Als je iemand verliest van wie je houdt, verandert je leven in een fractie van een seconde.
Het duurt dagen, weken, maanden en jaren voordat iemand kan verwerken dat een geliefd familielid, vriend of partner het sterfelijke leven heeft verlaten.
Te midden van dit verlies is het niet ongebruikelijk om te dromen over een teken van de andere kant.
Een teken, een gebaar dat alleen maar laat zien dat degene van wie we houden ons nog niet helemaal heeft verlaten.
Toen moeder Alyson Peters haar dochter Kenzie verloor bij een tragisch ongeval, bad ze tot alle hogere machten om een teken.
Het enige wat ze wilde was zeggen hoeveel ze van haar dochter hield en nog een laatste telefoontje krijgen.
Ze bad en wenste, en toen ze dacht dat de hoop verloren was, werd er iets bijzonders ontdekt in de slaapkamer van haar dochter dat haar rust gaf in haar verdriet, schrijft Wbay.
Rouwwerk is een zwaar en moeilijk proces.
Er is geen deadline voor wanneer het verdriet voorbij is, sterker nog, ik zou zeggen dat het nooit eindigt.
Met de tijd wordt het alleen maar draaglijker om het enorme verdriet en verlies dat zich in het hart bevindt, te dragen.
LEES MEER: 5 tieners dood na heftig auto-ongeluk – slechts dagen na hun eindexamen
Kenzie Leeman uit Appleton, VS was pas 17 jaar oud toen ze haar leven verloor.
Ze werkte als persoonlijk assistent en was op weg naar huis van haar werk toen de verwoestende tragedie plaatsvond.
Midden in een flinke sneeuwstorm gleed ze van de weg en viel met haar auto enkele meters naar beneden voordat ze landde.
De jonge Kenzie had geen enkele kans.
Ze stierf op het moment dat de auto landde na de hoge val en toen de hulpdiensten arriveerden, konden ze niets meer doen.
Moeder bezocht gedenkplaats van haar dochter
Toen moeder Alyson Peters het verwoestende telefoontje kreeg dat haar dochter was overleden, gingen haar gedachten steeds maar weer door.
Ze kon niet begrijpen dat haar dochter veel te vroeg van haar werd weggenomen.
“Ze was een van de meest verbazingwekkende mensen die volgens mij ooit op aarde hebben rondgelopen”, vertelde Kenzie’s moeder, Alyson Peters, aan WBAY.
Na het ongeval werd een herdenkingsplaats georganiseerd om Kenzie’s nagedachtenis te eren.
Vrienden en familie kregen de kans om bloemen en persoonlijke spullen ter plaatse achter te laten om hun verdriet en verlies voor Kenzie te delen.
Toen gebeurde het vreemde.
Het bericht van de dochter dat alles veranderde
Ze stond midden in de bloemenzee van haar dochter en spullen die familieleden daar hadden achtergelaten toen de mobiele telefoon ging.
Alyson pakte langzaam haar telefoon en merkte al snel dat ze een sms had ontvangen.
“Op dat moment was ik als een zombie, en het was bijna alsof ik voor de eerste keer wakker werd, want ik bedoel: hoe kan ik daar in vredesnaam zitten en krijg ik dit citaat van mijn dochter? Het was alsof ze tegen mij praatte”, zegt Alyson.
Een jaar voor Kenzie’s dood was het gezin uit een huis verhuisd om te verhuizen naar de stad waar ze tot het tragische ongeval woonden.
In dat huis had Kenzie een onverwachte verrassing achtergelaten voor de nieuwe eigenaren die het huis hadden overgenomen.
In haar slaapkamer had ze een bericht op haar kastspiegel achtergelaten, geschreven met een markeerstift.
Een kennis die de nieuwe eigenaren kende, wist dat het Kenzie was die in dat huis had gewoond, en besloot Alison een foto te sturen van de spiegel en de boodschap die ze had achtergelaten.
Dus terwijl ze daar bij het monument stond, kreeg moeder Alison een foto van de spiegel in Kenzie’s voormalige kamer waar het leek alsof er de woorden waren geschreven:
‘Op een dag zul je terugkijken en precies weten waarom dit jou moest overkomen’, las de spiegel in Kenzie’s handschrift.
De grond onder moeder Alison leek te bezwijken.
De woorden die Kenzie had geschreven waren zo passend dat het leek alsof ze ervoor had gekozen haar familie nog een laatste geruststellende groet te sturen.
“Dus belden we de dame die het huis kocht en vroegen of we langs konden komen, en zij liet ons langskomen”, zei Peters, “en ik ging op de grond liggen en huilde.”
Ze zegt dat de eigenaar haar zelfs de kastdeur mee naar huis heeft laten nemen.
“Ik weet niet of het een teken was of wat het was, maar het helpt ons echt door deze moeilijke tijd heen, want we weten niet waarom, maar zij wist het duidelijk wel.”
Moeder Alison zei tegelijkertijd dat de deur gebruikt zal worden als onderdeel van een herdenking in hun nieuwe huis.
Dit geeft mij kippenvel! Het is moeilijk om niet te geloven dat er misschien manieren zijn om nog steeds signalen naar onze dierbaren te sturen wanneer ze die nodig hebben!