Er zijn maar weinig verhalen over wonderen die alle verwachtingen overtreffen en die vergelijkbaar zijn met het verhaal van Martin Pistorious, de man die na 12 jaar uit een vegetatieve toestand ontwaakte.
Misschien heb je het ongelooflijke verhaal van Martin al eens gehoord – het speelde zich ongeveer 30 jaar geleden af – maar als dat niet het geval is, doe dan je veiligheidsgordel om en bereid je voor op een rit die je sprakeloos en ontzet zal achterlaten.
Het was in januari 1988 dat de toen 12-jarige Pistorious zijn school in Zuid-Afrika verliet met klachten over keelpijn.
In de maanden die volgden, verzwakte hij zowel lichamelijk als geestelijk. Volgens berichten begonnen zijn spieren te verslappen en krulden zijn handen en voeten zich als klauwen, waarna hij uiteindelijk in een coma raakte.
Artsen stelden uiteindelijk cryptokokkenmeningitis en tuberculose van de hersenen vast, maar wisten niet precies wat de oorzaak was van zijn coma en verlamming. Omdat ze geen verklaring konden geven, vertelden ze zijn geschokte ouders, Rodney en Joan Pistorious, aan het einde van zijn eerste jaar in vegetatieve toestand dat ze niets meer voor hem konden doen.
Bovendien legden ze uit dat de jongen nu de hersenfunctie van een baby van drie maanden had en dat zijn ouders voor hem moesten zorgen tot hij stierf.
Dat is precies wat ze deden: ze bleven voor hem zorgen, ondanks het feit dat er geen hoop meer leek te zijn. Rodney stond elke ochtend om 5 uur op om zijn zoon aan te kleden en naar een zorgcentrum te brengen. Elke avond ‘was ik hem, gaf ik hem te eten, legde ik hem in bed en zette ik mijn wekker op twee uur, zodat ik wakker zou worden om hem om te draaien, zodat hij geen doorligwonden zou krijgen’.
Na enkele jaren in deze bevroren toestand begon Pistorious wakker te worden.
Suddenly he could see and hear everything around him, but could neither move nor speak. Later verklaarde hij dat zijn lichaam ver weg aanvoelde, “alsof het in beton was gegoten”, en dat hij er geen controle over had.
Het was angstaanjagend dat Martin wel kleine bewegingen kon maken, maar dat zijn verzorgers dat niet opmerkten. Omdat hij zich “van alles bewust was” maar niet kon praten of bewegen, liep Pistorius begrijpelijkerwijs een trauma op. Hij herinnerde zich een keer dat zijn moeder tegen hem zei: “Ik hoop dat je doodgaat.”
“Ik weet dat dat vreselijk is om te zeggen. Ik wilde gewoon even wat verlichting”, zei Joan Pistorius later.
Omdat hij niets anders kon doen dan liggen en zich bezighouden met zijn innerlijke gedachten, probeerde Pistorius zich los te maken van de stemmen in zijn hoofd.
Maar op een dag merkte Pistorius’ aromatherapeute, Virna van der Walt, zijn subtiele ‘taal’ op, bestaande uit nauwelijks waarneembare glimlachjes, blikken en knikjes. Hij was toen ongeveer 25 jaar oud.
Op haar advies stuurden Rodney en Joan hun zoon naar het Centrum voor Ondersteunende Communicatie van de Universiteit van Pretoria. Daar bevestigden tests dat Martin bij bewustzijn was en op uitspraken kon reageren.
Zijn ouders kochten een computer met communicatieprogramma’s en na jaren van therapie kon hij daarmee berichten schrijven en een synthetische stem gebruiken die leek op die van de beroemde theoretisch natuurkundige Stephen Hawking.
“Als gevolg van de herseninfecties kwam ik in een vegetatieve toestand terecht – met andere woorden, ik was niet in staat om op iets te reageren of te communiceren”, vertelde Pistorious aan MailOnline toen hij 39 was.
