt.
Kinderloos
Stephanie (27) en Graham Freels (29) hebben ongetwijfeld jarenlang met deze emoties geworsteld.
Ondanks hun relatief jonge leeftijd probeerde het stel uit Washington al jaren kinderen te krijgen. Helaas waren hun pogingen niet succesvol – hun hart brak telkens opnieuw bij elke negatieve zwangerschapstest.
Het artikel gaat verder onder de foto:
Het koppel, dat in 2017 trouwde, kende moeilijke tijden. Kort nadat Stephanie en Graham trouwden, werd Stephanie opgenomen in het ziekenhuis vanwege een hypofysecyste die hormonale storingen en ernstige hoofdpijn veroorzaakte. Hoewel de cyste werd verwijderd, had het nog steeds invloed op hun pogingen om zwanger te worden.
Stephanie wendt zich tot haar bron van troost
Na jaren van teleurstelling en twijfel wendde Stephanie zich tot haar grootste bron van troost, de Heer.
“Jarenlang hadden we gebeden dat God ons met kinderen zou zegenen en nu kwam het eindelijk uit! Ik heb altijd al een groot gezin gewild, maar ik had nooit kunnen denken dat het allemaal tegelijk zou gebeuren,” zei ze in een verklaring volgens St. Joseph’s.
Op de dag voor kerstavond vernamen ze eindelijk dat Stephanie zwanger was.
Eindelijk zwanger!
Na ovulatie-inductie en meerdere rondes van intra-uteriene inseminatie, toonde de test eindelijk een positief resultaat. Het besef dat ze voor het eerst ouders zouden worden, was natuurlijk overweldigend.
“Het was een ongelooflijke ochtend voor ons,” zei Stephanie.
Het artikel gaat verder onder de foto:
Vervolgens onderging Stephanie verschillende onderzoeken in het ziekenhuis, maar één ding viel op. Hormoontests wezen op de mogelijkheid van meer dan één baby.
Een verassing voor het jonge stel: niet 1 maar 5
In januari 2023 bevestigde hun eerste echo de aanwezigheid van meer verrassingen. Er zat niet één baby in Stephanie’s buik – het waren er vijf.
Stephanie en Graham verwachtten een vijfling.
“Het was een van de gekste momenten van ons leven,” zei Stephanie en vervolgde:
“We waren zo opgewonden en vol vertrouwen dat God ons doelbewust deze vijf kostbare baby’s had toevertrouwd. Maar we wisten ook dat het dragen van een vijfling grote risico’s met zich meebracht.”
Om te begrijpen hoe zeldzaam en uniek dit is, moet je eens kijken naar de statistieken. Van de meer dan 3,6 miljoen geboorten die in 2020 in de Verenigde Staten werden geregistreerd, waren er slechts 29 een vijfling of meer.
Het nieuws van een vijfling was ongetwijfeld overweldigend voor het jonge stel, maar er stonden hen nog meer uitdagingen en beproevingen te wachten. Het dragen van zoveel baby’s is extreem belastend voor de moeder. Het risico op complicaties is groot en er kan veel gebeuren op weg naar de bevalling.
Risico’s op complicaties
Stephanie besefte al snel dat ze een arts nodig had die ze kon vertrouwen en begon online te zoeken naar een geschikte optie.
“Meteen nadat we wisten dat we een vijfling verwachtten, ging ik op YouTube op zoek naar de juiste arts en het juiste ziekenhuis om onze baby’s ter wereld te brengen,” zei Graham.
Stephanie en haar man hoorden al snel over Dr. John Elliott, een gerenommeerde perinatoloog in Phoenix, gespecialiseerd in meerlingzwangerschappen.
Op dat moment had het stel net een huurcontract getekend voor een nieuw appartement in de staat Washington.
“Ik belde de huisbaas op en zei: ‘Ik denk dat we een heleboel kinderen gaan krijgen en ik denk niet dat dat appartement nog geschikt is voor ons,” herinnert Graham zich.
