Ver weg van je familie wonen en werken is nooit gemakkelijk. Voor soldaat Brittany Bunker bijvoorbeeld, zij kreeg een verontrustende boodschap van haar familie toen ze haar dienst deed.
Ze kreeg namelijk te horen dat de gezondheid van haar vader zwaar achteruit ging en dus moest ze snel huiswaarts keren om hem zo snel mogelijk te zien.
Dankzij haar oversten, die volop begrip toonden voor haar situatie, kon ze snel een vlucht naar huis nemen. Een tocht die vier vluchten in beslag zou nemen.
Maar haar eerste vlucht steeg traag op waardoor ze de volgende vlucht zou missen. “Ik ging kapot van de stress,” zei ze.
En toen ze wachtte om in te checken voor haar tweede vlucht, stapte een man op haar af. Hij had Brittany’s diensthond Shiva opgemerkt, en toonde haar foto’s van zijn eigen hond. Het gesprek hielp Brittany dus om wat te kalmeren. Maar niet voor lang, want ze kreeg te horen dat ook haar laatste vlucht geannuleerd werd.
Als gevolg daarvan, zocht ze samen met het luchtvaartpersoneel naar de beste oplossing. Tussen alle chaos door, kwam de man waarmee ze eerder aan het praten was naar haar toe en zei hij iets dat haar bijna omver deed vallen.
“Hij vertelde me dat hij een professionele vervoersmaatschappij aan het zoeken was die haar van de luchthaven rechtstreeks naar haar huis kon brengen, allemaal op zijn kosten,” zei Brittany.
“Maar op het eerste zicht was ik wat weigerachtig, maar hij toonde de tickets aan het personeel van de luchtvaartmaatschappij ter controle. En toen de chauffeur ter plaatse kwam, stuurde hij een foto van de wagen, de nummerplaat en de chauffeur naar de vrouw aan de balie van de luchtvaartmaatschappij, voor alle zekerheid.”
“Voor ik vertrok, was het enige wat hij zei dat ik hem moest laten weten wanneer ik thuisgeraakt ben. En dus bracht de chauffeur me van Chicago Airport, bijna 5 uur verder, tot aan mijn huis. Ik kwam thuis om 3 uur ’s nachts op 4 april. De chauffeur vertelde me dat het de man zo’n 1000 euro had gekost.”
Dankzij deze aardige man kon Brittany tijdig thuis geraken en afscheid nemen van haar dierbare vader. Hij stierf de volgende dag, op 5 april.
“Er zijn echt goeie mensen op de wereld, en ik zal hem nooit genoeg kunnen bedanken voor wat hij deed,” zei Brittany. “Maar ik hoop dat ik op een dag iemand anders zal kunnen helpen zoals hij deed voor mij.”
Wat een prachtige daad! Deel aub dit prachtige verhaal met je vrienden en familie!