Kaleen Pysher’s verhaal begint vergelijkbaar met vele anderen in haar situatie.
Op 18-jarige leeftijd kwam ze op de middelbare school in contact met een jongen en werd ze meegesleurd in een golf van liefde. Voordat ze het wist, was Kaleena zwanger voordat ze zelfs van school ging.
Gezien haar jonge jaren, dacht Kaleena dat het het beste was om haar ongeboren kind ter adoptie te stellen.
Tot nu toe is haar niet heel uniek, toch? Welnu, er is een detail in haar verhaal dat Kaleena wereldwijd beroemd heeft gemaakt.
Voordat de 18-jarige Kaleena ontdekte dat ze zwanger was, had ze gepland om naar de universiteit te gaan en een mondhygiëniste te worden. Ze had zelfs een studiebeurs ontvangen.
Dit was gedeeltelijk de reden waarom zij de beslissing nam om haar baby ter adoptie op te zetten.
“Je hele leven moet in de wacht worden gezet, omdat je je hele leven aan een ander leven moet geven”, zegt ze.
Kaleena wilde niet dat haar ouders haar financieel steunden en wilde haar kind niet opvoeden met overheidssteun. Ze had uit de eerste hand gezien wat een baby op jonge leeftijd kon betekenen: haar oudere zus was op 14-jarige leeftijd zwanger geworden en worstelde enorm om het hoofd boven water te houden.
In plaats daarvan besloot Kaleena dat adoptie haar baby een gelukkig leven wilde geven in een liefhebbend gezin.
Terwijl ze zocht, viel haar keuze op familievrienden die op haar pasten toen ze zelf een kind was. Ze wilden haar dochter adopteren en ze zag ze onmiddellijk als de ideale keuze.
Natuurlijk was Kaleena’s beslissing in dit stadium vreemd. Ik bedoel, het is zeker niet gebruikelijk, maar het is ook niet helemaal ongehoord. Daar bleef het echter niet bij. Nee, de adoptie was nog maar het begin.
In de onmiddellijke nasleep van de bevalling kon Kaleena haar dochter aan haar borst houden terwijl ze wachtte tot het adoptiepaar naar het ziekenhuis zou komen.
Het moment met zijn twee was een moment waarvan ze zegt dat ze het de rest van haar leven niet zal vergeten.
Toen, met het geadopteerde paar aanwezig, overhandigde Kaleena haar dochter. Ze kon hun vreugde zien toen ze de pasgeboren baby in hun familie opnamen.
Voor Kaleena was dat op zichzelf al genoeg om haar te laten weten dat ze het juiste had gedaan. Ze was nu klaar om te beginnen met het helen van zichzelf, lichaam en ziel.
Een tweede ontmoeting
Dagen later kon Kaleena haar dochter weer zien. Deze keer had ze echter een klein geschenk voor de baby en haar ouders: ze had moedermelk geproduceerd om door de baby te laten drinken.
Het was Kaleena’s doel om voldoende melk te produceren om ervoor te zorgen dat haar dochter nooit zonder was. Immers, moedermelk kan een van de beste dingen zijn die een baby kan hebben in zijn eerste paar dagen van zijn leven.
De adoptieouders waren op hun beurt dankbaar voor het gebaar.
De hoeveelheid moedermelk die Kaleena produceerde was voldoende om haar dochter enkele maanden te ondersteunen.
Voor haar was het geven van moedermelk de enige manier om een bijdrage te leveren aan de opvoeding van haar kind zonder het hechtingsproces tussen het meisje en haar adoptieouders te verstoren.
Hoewel het in het begin moeilijk was om haar kind weg te geven, wilde Kaleena toch helpen waar ze kon.
Kaleena en de adoptieouders proberen nu regelmatig contact te onderhouden.
Dit betekent verjaardagsbezoeken, kerstkaarten, video- en spraakoproepen en meer. Wat Kaleena’s geweldige gebaar betreft, heeft ze besloten om de rest van haar moedermelk te doneren aan moedermelkbanken, waardoor ze andere kinderen in nood helpt.
Petje af voor je, Kaleena Pysher. Wat een uitzonderlijk attente, genereuze en liefdevolle persoon ben je!
Je deed niet alleen wat het beste was voor jezelf, maar je deed ook wat het beste was voor je kind en de adoptieouders.
Een opmerkelijk liefhebbend persoon! Deel om hulde te brengen aan haar!