Er wordt weleens gezegd dat de beste dingen het wachten waard zijn, ook al duurt het misschien een heel leven.
Al meer dan 80 jaar was Lena Pierce gescheiden van haar dochter, maar op een koude, besneeuwde dag in januari 2016 werd Lena eindelijk herenigd met het meisje dat ze moest opgeven toen ze nog maar een tiener was… in 1933.
Lena, geboren in 1919, leidde een moeilijk leven dat begon toen haar vader stierf toen ze nog maar een baby was. Zij en haar moeder verhuisden vaak voordat ze zich in het centrum van New York vestigden.
Toen Lena 13 jaar oud was, werd ze zwanger. Ze beviel van een dochter, Eva Mae, op 11 februari 1933 in Utica, New York. Maar na zes maanden werd haar dochter van haar weggenomen, omdat ze onder het gezag van de staat viel.
Eva Mae werd geadopteerd door een familie op Long Island en groeide op als Betty Morrell. Ze was enig kind en verlangde naar broers en zussen. Ze wist niet dat haar biologische moeder meerdere kinderen had, en op een dag zouden ze allemaal enthousiast zijn om haar te ontmoeten.
Betty had haar familie nooit ondervraagd totdat een buurtkind zei dat ze geadopteerd was.
“Ik wist niet eens wat adoptie betekende”, zei ze volgens ABC News.
Ze ondervroeg haar moeder, zij bevestigde de adoptie en Betty kreeg te horen dat haar biologische moeder dood was.
“Ik begrijp waarom ze dat zei,” zei Betty. “Ze wilde niet dat ik ging graven.”
Betty liet het jarenlang met rust totdat haar moeder stierf en kleine aanwijzingen zich begonnen te openbaren. Haar tante liet weten dat Betty vroeger Eva heette en dat ze in Utica geboren was.
Dat is wat Betty op een 50-jarige zoektocht zette om haar biologische moeder te vinden.
“Ik weet dat ik geliefd was en een geweldig gezin had. Maar er was die ontbrekende schakel. Het bleef me maar bezighouden.”
Ze begon met het contacteren van alle ziekenhuizen in Utica. Ze hoorde terug van iemand die op 11 februari 1933 twee geboorten had gehad – en een van die geboorten was een meisje genaamd Eva.
In 1983 ontving Betty een brief van het adoptiebureau, maar sinds haar adoptie gesloten was, kon ze geen informatie meer vinden. Hoewel ze teleurgesteld was, bleef Betty haar leven op Long Island leiden voordat ze naar Florida verhuisde.
Pas toen een van haar kleinkinderen, Kimberly Miccio, 12 jaar oud was, zou Betty haar zoektocht naar haar biologische moeder hervatten.
Twintig jaar lang zocht Kimberly naar de lang verloren familie van haar grootmoeder, en in september 2015 schoot ze eindelijk raak.
Ze vond een ver familielid op Ancestry.com dat haar vervolgens in contact bracht met Millie Hawk, een van Lena’s dochters.
Eindelijk wat antwoorden
Het was niet alleen opwindend om te horen dat Betty nog minstens één andere broer of zus had, maar ze kwamen er ook achter dat Betty’s biologische moeder nog leefde!
“Ik heb een moeder! En ik heb een zus!”
Later ontdekte ze dat ze vier zussen en twee broers had.
Terwijl Betty na al die jaren door het dolle was was om haar moeder te vinden, was Lena net zo opgewonden om te horen dat haar dochter was gevonden.
Nadat ze met Betty had gesproken, bezocht Millie haar moeder, die op het punt stond bingo te spelen bij de brandweerkazerne naast haar appartement in Hallstead, Pennsylvania, en deelde het goede nieuws.
“Ze stortte in en begon te huilen. Ze huilde zo veel dat ze niet eens bingo kon gaan spelen,” zei Millie.
Toen de twee elkaar aan de telefoon konden spreken, spraken ze een datum af om persoonlijk opnieuw contact te maken. De emotionele hereniging – opmerkelijk niet alleen vanwege de tijd die was verstreken, maar ook vanwege de leeftijd van beide vrouwen, een 82-jarige dochter en 96-jarige moeder – vond plaats op het vliegveld van Greater Binghamton, op een dag in januari 2016.
“Het was geweldig. Ze waren allebei aan het huilen,” zei Kimberly.
Na hun hereniging hielden de twee contact en ontwikkelde Betty ook een sterke band met haar zus Millie.
“Het is een ervaring die niet veel mensen hebben op mijn leeftijd of die van mijn moeder,” zei Betty. “Het is het beste wat me is overkomen.”
De twee konden zich net op tijd herenigen, zou blijken toen Lena slechts een paar maanden later in oktober 2016 stierf.
Dit verhaal is zo dierbaar! Het is ongelooflijk dat Betty 50 jaar lang zocht, maar dat het uiteindelijk toch lukte.
Deel dit hartverwarmende verhaal alsjeblieft.
