Het is 40 jaar geleden dat Emanuela Orlandi verdween.
Het mysterie waar ze mogelijk terecht is gekomen, heeft Italië en de hele wereld wanhopig gemaakt, op zoek naar antwoorden.
Het is een van de beroemdste gevallen in de geschiedenis van het internationale nieuws en nu duiken er vaak nieuwe theorieën en nieuwe hypothesen op over wat er echt met haar is gebeurd.
Vorig jaar zette een nieuwe Netflix-documentaire, Vatican Girl: the disappearance of Emanuela Orlandi, opnieuw de schijnwerpers op het beroemde verhaal.
Tot op de dag van vandaag zijn er nog steeds veel aanwijzingen en hypothesen over wat er die hete zomermiddag in 1983 is gebeurd.
Lees hieronder verder om een aangrijpende gerestaureerde foto te zien die laat zien hoe Emanuela eruit zag op het moment van haar verdwijning…
Maar wat gebeurde er die zeer hete middag van 22 juni 1983?
Een thriller die de afgelopen veertig jaar onopgelost is gebleven, maar die de laatste maanden wellicht steeds meer de mogelijkheid van ontrafeling nadert.
Om recente updates te begrijpen, moeten we een paar decennia teruggaan. Laten we de wijzers van de klok verplaatsen naar 22 juni 1983.
Uit het niets verdwenen
Emanuela Orlandi, geboren in Rome op 14 januari 1968, woont in Vaticaanstad en was in 1983 pas 15 jaar oud. Emanuela heeft vier broers en zussen en haar vader, Ercole Orlandi, was klerk in de prefectuur van het pauselijke huishouden, het dicasterie dat de paus bijstaat in het Vaticaan en tijdens reizen in Italië.
Op de middag van 22 juni 1983 ging de jonge vrouw naar de muziekschool op Piazza Sant’Apollinare in Rome, waar ze fluit en koorzang beoefende.
Het artikel gaat verder onder de foto:
Zoals verteld door de familie Orlandi, belt Emanuela kort na 18.00 uur naar huis om hen te informeren dat ze te laat is, aangezien de bus niet is komen opdagen.
Haar zus beantwoordt de oproep, tegen wie Emanuela zegt te zijn benaderd door een man die haar een baantje heeft aangeboden: flyers uitdelen voor een bekend cosmeticabedrijf.
Na het telefoontje verdwijnt Emanuela volledig. De familie heeft niets meer van haar gehoord sinds dat laatste vreemde telefoontje.
Het artikel gaat verder onder de foto:
De familie, bezorgd omdat het niet iets voor Emanuela is om zoveel uren het huis te verlaten, doet aangifte van de verdwijning bij de politie, die de familie vertelt te wachten. Het meisje zou waarschijnlijk vrijwillig zijn vertrokken.
Maar zoals we inmiddels weten was dat niet zo.
De telefoontjes van de “Amerikaan”
In de dagen na Emanuela’s verdwijning krijgt de familie Orlandi vreemde telefoontjes. Aan de andere kant van de hoorn spreekt een man met een buitenlands accent, die de geschiedenis in zal gaan als de “Amerikaan”. Tot op heden is deze persoon niet geïdentificeerd.
Deze persoon zal meerdere keren bellen om een uitwisseling te vragen: ze zullen Emanuela teruggeven als Ali Ağca, de Turkse terrorist van de “Grijze Wolven” die paus Wojtyla in 1981 neerschoot op het Sint-Pietersplein, wordt vrijgelaten uit de gevangenis.
De uitwisseling zal nooit plaatsvinden, maar de oproepen zullen nog steeds bij het Orlandi-huis aankomen.
Het artikel gaat verder onder de foto:
Uit de telefoontjes van deze persoon zal nooit concreet bewijs komen dat hij Emanuela daadwerkelijk had ontvoerd en dat ze nog leefde.
De vele onbeantwoorde aanwijzingen
We moeten wachten tot 2005, meer dan 20 jaar later, wanneer in de show Chi l’ha visto? een anoniem telefoontje binnenkomt waar een man zegt:
“Wat betreft de ontvoering van Emanuela Orlandi, om de oplossing voor de zaak te vinden, ga kijken wie er begraven ligt in de crypte van de basiliek van Sant’Apollinare en de gunst die Renatino destijds aan kardinaal Poletti bewees”.
De “Renatino” waarnaar de mannenstem verwijst, is Renatino De Pedis, de voormalige baas van de Magliana-bende. In de Netflix-documentaire Vatican Girl: the disappearance of Emanuela Orlandi vertelt Sabrina Minardi, minnares van Renatino De Pedis, hoe de bende haar had ontvoerd en gegijzeld.
Het artikel gaat verder onder de foto:
Emanuela zou dan naar verschillende locaties begeleid zijn en vervolgens, als laatste stop, per auto vergezeld naar een benzinestation in het Vaticaan.
Volgens de getuigenis van Minardi zou ze daar door een priester zijn meegenomen.
Een spoor van intriges en onderzoeken naar Magliana’s betrekkingen met het Vaticaan, dat echter niet eens tot iets concreets heeft geleid.
Een andere aanwijzing zonder oplossing was die betreffende Marco Accetti die in 2013 beweerde dat hij degene was die Emanuela had ontvoerd en dat hij de “Americano” was, waarbij hij Orlandi’s vermiste fluit als bewijs presenteerde. Latere onderzoeken hebben het verband met de feiten echter niet bewezen.
De laatste updates en foto’s van Emanuela
Na veertig jaar van lijden, strijd en momenten van valse hoop kon de familie Orlandi eindelijk spreken met de Vaticaanse promotor van gerechtigheid, Alessandro Diddi.
Vorige maand werd Pietro Orlandi, de broer van Emanuela, samen met familierechtadvocaat Laura Sgrò in het Vaticaan verwelkomd tijdens een vergadering die 8 uur duurde.
Volgens berichtgeving van La Svolta kon Pietro Orlandi beslissende kwesties en punten aan de orde stellen die hij al een tijdje met het Vaticaan wilde bespreken, aangezien hij in het bezit is van documenten en onthullingen die eindelijk het mysterie van de verdwijning van zijn zus zouden kunnen oplossen.
Het Vaticaan heeft daarom het onderzoek heropend en het lijkt erop dat er een wil is bij de kleine staat om tot de langverwachte waarheid over de Orlandi-zaak te komen.
Terwijl we wachten op de ontwikkeling van deze belangrijke onderzoeken, konden we dankzij de technologie en het werk van de muzikant Gregorj Cocco Emanuela’s gezicht zien op het moment van haar verdwijning.
Het artikel gaat verder onder de foto:
We hebben allemaal al vaak zwart-wit foto’s gezien op affiches en op televisie maar na de restauratie valt op hoezeer het lijkt alsof de foto’s voor het eerst te zien zijn.
En het lijkt er ook op dat Emanuela, dankzij de restauratie en algemene verbetering van de foto’s, nog meer “dichtbij” bij ons lijkt te staan.
In deze momenten van wachten en voortdurend lijden zijn we dicht bij de Orlandi-familie. Hopelijk komt de waarheid snel naar boven.
Deel dit artikel om interesse en aandacht voor de Orlandi-zaak levend te houden.
LEES MEER: Levenloze lichaam van 7 maanden zwangere vrouw gevonden – “Ja, ik heb haar gedood”