Deze familie brengt lopen op een heel ander niveau… Letterlijk.
In Turkije heeft de neiging van deze familie om op handen en voeten te “kruipen” in plaats van op hun twee voeten te lopen, wetenschappers volledig in verwarring gebracht. Ze geloven immers dat dit de conventionele opvattingen over de menselijke evolutie in twijfel trekt.
De familie Ulas, die hun handpalmen gebruiken, werd het onderwerp van een wetenschappelijk artikel en was in 2006 zelfs te zien in een BBC-documentaire getiteld “The Family That Walks on All Four”.
Kinderen hebben vreemde eigenschap
Professor Nicholas Humphrey – een evolutionair psycholoog aan de London School of Economics – ontdekte dat zes van de 18 kinderen van de familie een eigenschap vertoonden die nooit eerder was gezien bij moderne menselijke volwassenen. Helaas is een van deze zes inmiddels overleden.
Nadenkend over deze verbazingwekkende vondst, deelde Humphrey zijn verbazing in ’60 Minutes Australia’. Hij vertelde “Ik had nooit verwacht dat, zelfs onder de meest buitengewone wetenschappelijke fantasie, hedendaagse menselijke wezens zouden kunnen terugkeren naar een dierlijke staat.”
Hij vervolgde (via de Daily Star): “Wat ons onderscheidt van de rest van de dierenwereld is het feit dat wij de soort zijn die op twee benen loopt en ons hoofd hoog in de lucht houdt. Natuurlijk is er ook de taal enzovoorts, maar het is ontzettend belangrijk voor ons eigen gevoel dat we anders zijn dan anderen in het dierenrijk. Deze mensen overschrijden die grens.”
De schakel tussen mens en aap
De documentaire beschreef de familie Ulas als “de ontbrekende schakel tussen mens en aap” en suggereerde zelfs dat er “devolutie” kon hebben plaatsgevonden, waardoor drie miljoen jaar evolutie werd teruggedraaid.
Humphrey heeft deze theorie echter bekritiseerd door te zeggen dat het niet alleen “diep beledigend” is, maar ook “wetenschappelijk onverantwoord”. De documentaire stelde ook dat deze kinderen “niet zouden moeten bestaan”.
Wetenschappers van de Universiteit van Liverpool bestudeerden het onderzoek en onthulden uiteindelijk dat de kinderen skeletten hadden die meer op apen leken dan op mensen. Ze hadden ook een gekrompen cerebellum, een afwijking die mensen er doorgaans niet van weerhoudt om rechtop te lopen.
Tegelijkertijd gebruikte de familie hun handpalmen om te lopen, in tegenstelling tot apen die hun knokkels gebruiken.
Humphrey suggereerde dat de familie een ‘ontbrekende schakel’ tussen apen en mensen zou kunnen zijn, en zei: “Ik denk dat het mogelijk is dat wat we zien in deze familie iets is dat overeenkomt met een tijd waarin we niet liepen zoals chimpansees, maar een belangrijke stap was tussen het neerdalen uit de bomen en het volledig tweevoetig worden.”
Hij speculeerde ook dat hun ontwikkeling misschien werd belemmerd nadat ze geen actieve aanmoediging kregen om te gaan staan vanaf hun 9e maand.
De kinderen krijgen hulp
Gelukkig kregen de kinderen later hulp om correct te leren lopen, met inbegrip van fysiotherapie en gespecialiseerde apparatuur.
Toen Humphrey terugkwam naar Turkije om hun vooruitgang te controleren, merkte hij op dat de kinderen aanzienlijke verbeteringen hadden geboekt in hun mobiliteit. Dit suggereert dat deze buitengewone individuen een bewijs zijn van de complexiteit en het aanpassingsvermogen van het menselijk lichaam.
Wat vind jij van deze buitengewone familie? Laat het ons weten in de reacties!