Als je ooit een wandeling hebt gemaakt door de gouden eeuw van de doo-wop, ben je waarschijnlijk de Five Satins en hun iconische ballade “In the Still of the Night” tegengekomen.
Deze soulvolle melodie – opgenomen in de kelder van een kerk in 1956 – is synoniem aan het genre en klinkt al tientallen jaren als een kenmerk van liefde, nostalgie en tijdloze muziek.
In 1956 werkte de 19-jarige Fred Parris op wacht in Philadelphia bij het Amerikaanse leger en had hij heimwee naar zijn liefje Marla, die in Connecticut woonde bij de ouders van haar verloofde.
De jonge soldaat – nu bekend als de visionaire leider van de Five Satins – had net een weekend doorgebracht met “het meisje van [zijn] dromen” en kon haar niet uit zijn gedachten zetten.
“Er waren andere nachten die we samen doorbrachten,” vertelde wijlen de zanger in 2004 aan Smithsonian Magazine. “Maar er is maar één eerste keer.”
“Toen ik aankwam op kamp, ging ik meteen naar het dagverblijf. Daar stond een piano en ik begon het akkoord in mijn hoofd te spelen en de woorden in mijn hart. Voordat ik het besefte, was het tijd om naar de wacht te gaan. Het was een koude, zwarte nacht en de sterren fonkelden. De setting was heel toepasselijk voor mijn gevoelens en emoties,” voegde Parris eraan toe, die in 2022 op 85-jarige leeftijd overleed.
Parris koppelde die rauwe emoties en gevoelens aan betoverende melodieën en schreef het legendarische doo-wop nummer “In the Still of the Night”.
‘Lied was gezegend’
De hypnotiserende harmonieën in het tijdloze nummer werden akoestische magie nadat het in 1956 was opgenomen door de Five Satins “op een paar bandrecorders” in de ijskoude kelder van St. Bernadette’s Church in New Haven, Connecticut.
“Omdat we het in de kerk deden,” zei Parris in een interview in 2013 met het radioprogramma ‘Doo Wop Revival’ in Florida, ”denk ik dat het nummer gezegend was. En ik ook… het duurde heel lang.”
Helaas duurde het liedje langer dan Parris’ relatie met Marla.
“Ze ging naar Californië om haar moeder te bezoeken…Ze kwam nooit meer terug,” zei hij.
Tijdloos nummer
Hoewel “In the Still of the Night” de hitlijsten beklom en een hoogtepunt bereikte op #24 in de Billboard Hot 100, was de echte blijvende kracht niet in de hitlijsten, maar in hoe het aansloeg bij de luisteraars. Het nummer werd een hoofdbestanddeel van schoolfeestjes, romantische avonden en later, oldies afspeellijsten. Het gaf perfect de dromerige, hartelijke sfeer weer van de jeugdcultuur van de jaren 1950.
Hoewel het aanvankelijk slechts een bescheiden hit was, vormde de kenmerkende opening van het nummer, “Shoo-doo-shoo-be-doo,” in combinatie met de aangrijpende melodie en de zijdezachte zang, de basis voor een nummer dat generaties zou overstijgen.
In de loop der jaren werd “In the Still of the Night” gecoverd door talloze artiesten, waaronder The Beach Boys, Debbie Gibson en Boyz II Men, de laatste twee introduceerden het nummer bij een nieuwe generatie.
De melodieuze magie werd ook vereeuwigd nadat het nummer gedenkwaardige verschijningen maakte in films als Dirty Dancing en The Irishman, waardoor het een vaste plaats kreeg in de populaire cultuur.
“In the Still of the Night” is meer dan alleen een liedje – het is een gevoel, een moment en een herinnering. De rijke harmonieën, oprechte teksten en tijdloze boodschap van liefde zorgen ervoor dat het een klassieker blijft. Het is een lichtend voorbeeld van het vermogen van doo-wop om eenvoud te combineren met emotionele diepte, waardoor een meesterwerk ontstaat dat de tijd overstijgt.
Voor degenen die het nog moeten ervaren, is luisteren naar “In the Still of the Night” alsof je een prachtig bewaard stuk geschiedenis binnenstapt, waar de muziek rechtstreeks tot de ziel spreekt.
Deel met ons de herinneringen die je hebt aan dit nummer en deel dit verhaal met je vrienden zodat we ook van hen kunnen horen!