Ze zeggen wel eens dat katten hun baasjes kiezen, en niet omgekeerd. Dat was ook zo voor de oranje poes uit dit verhaal, die besloot dat hij niet langer op straat wilde leven.
Het was op Valentijnsdag toen Jaelle een oranje poes aan haar deur zag krabben om binnen te mogen in haar woning in Canada.
Jaelle kon hem niet buiten laten staan in de kou dus liet ze hem binnen. Ze had de poes nooit eerder gezien, maar wist dat hij het niet zou overleven zonder eten.
Haar warme gebaar veranderde voorgoed hun leven.
Wie echt van dieren houdt zou alles doen om ze te helpen.
Wanneer we een dier pijn zien lijden, zouden we alles doen wat we kunnen, en dat is precies wat er gebeurde met poes Aslan.
Gedurende lange tijd moest de straatkat overleven in de bittere koude.
Aslan, die lange tijd op straat moest overleven, wist dat het dringend tijd was om iets te eten, anders zou hij gewoon doodvriezen.
Hij deed het enige wat hij kon.
In een wanhopige poging om hulp te zoeken liep hij naar een willekeurige woning.
Vroeg om hulp
Hij begon te krabben aan de achterdeur in de hoop dat iemand hem zou binnenlaten.
Jaelle hoorde het geluid en liep naar het raam, en het was daar dat ze de kleine poes zag.
Toen ze de erg toegetakelde poes zag, aarzelde ze geen seconde en liet ze hem binnen.
Toevallig werkte de vrouw ook bij een dierenarts, dus kon ze de hulp inroepen van haar collega Marie Simard.
“Het brak mijn hart om hem zo te zien. Ik zei dat ze de kat moest meenemen naar de dierenarts en binnen de 30 minuten waren we daar,” vertelt ze aan Bored Panda.
“Van zodra we bij de dierenarts waren, was hij kalm en kon de dierenarts hem controleren. Toen de bloedtests en x-rays werden genomen, was hij niet bang.”
Harteloze baasjes nooit gevonden
Tijdens het onderzoek was het duidelijk dat Aslan geen chip had, daardoor was het moeilijk om zijn baasje op te sporen.
Uiteindelijk zorgden ze zelf voor de poes en begonnen ze hem de liefde te geven die hij verdiende.
“We gingen ervan uit dat hij gedumpt werd door onverantwoordelijke eigenaars. We hebben veel zo’n poezen die gedumpt werden. Mensen die ze niet kunnen verzorgen of geen geld hebben om de dierenarts te betalen. We hebben overal gezocht maar hebben niets gevonden,” zegt Marie Simard.
Bij de dierenarts werd vastgesteld dat de poes rottende tanden had, bevroren was en een geïnfecteerde bijtwonde had.
Zo leeft Aslan vandaag
De dokters ontdekten ook nog eens dat hij een gapende wonde had, en luizen had, en wormen, en diabetes en ook nog eens een huidallergie. Arm beest.
“Zijn bloed was echt slecht dus moest hij enkele dagen bij de dierenarts blijven slapen voor hij zijn adoptiefamilie kon ontmoeten.”
Nu had Aslan eindelijk het droomleventje gekregen die hij verdiende.
In het dierenasiel waar Marie werkte raakte hij goed bevriend met enkele andere beestjes.
Zijn nieuwe familie kreeg het niet over hun hart om Aslan weg te houden van zijn nieuwe vrienden, dus brachten ze hem terug naar het asiel.
“Aslan is een erg lieve poes. Hij vergat al snel zijn leven op straat en probeerde zelfs niet naar buiten te gaan. Hij hield ervan om te slapen en te knuffelen met andere poezen.”
We zijn erg blij voor jou, Aslan! Ieder dier verdient een warme en lieve thuis!