Alle kinderen worden soms ziek en wat er ook mis is, het is altijd zorgelijk voor hun ouders. Niemand wil hun kind zien lijden, en de meeste ouders zouden de pijn van hun kind wegnemen en het zelf ervaren als het zou kunnen.
De zes jaar oude Elena Desserich uit Wyoming was net als elk ander meisje van haar leeftijd. Ze hield van tekenen en lezen. Ze droomde ervan ooit een moeder te worden. En ze wilde lerares worden toen ze opgroeide,
Maar op een dag ontvingen de ouders van Elena, Keith en Brooke Desserich, een bericht dat geen enkele ouder wil horen. Elena had een hersentumor. Het echtpaar was er kapot van toen artsen hem vertelden dat hun kleine meid niet meer dan 135 dagen te leven had.
Begonnen met het schrijven van een dagboek
Maar in plaats van zich te wentelen in ellende, besloten Keith en Brooke om het einde van Elena’s leven tot een gelukkige en gedenkwaardige tijd te maken.
Het echtpaar probeerde elke dag speciaal te maken voor Elena en haar kleine zusje, Gracie.
Maar ze waren ook bang dat Gracie zich haar grote zus misschien niet zou herinneren als ze zou opgroeien, dus begonnen ze een dagboek te schrijven over de zes jaar oude Elena.
De dagen verstreken en de conditie van Elena werd erger. Ten slotte kon ze niet langer praten en raakte gedeeltelijk verlamd.
Op 1 augustus 2007, blies Elena haar laatste adem uit en haar familie was verdrietig. Hoewel ze wisten dat het zou komen, had niets hen kunnen voorbereiden op de ongelooflijke pijn die ze voelden.
Niemand wist van Elena’s plannen
Maar niemand in het gezin wist dat Elena zich op haar eigen speciale manier op de dood had voorbereid.
Een paar dagen na de dood van Elena begon haar familie geheime briefjes rond hun huis te vinden.
Het duurde niet lang voordat ze overal aantekeningen vonden – in boeken, sokken, kasten, winterkleren, CD-hoezen en zelfs tassen met kerstversieringen.
Geen enkele briefje was hetzelfde. Bij sommigen schreef Elena: “Ik hou van jou” en bij anderen tekende ze harten en bloemen.
‘Ze was een kind dat verstandiger was dan haar jaren. Ik haat het om te denken dat ze wist dat ze doodging, ” vertelde Elena’s vader, Keith, aan de Daily Mail.
Uiteindelijk vond Elena’s familie honderden berichten, die samen drie grote dozen vulden.
Het waren prachtige herinneringen aan het meisje waar ze zoveel van hielden.
“Ik denk dat de aantekeningen haar manier waren om ons te vertellen dat alles in orde zou zijn. Het voelt als een knuffel van haar elke keer als we er een vinden, “vertelde de moeder van Elena, Brooke, de Daily Mail.
Publiceerden een boek
Twee jaar na de dood van Elena besloten haar ouders een boek met haar aantekeningen te publiceren als een eerbetoon aan hun dochter en als een manier voor Gracie om haar grote zus te herinneren.
Het boek bevat alle aantekeningen van Elena behalve twee. Haar ouders dragen beiden elk een ongeopend briefje, waar ze ook gaan.
‘Het is onze manier om haar bij ons te dragen,’ zei Brooke tegen de Daily Mail.
Het is zo triest om te zien dat kinderen op zo’n jonge leeftijd worden weggehaald.
Hoewel Elena er vandaag niet is, zal ze niet worden vergeten.
Deel het artikel met je vrienden op Facebook als je ook kanker haat!