Dakloos leven is een strijd waar maar weinigen van ons zich ooit serieus zorgen over hoeven te maken. Stel je eens voor dat je je voortdurend moet afvragen waar je ’s nachts gaat slapen? Waar komt je volgende maaltijd vandaan?
Het bouwen van een financieel plan voor de toekomst is onmogelijk als je op straat leeft – het gaat allemaal om overleven van dag tot dag.
Vraag het maar aan de 62-jarige John Helinski, omdat hij het zeker weet.
Drie jaar lang woonde hij in een kartonnen doos op een busstation in Tampa, onder de banken.
Wat hij niet wist, was dat zijn leven een plotselinge, drastische wending zou nemen, nadat de politie iets heel belangrijks had ontdekt …
John Helinski is 62 jaar oud en woonde drie jaar op een busstation in Tampa, Florida.
Hij sliep vaak in een kartonnen doos, op zoek naar een schuilplaats onder de banken, zodat mensen hem niet konden zien. De overgrote meerderheid van de mensen wist niet dat hij er zelfs was.
Johannes ‘identificatiedocumenten werden gestolen terwijl hij dakloos was, waardoor het voor hem onmogelijk werd om hulp te krijgen. Omdat hij oorspronkelijk uit Polen kwam, was het verkrijgen van een nieuwe ID geen optie, en niemand hem kon helpen.
Hij had geprobeerd een tijdelijk verblijf aan te vragen bij het Florida Community Housing Solutions Center, maar omdat hij zijn identiteit niet kon bewijzen, weigerden ze hem.
John zat vast in een vicieuze cirkel. Van tijd tot tijd zou er hoop ontstaan, om snel te worden weggegooid. Niets dat gedaan zou kunnen worden zonder een sofinummer.
Dat veranderde allemaal toen hij Charles Inman, een maatschappelijk werker in de buurt, ontmoette. Hij hoorde over het verhaal van John en wilde hem helpen. Inman werkte met de DACCO-gemeenschapsorganisatie en besloot om iets te proberen te doen.
Politieagent Daniel McDonald, van de politie van Tampa, sloot zich ook bij de zaak aan. Samen werkten ze eraan om John Helinski uit de neerwaartse spiraal te halen waarin hij vastzat.
Toen hij Helinski voor de eerste keer ontmoette, zei hij: “Deze situatie zag er heel moeilijk uit en ik wist niet zeker hoe dit zou eindigen.”
“Als het niet lukte, betekende dit dat we een 62-jarige man op straat zetten, en Agent McDonald en ik wilden dat niet.´
John werd geboren in Polen, waardoor het moeilijk was om een nieuwe ID te krijgen. Gelukkig hadden Inman en McDonald een plan om te helpen.
Eerst gaven ze hem een tijdelijke ID-kaart bij het belastingkantoor (Inman reed John in zijn eigen auto).
Zodra hij een ID had, kon John een geboortecertificaat krijgen van de Amerikaanse staat.
Kort daarna begonnen stukken op hun plaats te vallen. Ze konden een ontmoeting hebben met de sociale diensten en uitzoeken welke maatregelen ze konden nemen om hem verder te helpen.
Maar het verhaal ging verder – en werd groter en verrassender dan iemand had kunnen verwachten.
Ze gingen naar de bank en realiseerden zich dat John langzaam maar zeker geld had verzameld op een vergeten bankrekening. Sociale zekerheidscontroles en vormen van andere hulp druppelden op de rekening, die natuurlijk onaangetast bleef.
Het bedrag op de bankrekening was genoeg voor John om zijn eigen huis te huren – hij woont nu in hetzelfde gebied waar Inman werkt.
Glansrijke toekomst
Plots ziet zijn toekomst er veel rooskleuriger uit.
Agent McDonald zegt: “We zijn agenten in uniform, maar we willen dat daklozen ons vertrouwen,” zei hij. “Het is niet onze taak om iemand te arresteren. Het is om hen te helpen. Daklozen moeten zich nog steeds houden aan de wet, maar nu beginnen ze te zien dat we te vertrouwen zijn, en dit nieuwe model van politiewerk winnen zeer snel aan populariteit, denk ik. ”
Dank aan de twee mannen die het mogelijk hebben gemaakt voor John om weer op te staan.
Soms is alles wat nodig is iemand die bereid is om steun te bieden. Mensen die dat doen, kunnen vaak hulp bieden aan de meest behoeftigen – volgens mij zijn ze de ware helden in de samenleving!
Als je geraakt bent door dit verhaal, deel het dan met je Facebook-vrienden en familie.