Je realiseren dat een van je kinderen wordt vermist, moet een van de meest angstaanjagende dingen ter wereld zijn.
Als ouder is je eerste instinct om je kind ten koste van alles lief te hebben en te beschermen, dus als het weg is en je niets kunt doen om de situatie op te lossen, duurt het niet lang voordat de paniek toeslaat.
Timberlyn Merritt is een drukke moeder. Haar driejarige dochter Remy is altijd op pad en haar eenjarige Yorkie loopt nooit ver achter haar aan.
Maar toen de 3-jarige dochter van Timberlyn afgelopen zomer vermist werd, raakte de moeder van Missouri in paniek.
Alles ging zo snel, maar toch duurde het maar een paar seconden voordat de moeder begreep wat er was gebeurd.
Haar kleine meisje verdween plotseling spoorloos en niet alleen was het nacht, Timberlyn en haar familie woonden naast een gigantisch en dicht maïsveld…
Timberlyn reageerde zoals de meeste mensen die hun kind kwijt zijn: met afschuw en hartkloppingen.
Toen ze de afwezigheid van het meisje opmerkte, zocht Remy’s moeder eerst zelf, maar nadat ze geen teken van de peuter had gezien, nam ze onmiddellijk contact op met de politie.
Ze belde 112 om haar vermiste dochter te melden voordat ze de donkere maïsvelden in rende en de naam van haar dochter uit volle borst schreeuwde.
“Ik liep er zo doorheen (en schreeuwde): ‘Remy! Remy! Remy!'”, legde Timberlyn uit.
De wanhopige moeder dacht dat Remy’s Yorkie, Heath genaamd, haar het veld in moest zijn gevolgd.
“We kunnen haar nergens vinden”, zei Timberlyn in het emotionele telefoontje tegen de telefoniste.
Gelukkig stond haar moeder niet alleen in haar wanhopige zoektocht naar haar dochter.
Toen het nieuws de ronde deed over Remy’s verdwijning, ging iedereen in de kleine boerengemeenschap mee op zoek naar Remy. Meer dan 140 mensen deden mee aan de zoektocht naar het vermiste meisje.
In een interview met ABC News legde Clark Parrot, een onderofficier bij de politie, uit:
“Iedereen kent iedereen hier en dus als ze horen dat een van hun buren in de problemen zit, of je ze nu kent of niet, stop dan gewoon met wat je doet en kom opdagen.”
Vrijwilligers en agenten, een zoek- en reddingshelikopter, infraroodradar en politiehonden hebben de hele nacht overal gezocht… zonder enig geluk.
De volgende ochtend werd de zoektocht hervat, 12 uur nadat Remy was verdwenen. Het komt zelden voor dat mensen langer dan een dag vermist worden en bijna driekwart van hen wordt binnen 24 uur gevonden.
Naarmate de tijd verstrijkt, wordt de kans kleiner dat ze veilig thuiskomen, vooral als ze kwetsbaar zijn. De politie zegt altijd dat de eerste 72 uur cruciaal zijn.
Gelukkig was er midden in de zoektocht naar Remy een doorbraak toen een van de K-9 speurhonden blafte.
En verborgen tussen de 1,5 meter hoge maïsstengels op ongeveer 800 meter van Remy’s huis, werd een antwoordend blafje gehoord…
Een kilometer van haar huis werd Remy in diepe slaap gevonden met haar hondje Heath daar aan haar zijde.
Haar euforische moeder liet Remy nakijken door een dokter, die zei dat ze in orde was, ondanks verschillende muggenbeten.
Ze was absoluut uitgeput, overhit en erg zweterig, en het duurde dan ook een tijdje om iets te drinken. Ze had veel beten en had een beetje dorst, maar ze werd gezond verklaard en werd daarna teruggebracht naar haar huis.
Het bleek al snel dat Heath, de terriër van het gezin, Remy had vergezeld op haar nachtelijke maïsveldavontuur en de hele tijd aan haar zijde was gebleven.
Toen Heath het geblaf van de K9-hond hoorde, had hij terug geblaft. Als hij de reddingswerkers niet had gewaarschuwd, is het moeilijk te zeggen of Remy zou zijn gevonden.
Remy zei dat ze niet bang was geweest omdat Heath er was. “Als hij er niet was geweest, denk ik dat ik doodsbang zou zijn geweest”, vertelde het kleine meisje aan verslaggevers.
Honden zijn echt fantastische beste vrienden!
Als ik dit soort verhalen zie, vraag ik me af waarom sommige mensen denken dat het een goed idee is om hun viervoetige vrienden te mishandelen of in de steek te laten! Hun onvoorwaardelijke liefde en loyaliteit is ongeëvenaard!
Ze denken niet na, ze handelen gewoon uit instinct en liefde, zoals deze kleine hond maar weer eens heeft bewezen.
Ik wou dat ieder mens dit zou begrijpen. Dankjewel Heath!
Deel dit verhaal op Facebook als je vindt dat dit hondje een dapperheidsmedaille verdient!
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.