Wist je dat het vaak de mensen zijn die het minste hebben die ook het meeste te geven hebben?
Een dakloze man genaamd Patrick had nauwelijks een dak boven zijn hoofd, maar hij had een overvloed aan liefde voor anderen.
Hoewel hij als een dakloze man leefde, was het nooit een mogelijkheid dat hij zijn geliefde hond Franklin zou verlaten.
Patrick zorgde ervoor dat Franklin at voordat hij het deed, zelfs als dat betekende dat hij dagen achtereen honger had.
Op een dag bevonden Patrick en Franklin zich echter in een ernstige en enge situatie.
Dat is toen een vriend genaamd Wilma Price iets deed dat Patrick tot tranen bewoog, en Franklins leven redde.
Toen Wilma Price uit een Walmart-winkel in Texas kwam, zag ze Patrick staan met een kartonnen bord. Hij vroeg niet om eten of een baan … in plaats daarvan had hij een ongewoon verzoek dat Wilma dwong nader te kijken.
Zijn bord luidde: “Hond in nood. Hulp nodig”.
Als hondenliefhebber kon Wilma niet zomaar voorbij lopen. Ze stopte en praatte met Patrick, die uitlegde dat hij geld nodig had, zodat hij Franklin kon ophalen, die door de autoriteiten was meegenomen.
Wilma kon zien hoe wanhopig Patrick eruitzag, maar ze had niet veel geld, dus ging ze verder met haar auto.
Halverwege stopte ze echter – ze kon de woorden op het bord gewoon niet vergeten.
Ze wist dat ze Patrick en zijn arme hond niet zomaar kon achterlaten. In plaats daarvan koos ze ervoor om terug te gaan.
“Ik keek hem aan en ik kon er niet overheen komen”, vertelde Price aan CBS News. ‘Hij zag eruit als een jongetje dat daar verdwaald was.’
Wilma vroeg Patrick om haar het volledige verhaal te vertellen en hij legde uit dat hij in moeilijkheden was geweest met de wet wegens verboden terrein.
Als gevolg hiervan moest Patrick twee nachten in de gevangenis doorbrengen en werd Franklin bij hem weggehaald.
De hond was geclassificeerd als een ‘verdwaalde’ en dus geplaatst in het dierenwelzijnssysteem, helemaal alleen en zonder de enige eigenaar die hij ooit had gekend. Toen Patrick eindelijk uit de gevangenis werd vrijgelaten, vertelden de autoriteiten hem dat het $ 120 zou kosten om Franklin terug te krijgen – $ 10 voor elke dag dat het dier daar was, plus de kosten van bijgewerkte vaccinaties.
Patrick vertelde Wilma dat hij de stad niet zou verlaten zonder zijn hond – het was alles wat hij in de wereld had en vice versa. Het risico was groter dat Franklin kon worden geëuthanaseerd als niemand hem wilde adopteren uit de opvang waar hij was.
Franklin halen
Wilma kon nauwelijks geloven wat ze hoorde. Het was haar duidelijk hoeveel Patrick van zijn hond hield. Ze voelde zich daarom genoodzaakt om hem te helpen en zo contacteerde ze een vriend om het geld samen te verzamelen. Met het nodige geld nam ze Patrick mee naar het asiel.
Ze maakten eerst een pitstop in de dierenwinkel, zodat Patrick alles wat hij nodig had op kon halen om voldoende voor de hond te zorgen zodra hij hem weer had. Patrick was uitgerust met een waterbak, hondenvoer en speelgoed.
Uiteindelijk werd Patrick herenigd met zijn viervoetige metgezel. Hij huilde toen hij Franklin weer zag.
Hij werd eeuwig dankbaar gehouden met Wilma’s vrijgevigheid. Ze was tenslotte gewoon een vreemdeling die hij twee uur eerder had ontmoet.
“Je hebt meer voor mij gedaan dan de meeste mensen in mijn leven hebben gedaan,” vertelde hij naar verluidt Price. “Je weet niet hoeveel ik je dank.”
Maar Wilma was daar niet klaar. Als eigenaar van een dierenwinkel liet ze zich inspireren door Patrick’s liefde voor zijn hond en zo stelde ze een pagina samen waarop mensen konden doneren om Patrick weer op de been te helpen.
Hoewel Wilma snel de lof wekt die ze heeft ontvangen voor het helpen van Patrick, moedigt ze iedereen aan om nooit mensen van buiten te beoordelen.
De ontmoeting met Patrick opende haar ogen voor het feit dat iedereen een tweede kans verdient. Vergeet niet dat je nooit weet wanneer iemand je hulp nodig heeft.
Like en deel dit verhaal als je geraakt werd door Wilma’s goede daad!