Als je een stalen doorzettingsvermogen hebt, kan niets de dromen en ambities van iemand tegenhouden.
En dat is alvast het geval voor Trisha uit Idaho.
Door een zeldzame ziekte is ze slechts 86 centimeter groot.
De dokters hadden de moeder de boodschap gegeven dat een zwangerschap haar kind zou kunnen doden en dat als ze bang was om haar leven te verliezen, ze zich moest voorbereiden op een leven zonder kinderen. Dat schrijft Daily Mail.
Maar jaren later verbaasde ze iedereen.
Iedere dag worden er honderdduizenden kinderen geboren. Het is ongelofelijk als we denken dat we helemaal uniek zijn, en dat ook al we erg gelijk zijn aan elkaar, er maar 1 “ik” is in de wereld.
Het leven komt met heel wat obstakels en moeilijkheden. Een nieuwe wereld opent zich en met de hulp en begeleiding van de ouders kunnen we vooruit in het leven.
Hoe ouder we worden, hoe meer onze identiteit wordt bepaald, en wanneer we oud genoeg zijn, kunnen we ons leven bepalen zoals we zelf willen.
Maar het levensbegin voor Trisha Taylor was alles behalve gemakkelijk.
Trisha werd geboren op 3 augustus 1989 met “osteogenesis imperfecta”. Dat wil zeggen dat ze gemakkelijk haar botten in haar lichaam kan breken.
Osteoporosis kun je nooit helemaal genezen, maar er bestaan wel verschillende behandelingen die de symptomen kunnen verlichten, schrijft 1177.
Geboren met breuken in het lichaam
Door deze ziekte werd Trisha geboren met 150 botbreuken op verschillende plaatsen in haar lichaam.
Trisha was ook niet zoals de meeste kinderen.
Naast haar zeldzame ziekte, is ze ook erg kort, waardoor ze als volwassene slechts 86 centimeter groot is.
Maar al deze dingen waren geen obstakel voor haar.
Trisha heeft het leven altijd positief bekeken en houdt van uitdagingen.
Om verdere verwondingen te voorkomen, investeerde Trisha hard in zichzelf en werd ze sterker.
Ze wist dat ze zelfstandiger wilde worden en minder afhankelijk van anderen zodat ze zelf in en uit haar rolstoel kon.
“Ik heb nooit iets anders gekend, dus voor mij is het volledig normaal om in een rolstoel te zitten,” vertelt ze.
“Ik groeide op in een klein dorpje en had dezelfde klasgenoten tijdens mijn hele schoolcarrière. Voor hen werd het ook de normaalste zaak ter wereld. Ik groeide niet op als een uitgesloten gehandicapt kind en niemand in mijn school zag me als een invalide.”
“Als een nieuwe baby werd geboren, plaagden ze me af en toe, maar mijn medeleerlingen hielpen me.”
Hulp bij ademen
Door haar zeldzame aandoening is ademhalen erg moeilijk voor Trisha.
Dat betekent dat ze de klok rond gedwongen wordt om een zuurstofmachine bij zich te hebben, 24 uur per dag.
De jaren gingen voorbij, en op een dag veranderde alles.
Ze ontmoette de liefde van haar leven, truckchauffeur Michael.
Hun liefdesverhaal bloeide en het echtpaar koos ervoor om de grote stap te zetten en te huwen.
Niet lang daarna konden ze beginnen aan hun droomleventje.
Dromen van kinderen
Zowel Michael als Trisha droomden ervan om op een dag ouders te worden, maar omwille van haar ziekte wist ze dat dit moeilijk zou zijn.
“Hij was mijn eerste ernstige liefde. Ik had eerder mannen gedate, maar ze voelden zich niet comfortabel met mijn aandoening.” Ze maakten veronderstellingen van me, dat we niet konden trouwen of kinderen krijgen. Maar Michael was anders. We praatten over kinderen hebben en hij zei dat het niet zo belangrijk was.”
In 2014, na drie jaar huwelijk, besloot Trisha om te stoppen met anticonceptiemiddelen.
Ze vond dat het tijd was om kinderen te krijgen.
Maar er was nog iets.
Door haar extreme vorm van osteoporose, waarschuwden dokters haar voor de gevaren van een zwangerschap.
Dokters’ waarschuwing
Dokters waarschuwden haar dat een zwangerschap gevaarlijk kon zijn door de enorme druk van een groeiende foetus in haar buik.
Haar ziekte kan zowel een risico vormen voor haar als voor haar baby, en kan bloedingen veroorzaken.
“Ik vertelde hem dat ik specifieke voorbeelden wilde of wat zou gebeuren, niet wat zou kunnen gebeuren. Op het eind besefte ik dat er geen garantie bestond dat het fout zou lopen, dus probeerden we toch.”
“Ik wilde moeder zijn, en het zou me niet schelen of mijn gezondheid eronder zou lijden. Het was mijn beslissing en niemand zou me stoppen, ook Michael niet.”
En dus gebeurde dat.
Ernstige verliezen
Na een tijdje begon Trisha zich onwel te voelen. In mei 2014 toonde een zwangerschapstest een positief resultaat.
Het gelukkige paar begon hun leven te plannen, ook al was Michael bezorgd over haar gezondheid.
Drie weken later kreeg ze een miskraam.
En 11 maanden later kreeg ze opnieuw een miskraam.
Na verschillende miskramen te hebben gehad, verwachtte Trisha opnieuw een kind.
Maar in week 12 van de zwangerschap gebeurde opnieuw hetzelfde. Ze verloor opnieuw haar baby.
“Ik weet niet of het iets te maken had met mijn ziekte. De dokters hebben nooit een test uitgevoerd. Ze zeiden dat als ik voor de derde keer een miskraam zou hebben, ze de zaak verder zouden onderzoeken.”
In augustus 2016 verwachtte ze opnieuw een kind, en deze keer vroeg het koppel om een mirakel.
Om de twee weken moest Trisha een echografie ondergaan om de situatie van de baby op te volgen.
Trisha was veranderd van dokter en merkte dat haar nieuwe dokter veel positiever was.
Met de nodige zorg, ging het koppel naar het ziekenhuis met de idee dat alles goed zou komen.
De weken gingen voorbij en het paar begon opnieuw hun geboorte te plannen.
Dokters’ boodschap na geboorte
Door Trisha’s ziekte was een natuurlijke bevalling geen optie.
Via keizersnede kon Michaels en Trisha’s geliefde zoontje Maven geboren worden, in maart 2016.
Een gelukkig en gezond jongetje werd verwelkomd in hun leven.
“Tijdens de zwangerschap waren we bezorgd dat Maven dezelfde ziekte zou hebben als mezelf maar een echografie in week 18 van de zwangerschap toonde dat hij normaal groeide. Toen hij geboren werd, bevestigden de dokters dat hij geen ziekte had.”
Omdat Maven niet de ziekte van zijn moeder heeft, was hij al groter dan zijn eigen moeder toen hij twee jaar was.
Vandaag is Trisha trotser dan ooit.
“Voor mij is lengte niet zo belangrijk,” zegt ze. “Meer zelfs, ik zie het als een goed teken. Het wil zeggen dat hij gezond is en goed groeit. Michael is 1.85 meter groot en natuurlijk wist ik dat hij groot zou worden.”
We zijn zo blij voor jou. Wat ben je een inspirerende moeder, Trisha! We wensen je oprecht het allerbeste!
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.