De schoolkantine kan een angstaanjagende plek zijn voor sommige kinderen, aangezien niet iedereen een beste vriend heeft om naast te zitten.
Het juiste plekje vinden om te zitten is niet zo eenvoudig als je geen vrienden hebt om bij aan te schuiven. Eenzaamheid is niet altijd iets dat je kiest, want soms tref je simpelweg niemand waar je een klik mee hebt.
Dit verhaal is een belangrijke herinnering dat we moeten zorgen voor mensen die alleen zitten. Het verhaal van Andrew doet ons nogmaals beseffen dat er gezorgd moet worden voor kinderen die hulp nodig hebben.
Andrew Kirby zat meestal alleen als hij zijn lunch at in de schoolkantine. Sterker nog, vier jaar lang zat hij iedere dag alleen.
Zijn moeder Kay was er enorm bezorgd over. Iedere dag stuurde ze een berichtje naar haar zoon, in de wetenschap dat hij alleen zou zitten en naar alle waarschijnlijk op zijn telefoon bezig zou zijn om de tijd te doden.
Omdat Andrew snel over zou gaan naar de middelbare school maakte zijn moeder zich opnieuw zorgen. Hoe zou het zijn voor haar zoon? Maar het bleek dat er niks was om zich zorgen over te maken.
Posted by TylerandKay Kirby on Thursday, March 20, 2014
De eerste dag op zijn nieuwe school zou er één worden die hij nooit zou vergeten.
This isn't your typical "First Day of School" post. This is a SHOUT OUT to the Boiling Springs High School Student…
Posted by TylerandKay Kirby on Monday, August 20, 2018
Zijn moeder pikte hem op na die eerste dag, hopende dat hij een leuke dag had gehad. Maar diep van binnen was ze bang dat hij weer alleen had gezeten.
Kay schreef op Facebook wat haar zoon gezegd had op het moment dat hij de auto instapte: “Mam, ik heb niet alleen gegeten! Een paar leden van de leerlingenraad vroegen mij en drie anderen die alleen zaten of we wilden aanschuiven, en dat we morgen weer met hen konden eten!”
Andrew’s moeder was dolgelukkig. Na vier jaar had haar lieve zoon eindelijk de eenzaamheid van alleen eten ontvlucht. Andrew was heel enthousiast om de volgende dag weer naar school te gaan. Kay was enorm dankbaar dat de barmhartige leerlingen zo’n mooi gebaar hadden gemaakt om zo daadwerkelijk levens te veranderen.
Ze wendde zich nogmaals tot Facebook om de betreffende leerlingen te eren:
“Deze leerlingen vinden het misschien niet eens bijzonder, maar voor mij was het een verhoord gebed en een enorme aanmoediging voor Andrew. DANKJEWEL, jullie hebben het verschil gemaakt vandaag!”
Andrew vond het heerlijk om deel uit te maken van een groep, vertelde zijn moeder aan Fox Carolina.
“Het maakt me gelukkig dat ik gewoon met andere mensen kan eten,” zei hij.
Posted by TylerandKay Kirby on Thursday, March 20, 2014
Soms kan een schijnbaar piepklein gebaar al het verschil van de wereld maken voor een ander persoon!
Wat deze tieners deden voor Andrew is een prachtig voorbeeld voor ons allemaal. Deel alsjeblief om deze belangrijke boodschap te verspreiden.