Op 1 september 1939 begon de Tweede Wereldoorlog toen Duitsland Polen binnenviel. Een van hun eerste daden, was het verzamelen van de Joden in de getto’s.
De Nazi’s startten de bouw van vele concentratiekampen om ‘Generalplan Ost’ tot uitvoering te brengen, een etnische zuivering van Joden, Polen, Roemenen, homoseksuelen en mensen met een beperking.
In 1933 werd het eerste concentratiekamp gebouwd, waar politieke gevangenen werden ondergebracht. Tussen 1937 en 1939 werd de bouw van deze kampen verhoogd, en tegen het eind van 1945 waren er al 730 kampen gebouwd.
Gevangenen werden gebruikt als werkkrachten, wat een grote hulp was voor de Duitsers tijdens de oorlog. Het doel was om de Joden uit te roeien in Europa.
Auschwitz bestond uit 3 delen, waarvan Auschwitz II-Birkenau het echte uitroeiingskamp des doods was. Tijdens WO II werden 1,3 Joden naar Auschwitz gestuurd, waarvan 1,1 miljoen werd vermoord, waaronder daarvan een miljoen Joden.
Toen mijn grootmoeder naar Zweden kwam met de Witte Bussen, woog ze slechts 30 kg. De bussen werden georganiseerd door een Zweedse gravin, Folke Bernadotte. Zij wilde de Scandinavische oorlogsgevangenen redden tijdens het laatste deel van de oorlog.
Er werd een rood kruis geverfd op de bussen, om aanvallen te voorkomen.
Naar schatting konden er tussen de 15.000 en 30.000 mensen ontsnappen, dankzij deze bussen. De meesten waren Scandinaviërs , maar tijdens de laatste weken van de oorlog werkte de administratie niet meer en anderen konden dus ook de bussen gebruiken.
Tussen de geredde gevangenen waren er ongeveer 4000 Joden.
Mijn oom Moses werd geboren in 1932. Toen hij 5 was, werkte hij in een glasfabriek onder toezicht van de SS (Schutzstaffel). De fabriek lag nabij het hoofdkwartier van de SS in de Poolse stad Piotrków, waar hij werd geboren. De kinderen werden beschouwd als goeie werkers, gezien hun kleine handjes makkelijk glas konden poetsen in plekken waar volwassen handen te groot en dus onhandig waren.
Gedurende 3 jaar, werkte Moses in de fabriek voor hij en zijn moeder Miriam, naar het concentratiekamp van Ravensbrük werden gestuurd.
Mijn grootvader werd naar Buchenwald gestuurd. Miriam werd vermoord, en Mozes werd naar het concentratiekamp van Bergen-Belsen gestuurd. Daar werd hij verzorgd door een vrouw die later de naam ‘De Engel van Bergen-Belsen’ zou krijgen, voor haar hulp bij het redden van vele weeskinderen.
Tegen het einde van de oorlog, werd Moses naar Zweden gestuurd.
Na de oorlog zocht mijn grootvader Saoul meer dan een jaar, voordat hij ontdekte dat sommige kinderen naar Zweden werden gebracht. Hij ging er heen om zijn zoon te proberen vinden.
Saoul en mijn grootmoe Rosa ontmoetten elkaar in Zweden. Beide ouders werden vermoord, en zes van mijn grootmoeders kleinkinderen werden eveneens vermoord. Mijn grootvader’s eerste vrouw en alle zes broers en zussen werden ook vermoord.
Vandaag zijn er maar weinig mensen meer over die de Holocaust hebben overleefd. Daarom is het belangrijk dat we deze verhalen onthouden en dat we hen blijven delen, zodat de geschiedenis zich nooit zou herhalen.
Bekijk hieronder de vreselijke beelden die een drone heeft vastgelegd toen het over Auschwitz vloog, afgelopen jaar:
[arve url=”https://youtu.be/WYnyusxZdBA” /]
Deel aub dit verhaal. Het mag nooit vergeten worden.
-Eva Dabrowski
Gepubliceerd door Newsner. Like aub.