Achter elke sterke man staat een sterke vrouw, zegt men. Maar wat vind je van ‘achter elke sterke dokter staat een sterke verpleegster’?
Mijn moeder is verpleegster en ik herinner me hoe ze elke dag vermoeid thuis kwam. Ik moet even benadrukken dat de keren die ik haar hoorde thuiskomen, altijd heel laat was. Ik lag meestal al lang te slapen.
Net zoals vele verpleegsters, werkte ook mijn moeder de klok rond.
We geven dokters veel lof voor hun harde werk, en dat zou ook zo moeten, maar we vergeten ook vaak het harde en belangrijke werk van onze verpleegsters. Zonder hen denk ik niet dat de meeste dokters hun job zouden kunnen doen, en ik denk als je dit zou vragen aan elke dokter, ze daarmee volledig akkoord zouden gaan.
Daarvoor dachten eraan om alle verpleegsters eens te eren, om dit verhaal te delen over een verpleegster in Toowoomba, Australië.
Haar naam is Caitlin Brassington. Op een dag in oktober vorig jaar, werd ze erg geraakt door wat iemand haar had gezegd over verpleegsters. Dus ze besliste om haar bericht op Facebook te delen .
Het bericht werd sindsdien meer dan vijfduizend keer gedeeld, en gaat rond op het internet als een lopend vuurtje.
Dit is wat Caitlin heeft gezegd die dag.
“’Maar een verpleegster’.’’
“Ik ben net thuis van een drukke shift, en ik zie er erg vermoeid uit in mijn werkkledij. Op weg naar huis vandaag, stopte ik even in de winkel om melk te kopen, en ik zag een oude bekende. Ze had me nog nooit in uniform gezien en ze zei dat ze niet wist dat ik ‘maar een verpleegster’ was.’’
“Wow. In mijn 18-jarige carriere heb ik dit al heel veel mogen aanhoren, maar deze keer was het me teveel. Ben ik maar een verpleegster?”
“Ik heb baby’s ter wereld gebracht, waarvan velen hulp nodig hadden bij hun eerste ademhalingen, en toch ben ik ‘maar een verpleegster’”.
“Ik heb mensen bijgestaan tijdens het verlies van hun kind, en toch ben ik ‘maar een verpleegster’’’.
“Ik heb reanimatie uitgevoerd op patiënten en hun leven gered, en toch ben ik ‘maar een verpleegster’”.
“Ik ben de ogen, oren en handen van de dokters en heb de mogelijkheid om jullie ziektes te onderzoeken en te behandelen, en toch ben ik maar een verpleegster.”
“Ik heb de longen geausculteerd van pasgeboren baby’s en onderzocht waar de problemen zich bevinden met de ademhaling. En toch ben ik ‘maar een verpleegster’”.
“Ik leid patienten, verzorgers en jonge verpleegsters op, en toch ben ik ‘maar een verpleegster’”.
“Ik zal kerstmis moeten missen, de verjaardagen van mijn kinderen, en schoolmusicals zodat ik kan gaan werken om voor jouw dierbaren te zorgen, en toch ben ik maar een verpleegster.”
“Ik kan bloed afnemen, een wonde verzorgen en genezen, maar ik ben ‘maar een verpleegster’”.
“Ik voer hartcontroles uit op pasgeborenen, kinderen, of volwassenen en toch ben ik maar een simpele verpleegster.”
“Ik kan je vertellen hoeveel adrenaline of amiodaron je kind nodig heeft gebaseerd op zijn gewicht, om hen terug tot leven te brengen. En toch ben ik maar een verpleegster.”
“Ik heb de ervaring en kennis om mensenlevens te redden. Dus als ik maar een verpleegster ben, dan ben ik ontzettend trots om een verpleegster te zijn!”
Wow. Wat een krachtige boodschap van deze trotse verpleegster.
Deel aub dit verhaal om alle hardwerkende, en vaak vergeten verpleegsters te eren. Ze doen een belangrijke en broodnodige job waar mensen vaak niet bij stilstaan. We appreciëren wat jullie doen voor ons.