Het internet mag dan volstaan met horrorverhalen en dingen die je liever niet ziet, maar af en toe krijg je iets te lezen of zien wat je dankbaar maakt voor het bestaan van het fenomeen internet.
Dit zal één van die momenten zijn. Of in ieder geval voor mij, na het verhaal van een Syrische student over zijn vader te hebben gehoord.
Student tandheelkunde Sader Issa uit Syrië, legde de relatie uit die hij had met zijn vader, die toevallig het syndroom van Down heeft, toen hij opgroeide.
Wil je weten wat het belangrijkste verschil is?
… Er is geen verschil.
Volgens Sader overlaadde zijn vader Jad hem met liefde en genegenheid vanaf de dag dat hij werd geboren en deed hij zijn best om Saders jeugd hetzelfde te maken als die van elk ander kind. Toen hij jong was, nam Jad een baan aan bij een tarwemolen en begon hij geld te sparen zodat zijn zoon naar de universiteit kon gaan.
Jad deed er alles aan om zijn zoon de beste kansen in het leven te geven, en hij inspireerde Sader om hard te studeren en dokter te worden.
Bovendien is Jad een steunpilaar in de gemeenschap en hoewel Sader toegeeft dat het leven met het syndroom van Down zijn moeilijkheden heeft, laat het zijn vader niet in de weg staan.
Sader vertelde de Syrian Society for Social Development dat hij zich niet schaamt voor zijn vader. Integendeel zelfs.
“Ik ben trots op mijn vader. Mijn hele leven is hij de grootste steun voor me geweest toen ik het nodig had”, zei Sader.
Vader en zoon delen inderdaad een band die gedurende lange jaren is gevormd. Sader legde uit hoe Jad ongelooflijk trots is dat zijn zoon dokter is geworden.
“Je kunt het zien zien wanneer zijn ogen gevuld zijn met vreugde en voldoening, alsof hij wil uitdrukken: ja, ik heb het syndroom van Down, maar ik heb deze man opgevoed en alles in het werk gesteld om hem dokter te laten worden en anderen te helpen”, zei hij.
Het is voor iedereen duidelijk dat Jad van Sader houdt, net zoals elke andere vader van zijn zoon houdt, en dat Sader even zoveel van hem houdt. Tegenwoordig werkt Sader als tandarts, een zeer respectabele en goedbetaalde baan in Syrië.
“Ik denk dat ik veel minder enthousiast over het leven zou zijn geweest en veel minder gepassioneerd zou zijn over wat ik doe als ik mijn speciale vader niet had gehad”, schreef Sader op Instagram, bij een prachtige foto met zijn vader.
Volgens Bored Panda, die sprak met het National Down Syndrome Congress (NDSC) over het verhaal van Sader, is het eigenlijk zeldzaam dat mannen met het syndroom van Down kinderen krijgen.
Maar er zijn enkele buitengewone gevallen geweest.
“Mensen met het syndroom van Down lijken meer op hun typische leeftijdsgenoten dan dat ze anders zijn”, zeiden ze. “Het duurt langer om mijlpalen te bereiken als ze jong zijn, maar ze bereiken ze wel degelijk! Ze hebben gevoelens en emoties en willen met respect behandeld worden.”
Een groot applaus voor Jad en zijn zoon Sader. Jullie vader-zoon band is even inspirerend als mooi!
Mensen met downsyndroom zijn mensen, net zoals ons allemaal. In staat tot het geven van liefde en zorg, en tot het hebben van angst. We delen deze planeet met z’n allen en des te sneller we dat accepteren, hoe beter.
Deel dit artikel als je geraakt bent door Sader’s verhaal.
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.