Het artikel gaat verder onder de foto:
Stephanie had aanvankelijk gepland om de baby’s tot de 34e week te dragen, maar dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan. Bovendien leed Stephanie aan hyperemesis gravidarum. Dit is volgens de National Institutes of Health, een ernstige vorm van misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap,
Week 27… een spoedkeizersnede
En in de 27e week gebeurde er iets waar Stephanie al bang voor was.
Ze kreeg plots hevige buikpijn en besefte de ernst van de situatie. Begin juni werd ze met veel pijn en een opgezwollen lichaam opgenomen in het ziekenhuis.
Artsen onderzochten haar grondig en ontdekten dat Stephanie zes centimeter ontsluiting had. De situatie vroeg om een spoedkeizersnede – er was geen tijd meer. Volgens het ziekenhuis hadden ze midden in de nacht ongeveer een uur om de bevalling voor te bereiden.
“Er waren meer dan 20 mensen in de verloskamer omdat elke baby zijn eigen team van verpleegkundigen, ademhalingstherapeuten en artsen had om te helpen bij de overgang na de geboorte,” zei Hassler.
“Plus had Stephanie ook nog haar eigen verloskundig team om ervoor te zorgen dat ook zij veilig was tijdens de bevalling.”
Op de ochtend van 4 juni werden Adelyn, Eliana, Linnea, Fisher en Harper Freels geboren – samen bekend als de “Freels Five”.
Het artikel gaat verder onder de foto:
Positieve evolutie van de “Freels Five”
Omdat de baby’s 13 weken te vroeg geboren waren, wogen ze heel weinig.
De kleine wondertjes wogen elk minder dan twee pond en hadden hulp nodig om te overleven. De kwetsbare baby’s verbleven geruime tijd op de couveuseafdeling, maar gelukkig ondervond geen van hen ernstige complicaties van hun vroeggeboorte.
Stephanie en Graham zagen hoe hun kleine schatjes vooruitgang na vooruitgang boekten. Dit was grotendeels te danken aan de professionele hulp van St. Joseph’s en hun wereldberoemde NICU (Neonatale Intensive Care-afdeling)
“Zoals verwacht hadden ze in het begin ademhalingsondersteuning nodig”, vertelde Andrea Hassler, verpleegkundig directeur in St. Joseph, aan Good Morning America.
“En daarna was onze focus deze baby’s buiten de baarmoeder te laten groeien tot de gezonde baby’s die je vandaag de dag ziet.”
Na 76 dagen werd de laatste van de vijfling vorige week ontslagen uit de NICU van St. Joseph en de “Freels Five” bevinden zich nu onder één dak thuis bij hun ouders in Phoenix.
Het artikel gaat verder onder de foto:
Emotioneel moment
“Een van de mooiste momenten in het hele NICU-traject was toen ik mijn vijf baby’s voor het eerst kon vasthouden,” zei Stephanie. Ze voegde eraan toe dat ze “zo emotioneel was op het moment dat ik ze eindelijk allemaal in mijn armen kon houden nadat ik ze in mijn buik had gedragen.”
“Het was een moment dat ik voor altijd zal koesteren,” ging ze verder. “Ik ben het NICU-verpleegteam zo dankbaar dat ze me deze ervaring hebben gegeven.”
“Zoveel mensen hebben voor ons en ons gezin gebeden tijdens ons avontuur en onze NICU-ervaring. We zijn zo dankbaar dat zoveel gebeden zijn verhoord en we kijken ernaar uit om als gezin van zeven nieuwe herinneringen te creëren.”
Wat een prachtig verhaal! In een wereld waar zoveel negativiteit en droevig nieuws is, hebben we echt verhalen als dit nodig die ons hoop geven.
Congratulations to Stephanie and Graham, and best of luck in the future with your beautiful miracle babies!