Wanneer we ouder worden moeten we noodgedwongen afscheid nemen van veel mensen waarvan we houden.
Maar de dood is een onvermijdelijk deel van het leven. Dat betekent echter niet dat alleen achterblijven na de dood van je man of vrouw plezant is. Een leven zonder je levenspartner is ondenkbaar.
Roger Reissig uit Texas houdt van zijn vader Jake.
Roger weet hoezeer zijn vader zijn moeder mist, die overleden is. Jake is daardoor weduwnaar.
Jake hoopte dat hij zijn dierbare vrouw nog eens kon zien of horen. Maar dat is onmogelijk. Niets kan haar terugbrengen.
Maar Jake doet wat hij kan. De oude man bezoekt het graf van zijn vrouw twee keer per dag.
Dat is niet het enige wat hij doet, hij doet veel meer dan dat.
Elke ochtend gaat de 86-jarige man naar de kerk.
Daarna gaat hij met een van zijn 9 kinderen een koffie drinken. Vervolgens gaat hij terug naar huis, wandelt hij naar de tuin en snijdt hij een roos uit de tuin.
Bij brengt de roos naar het kerkhof waar hij het graf van zijn vrouw Elizabeth bezoekt waarmee hij 65 jaar samen was.
Roger, Jack zijn zoon, dacht altijd dat hij wist wat zijn vader deed. Hij wist dat z’n vader een bepaalde routine had.
Maar wat hij niet wist is dat er nog veel meer was.
Dat werd duidelijk voor de zoon toen hij zelf het graf ging bezoeken.
Roger kwam te weten wat zijn vader nog allemaal deed, en besloot er enkele foto’s van te nemen.
Toen Texas afgelopen zomer met een lange droogte te kampen had was Jake bezorgd dat het gras rond het grafzerk van zijn vrouw zou opdrogen.
En toen het gras inderdaad bruin begon te kleuren, nam hij een tuinslang en besproeide hij het stukje gras rond het graf. Dat deed hij twee keer per dag.
Roger wilde dat de wereld wist wat zijn vader had gedaan en schreef er een Facebookbericht over.
“Papa bezoekt het graf twee keer per dag. Hij heeft een routine. Want eerst knipt hij enkele rozen uit de tuin en brengt ze naar mama. Daarna neemt hij de tuinslang en besproeit hij het gras rond het graf twee keer per dag,” vertelde Robert over het liefdevolle gebaar van zijn vader.
Het resultaat was duidelijk. Want het graf van zijn vrouw was een van de enige plekken die water kreeg, en dus viel het wel op tussen al de andere.
Maar dat wat niet het enige wat Jake deed.
Toen Jake het water besproeide, merkte hij een jonge vrouw op die aan het knielen was en huilde.
Hij stapte af op de vrouw en troostte haar, en ontdekte dat haar echtgenoot een sergeant in het leger was die het leven liet in 2010.
Toen de vrouw weg wandelde, ging Jake naar zijn volgende taak op zijn lijstje: het gras rond het graf van de gestorven soldaat, Joseph Villasenor, water geven.
“Papa wilde respect betuigen voor deze soldaat en gaf het gras water, net als mama’s graf,” vertelt Roger over de liefdevolle daad van zijn vader.
Zijn vader diende namelijk eveneens in het leger.
“Hij doet dit elke dag. Hij zei dat het het minste is wat je kunt doen na alles wat hij voor ons heeft gedaan. Je kunt mooi het groene gras zien in de foto’s,” vertelde Roger.
De volgende keer dat de familie van de gevallen soldaat het graf bezoekt, zullen ze hun ogen niet kunnen geloven.
“Eerst dachten ze dat het een mirakel was,” vertelt Roger.
Toen de ouders hun overleden zoon kwamen bezoeken en Jake Reissig tegenkwamen, gaven ze hem meteen een knuffel.
“We zijn zeer dankbaar voor deze gevallen soldaat en zijn zeer trots op onze papa en wat hij doet om de soldaat te eren,” schreef Roger in een bericht op Facebook. “Ik hou van je, pap!” sloot hij af.
We moeten meer verhalen zoals deze horen, verhalen die ons eraan herinneren wat voor persoon we kunnen worden.
Iedereen kan nog veel leren over Rogers vader. Over liefde, eer, onbaatzuchtigheid, respect en respect voor soldaten.
Bedankt Jake, voor je hartverwarmende verhaal over ware liefde en toewijding. Deze wereld heeft meer mensen zoals jou!
Jake heeft niet alleen het gras mooier gemaakt, maar ook het geloof in het goede van de mensheid.
Deel dit artikel op Facebook als je akkoord bent!