Tijdens COVID-19 ondergingen de meesten van ons een aantal belangrijke veranderingen. Velen kregen te maken met thuisonderwijs en hybride werksituaties, iets wat enorme stress met zich meebracht.
Dit koppel, bijvoorbeeld, had het zwaar te verduren in 2020 toen de vrouw haar baan moest opgeven om thuis les te geven aan hun drie kinderen. Het betekende immers dat het gezin een groot deel van hun inkomen verloor.
Voordien had het koppel een gezamenlijk inkomen om hun basisuitgaven zoals huur en rekeningen te kunnen betalen. Maar nadat de vrouw was gestopt met werken om voor hun kinderen te zorgen, had het gezin van vijf het moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen. Daarom vroegen ze om tijdelijk bij de moeder van de man te mogen logeren terwijl ze hun financiële situatie probeerden op te lossen.
(Schoon)moeder trekt haar aanbod in
In eerste instantie stemde de moeder ermee in om het gezin in twee slaapkamers bij haar thuis te laten logeren. Later trok ze echter haar aanbod in toen ze ontdekte dat ze uit huis waren gezet en geen plek hadden om te wonen.
Het dakloze echtpaar ging wanhopig op zoek naar opvanghuizen voor daklozen die het gezin onderdak konden bieden. Dit bleek moeilijk te zijn, gezien het groot aantal gezinnen die ook dakloos waren geworden ten gevolge van de pandemie.
Vier maanden gingen voorbij gedurende dewelke het gezin hun toevlucht nam in een bestelwagen. Uiteindelijk slaagden ze erin om een plek in een daklozenopvang te bemachtigen, maar de schoonmoeder hield afstand, waardoor de relatie tussen haar en het het dakloze echtpaar stukliep.
Gezien de fragiele situatie konden ze niet anders dan wrok voelen tegenover hun (schoon)moeder, die hen had kunnen helpen in hun uur van nood. Tot overmaat van ramp gaf de zus van de man hen een ongemakkelijk gevoel toen ze vroegen of ze bij haar thuis mochten douchen, ook al hadden ze aangeboden om te betalen.
“We werden behandeld alsof we ongewenst waren, gewoon omdat we ouder dan 30 waren, met drie kinderen, en het moeilijk hadden,” zei de vrouw. Ze was enorm gefrustreerd en gekwetst dat haar schoonzus hen zo vreselijk behandelde, vooral omdat ze het huis waarin ze woonde had geërfd van haar overleden vader en zelfs een half decennium lang geen belasting had betaald.
Het echtpaar was vastbesloten om hun moeilijke situatie niet te laten overheersen en werkte ijverig om een beter leven voor hun drie jonge kinderen op te bouwen.
Lees verder onder de afbeelding:
Een nieuwe start
Uiteindelijk slaagden ze erin om een nieuwe start te maken en een nieuw huis vanaf de grond op te bouwen. Zowel de man als de vrouw slaagden erin om een vaste baan te vinden en ze begonnen hun eigen bedrijfje zodat ze meer inkomen konden genereren. Deze stappen zouden hopelijk voorkomen dat ze opnieuw dakloos zouden worden.
De overgang van het leven in hun bestelwagen naar stabiele financiën maakte de man en vrouw ongelooflijk trots op zichzelf, vooral omdat ze het allemaal zonder de hulp van hun familie voor elkaar hadden gekregen.
Maar op een dag klopte de (schoon)moeder aan bij haar zoon en schoondochter nadat haar leven een onverwachte wending had genomen. Ze waren echter niet vergeten hoe ze hen had behandeld.
Lees verder onder de afbeelding:
De schoonmoeder vroeg om hulp
De schoonmoeder zat in een lastig parket: ze had haar werkuren teruggeschroefd en kreeg geen pensioenuitkering. Bovendien stond ze op het punt om uit haar huis gezet te worden. Ze had een huuropzegging en twee ontruimingsbrieven ontvangen.
Wanhopig benaderde ze haar zoon en schoondochter om te vragen of ze bij hen kon blijven wonen. De vrouw herinnerde zich het volgende: “Ze kwam hier gistermiddag en vroeg ons of ze hier kon blijven.”
Hoewel de situatie triest was, vond de vrouw het toch ironisch dat dezelfde vrouw die hen had afgewezen toen ze dakloos waren, hen nu om hulp vroeg.
“Daar is geen schijn van kans op,” zei ze blijkbaar tegen haar schoonmoeder, die beledigd was door het antwoord.
Weigering
De vrouw hoopte op steun van haar zoon. Deze koos echter partij voor zijn vrouw en wilde haar niet helpen. Ook hij koesterde wrok omdat zijn moeder haar kleinkinderen vier maanden lang in een busje had laten wonen. Ze had hen een verblijfplaats beloofd, maar toen het zover was, had ze haar familie in de steek gelaten.
Lees verder onder de afbeelding:
De schoonmoeder verliet hun huis in tranen en beweerde dat de twee situaties “totaal verschillend” waren. Ze rende naar haar dochter en vertelde haar wat er was gebeurd. Het duurde niet lang voordat deze haar broer belde om hem te bekritiseren omdat hij hun moeder niet wilde helpen.
Hoewel het onduidelijk is waarom de dochter haar eigen moeder niet bij haar kon laten logeren, hielden de man en vrouw voet bij stuk. Ze besloten niet in te gaan op het verzoek van de moeder en stelden voor dat ze naar een verpleeghuis ging.
Reacties
Hun vrienden vonden hun beslissing een beetje hard maar mensen op internet steunen de man en vrouw.
“Laat (schoon)zus maar zorgen voor liefste mama.” Lijkt me een passend einde voor iederen,” reageerde iemand op Facebook.
“Als je man het met je eens is, is daar niets gemeens aan. Ze heeft ervoor gekozen je niet te helpen. (Schoon)zus kan haar in huis nemen,” voegde een andere gebruiker eraan toe.
Wat vind jij van deze netelige situatie? Laat het ons weten in de comments en deel het artikel met andere mensen zodat ook zij hun mening kunnen geven!
LEES OOK:
- Huiseigenaar komt na een week thuis en treft zijn huis schoongemaakt aan – verward ontdekt hij wat er aan de hand is
- Dakloze man heeft al jaren geen knipbeurt gehad – als de kapper zijn haar knipt is hij onherkenbaar
- Schoonmoeder gaat in de aanval en gooit verf op trouwjurk van gehate schoondochter