De meesten van ons weten hoe het is om op te groeien in een gezin met ouders die van je houden. Die je steunen vanaf jongs af aan.
Natuurlijk is het hebben van een vader en moeder die van je houden geen garantie. Verre van zelfs. Duizenden kinderen hier en elders groeien op zonder de bescherming van hun biologische ouders.
Velen van hen groeien op in pleeggezinnen, gaan soms van huis naar huis, van familie naar familie, en hopen elke dag dat ze onderweg hun ’thuis voor altijd’ zullen vinden.
Dat was ook het geval voor de 9-jarige Loralie, die op 4-jarige leeftijd in de pleegzorg terechtkwam.
Zoals je je kunt voorstellen is het geen gemakkelijke weg, maar gelukkig kwam er onlangs een einde aan Loralie’s reis toen ze één van de 165 kinderen in de regio Los Angeles was die officieel werden geadopteerd op de Nationale Adoptiedag.
Op het moment van haar adoptie had de 9-jarige maar liefst 1445 dagen in de pleegzorg doorgebracht.
En misschien wel het meest hartverwarmende aan het hele verhaal? Loralie’s nieuwe moeder is Zoe Henry, die ook haar lerares was in groep 4.
We weten dat het griezelig veel lijkt op het plot van Matilda. Volgens de berichtgeving zei Henry dat ze wist dat Loralie voorbestemd was om haar dochter te worden vanaf het eerste moment dat het meisje haar klaslokaal binnenstapte.
“Ze maakt ons gezin compleet, ze maakt ons leven compleet,” zei Henry.
“Ze voegt zoveel avontuur, vreugde, plezier en bravoure toe aan alles wat we doen, dus het is perfect. Het is perfect. Niet huilen? OK.”
Vanwege COVID-19 vond het grootschalige adoptie-evenement voor het tweede jaar op rij online plaats. Maar dat maakte het niet minder bijzonder of betekenisvol.
Bovendien werden de adopties net op tijd voor het in Amerika populaire Thanksgiving afgerond, wat Loralie dus zal kunnen vieren als onderdeel van haar nieuwe familie.
Het is hartverwarmend om dit soort verhalen te lezen. Ik denk dat de wereld een veel betere plek zou zijn als we nog veel meer van dit soort artikelen op het internet zouden hebben.
Zoveel van wat we tegenwoordig lezen, lijkt te gaan over ellende. Ik kan niet de enige zijn die zou willen dat dit soort verhalen zoveel mogelijk worden gedeeld?
Bedankt, Zoe Henry, dat je de kleine Loralie de kans hebt gegeven om op te groeien bij een gezin dat van haar zal houden en voor haar zal zorgen.
Deel dit artikel op Facebook om Loralie veel geluk te wensen in haar nieuwe huis en om de Henry’s hartelijk te bedanken.
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.