“Aan het einde van dat jaar vertelden de artsen mijn ouders dat ze niets meer voor mij konden doen en dat ze mij mee naar huis moesten nemen om te sterven, wat in feite ook gebeurde.”
In een interview met NPR voegde hij hieraan toe: “De harde realiteit drong tot me door dat ik de rest van mijn leven zo zou moeten doorbrengen – helemaal alleen. Je denkt eigenlijk nergens meer aan. Je bestaat gewoon. Het is een heel donkere plek om je in te bevinden, omdat je in zekere zin jezelf toestaat om te verdwijnen.”
“Ik heb een jongere broer en zus, en zij gingen samen met mijn ouders op vakantie zonder mij, wat erg moeilijk was. Het ergste was dat ik voortdurend bang was dat ze een auto-ongeluk zouden krijgen en zouden overlijden, en mij nooit zouden komen ophalen”, vertelde hij aan MailOnline.
“Ik was nooit boos op mijn ouders, omdat ik wist dat ze van me hielden en hun best deden. Maar ik was woedend over de situatie. Ik heb vaak in stilte gehuild. Op een gegeven moment gaf ik het eigenlijk op.”
Na jarenlang te hebben gewerkt om te kunnen lezen, schrijven en met de computer omgaan, vond Pistorious in 2003 een baan in een gezondheidscentrum.
In 2003 kreeg Pistorius een betaalde baan in het gezondheidscentrum, waar hij één dag per week werkte.
“Bij elke stap die ik zette, gingen mijn ogen wijd open van verbazing toen ik nieuwe ervaringen opdeed: ik zag een man met felgekleurd haar dat als papegaaienveren over zijn hoofd viel; ik proefde een wolk van smeltende suiker die suikerspin heet; ik voelde het warme gevoel van plezier dat ik kreeg toen ik voor het eerst kerstcadeautjes voor mijn familie ging kopen; of de scherpe verrassing toen ik vrouwen in korte rokjes zag”, zei hij.
Hij leerde vervolgens websites bouwen en studeerde af aan de universiteit. In 2008 ontmoette hij de liefde van zijn leven, Joanna.
“Ik werk in mijn beroep met gehandicapten, dus ik ben daar niet bang voor, en ik wist gewoon – het is moeilijk uit te leggen – dat Martin heel bijzonder was. Ik had eerder relaties gehad, maar hij kwam op mij over als een heel bijzondere en fascinerende man. Ik zag meteen voorbij zijn handicap”, vertelde Joanna aan MailOnline.
“Ik word boos als mensen mij zijn ‘verzorgster’ noemen. Ik ben niet zijn verzorgster. Ik ben zijn vrouw. Hij heeft een ongelooflijke geest en ik leer voortdurend van hem.”
Pistorius vroeg Joanna ten huwelijk in een heteluchtballon in december 2008. Het paar trouwde vervolgens in juni 2009 en woont momenteel in Engeland, waar Martin werkt als webdesigner.
“Zij (Joanna) heeft mij de ware betekenis van de bijbeltekst geleerd die tijdens de dienst werd voorgelezen: ‘Drie dingen blijven bestaan: geloof, hoop en liefde, maar de grootste daarvan is de liefde’,” aldus Pistorius.
“Mijn leven omvat alle drie en ik weet dat de grootste inderdaad de liefde is, in al haar vormen. Ik heb het ervaren als jongen en als man, als zoon, broer, kleinzoon en vriend, ik heb het gezien tussen anderen en ik weet dat het ons door de donkerste tijden heen kan helpen. Nu bracht het me dichter bij de zon dan ik ooit had gedacht dat ik zou kunnen vliegen.”
Martins memoires, Ghost Boy: My Escape From a Life Locked Inside My Own Body, werden in 2011 gepubliceerd.
LEES MEER
- Man onthult wat hij zag in het ‘hiernamaals’ tijdens een coma van drie maanden
- Vrouw die ’17 minuten dood was’ onthult wat ze zag