Chris Daykin was een liefdevolle vader, die thuis bleef om voor zijn 2 kleine schatten van dochters te zorgen in Halifax, Engeland. Zijn vrouw Helen ging zerken terwijl hij voor de meisjes zorgde, en ervoor zorgde dat ze elke dag naar school gingen.
Hij hield ervan om zijn tijd door te brengen met zijn dochters Pearl (4) en Iris (2). Hij zorgde voor hen met heel zijn hart, zoals een goeie vader hoort te doen.
Maar op een dag nam hun leven een drastische wending.
Chris, die zijn dochters altijd op tijd naar school bracht, kwam op een dag niet opdagen met zijn dochters.
Toen de school van Pearl Chris probeerde te bereiken, kregen ze geen antwoord. Geen enkele keer probeerden ze Helen te contacteren, die op haar werk was in Londen.
Helen had Chris ook al enkele keren proberen te bereiken, maar toen hij niet antwoordde vermoedde ze dat hij druk in de weer was met hun dochtertjes, of dat hij zijn gsm niet bij zich had op dat moment.
Pas veel later ontdekte ze wat er gebeurd was.
De grootmoeder van de kinderen was naar Chris en Helen’s huis gegaan maar kon de deur niet openmaken.
Het was toen dat ze merkte dat de rolluiken naar beneden waren en dat er een doos melk op tafel stond.
Ze werd ongerust en belde naar de politie.
Chris had de nacht ervoor een hartaanval gehad
Helen kwam pas om 20:00 te weten dat haar echtgenoot was gestorven. Tot die tijd waren haar dochtertjes bijna een hele dag lang alleen bij hun dode papa.
Naast het verwerken van wat er gebeurd was, werd Helen ook gedwongen om te leven met de gedachte dat hun kleine meisjes alleen waren met hem al die tijd.
De kinderen waren de hele dag boven. Ze speelden met Helen haar schoenen en make-up, maar durfden niet naar beneden te gaan, uit angst om hun papa alleen achter te laten.
Toen ze hun papa niet konden wakker maken, hadden ze ook tabletten gevonden om in zijn mond te stoppen.
Na een poosje hadden ze het opgegeven en naast hem in bed gaan liggen.
Het moet een vreselijk moment geweest zijn voor Pearl en Iris, zelfs al begrepen ze niet helemaal wat er gebeurd was.
Hoewel het nu iets meer dan een jaar geleden is dat Chris overleden is, wil Helen toch het tragische verhaal van haar familie delen om scholen er meer op te wijzen wat ze zouden moeten doen in geval een kind niet opdaagt voor school.
Meestal vergeet een ouder de school te melden dat hun kind ziek is, en niet naar school zal gaan, maar er bestaat altijd een kans dat er iets erger gebeurd is.
In het ergste scenario kan het een tragedie zijn, zoals het geval van Chris. Maar het kan ook zo zijn dat de leerkracht mishandeling of misbruik ontdekt in een thuis, wanneer ze de familie bellen.
Helen probeert de BBC het belang uit te leggen van het volgen van bepaalde routines wanneer ze ouders proberen te contacteren. Als de moeder of vader niet antwoorden, bel dan een derde persoon. Als je helemaal niemand kan bereiken, verzeker dan dat iemand naar het huis belt als ze nog steeds niet op school zijn.
Why didn't the school check on my children?
Helen's young children were left all day with their dad's body after he died suddenly while she was away. She wants schools to keep extra contact details to check on children missing from school.
Posted by BBC Family & Education News on Monday, January 29, 2018
Deel dit artikel met je vrienden op Facebook, zodat meer mensen bewust worden van hoe belangrijk het is om ouders en andere betrokkenen te contacteren indien de kinderen niet opdagen op school.
Gepubliceerd door Newsner. Like aub.