Op een zomerdag in 2014 was Susan Hickman aan het wandelen toen haar oog op iets viel. Daar op de grond zag ze een gebarsten eierschaal liggen.
Susan liep bijna door, maar om de een of andere reden besloot ze te stoppen en te kijken of er iets in zat.
En tot haar verbazing was dat zo!
Toen ze erin keek, vond Susan een pasgeboren kuiken. Het had geen veren en zijn ogen waren gesloten.
Susan keek rond om te zien of er een nest in de buurt was, maar kon er geen vinden.
Susan wist dat als ze het vogeltje daar liet, het niet alleen zou overleven, dus besloot ze een poging te wagen om het te redden.
Maar voor een babyvogel zorgen is niet gemakkelijk. De eerste twee weken moest Susan de vogel elke 20-30 minuten van zonsopgang tot zonsondergang voeren.
Het was een uitputtend proces, maar Susan weigerde op te geven. Ze voelde een sterke band met het kuiken en gebruikte een kleine medicijndruppelaar om ervoor te zorgen dat hij de voeding kreeg die hij nodig had.
De vogel was een echte vechter, en wist de eerste dag te overleven…
… En de volgende dag ook.
Susan noemde hem al snel Klinger.
Hij deed zijn ogen open…
Hij kreeg pluimen…
…en uiteindelijk groeide hij uit tot een grote, statige vogel.
Over een transformatie gesproken!
Tijdens zijn herstel werd Klinger een essentieel deel van het gezin.
Hij kreeg veel liefde en zorg en in ruil daarvoor bracht hij vreugde in Susans leven.
Als echte dierenvriend besloot Susan Klinger weer in het wild uit te zetten als hij groot genoeg was.
Maar ze besefte ook dat Klinger nu tam was. Hij was niet voorbereid op een leven in het wild en zou het niet alleen redden.
Dus besloot Susan dat Klinger gewoon bij haar moest blijven.
En Klinger lijkt het helemaal niet erg te vinden.
Verneem meer over het verhaal van Susan en Klinger in deze video:
Is het niet geweldig dat Susan Klinger zag en hem kon redden! Deel als dit mooie verhaal jou ook heeft geraakt!